Biblia Gdańska/Proroctwo Amosowe (całość)

Poniżej znajduje się Proroctwo Amosowe w całości. Jeżeli chcesz skorzystać z tekstu podzielonego na rozdziały przejdź tutaj.


Biblia Gdańska - Stary Testament

Rdz - Wj - Kpł - Lb - Pwt - Ioz - Sdz - Rt - 1 Sm - 2 Sm - 1 Krl - 2 Krl - 1 Krn - 2 Krn - Ezd - Ne - Est - Hi -
Ps - Prz - Koh - Pnp - Iz - Jr - Lm - Ez - Dn - Oz - Jl - Am - Ab - Jon - Mi - Na - Ha - So - Ag - Za - Ml


Proroctwo Amosowe.


ROZDZIAŁ I.


I. Czas prorokowania Amosa 1. II. Ogłoszenie przez niego kaźni Bożéy Syryyczykom 2 — 5. III. Filistyńczykom 6 — 8. IV. Tyryyczykom 9. 10. V. Edomczykom 11. 12. VI. Ammonitczykom 13 — 15.
Słowa Amosa, który był między pasterzami[1] z Tekua, które widział[2] o Izraelu za dni Uzyasza,[3] Króla Iudskiego, i za dni Ieroboama[4] syna Ioazowego, Króla Izraelskiego, dwa lata przed trzęsieniem[5] ziemi.
II. 2. I rzekł: Zaryczy Pan[6] z Syonu, a z Ieruzalemu wyda głos swóy; i będą płakały mieszkania pasterzów, a wyschną pola naywybornieysze.
3. Tak mówi Pan: Dla trzech występków Damaszku, owszem dla czterech nie przepuszczę mu, przeto że młocili wozami żelaznymi Galada;
4. Ale poślę ogień na dom Hazaela, który poźrze pałace Benadadowe.
5. Połamię téż zaworę w Damaszku, a wykorzenię obywatela z doliny Awen, i tego, który trzyma sceptr z domu Heden; i póydzie w niewolą lud Syryyski do Kir, mówi Pan.
III. 6. Tak mówi Pan: Dla trzech występków Gazy, owszem dla czterech nie przepuszczę im, przeto że ie poimawszy w więzienie wieczne podawali Edomczykom;
7. Ale poślę ogień na mur Gazy, który poźrze pałace iéy.
8. Wykorzenię téż obywatela z Azotu, i tego, który trzyma sceptr z Aszkalonu, i obrócę rękę moię przeciwko Akkaronowi, że zginie ostatek Filistynów, mówi panuiący Pan.
IV. 9. Tak mówi Pan: Dla trzech występków Tyru, owszem dla czterech nie przepuszczę mu, przeto że ie w więzienie wieczne podali Edomczykom, a nie wspomnieli na przymierze braterskie;
10. Ale poślę ogień na mur Tyrski, który poźrze pałace iego.
V. 11. Tak mówi Pan: Dla trzech występków Edoma, owszem dla czterech nie przepuszczę mu, przeto że zepsowawszy w sobie wszelaką litość swoię prześladuie mieczem brata swego, a gniewem swym ustawicznie pała, owszem zapalczywość iego rozsila się bez przestania;
12. Ale poślę ogień na Teman, i poźrze pałace w Bosra.
VI. 13. Tak mówi Pan: Dla trzech występków synów Ammonowych, owszem dla czterech nie przepuszczę mu, przeto iż rozcinali brzemienne w Galaad, tylko aby rozszerzali granice swoie;
14. Ale rozniecę ogień na murze Rabby, który poźrze pałace iego z krzykiem w dzień woyny, i z wichrem w dzień niepogody.
15. I póydzie Król[7] ich w niewolą, on i Książęta iego z nim, mówi Pan.

ROZDZIAŁ II.


I. Przegrożka Moabczykom 1 — 3. II. Iudzie 4. 5. III. Izraelczykom, których grzechy wytyka 6 — 8. IV. i Boże dobrodzieystwa im przypomina 9 — 16.
Tak mówi Pan: Dla trzech występków Moaba, owszem dla czterech nie przepuszczę mu, przeto iż spalił kości króla Edomskiego na popiół;
2. Ale poślę ogień na Moaba, który poźrze pałace Karyot; i umrze Moab w huku, w krzyku i w głosie trąby.
3. I wygładzę sędzie z pośrzodku iego, i wszystkie Książęta iego pobiię z nim, mówi Pan.
II. 4. Tak mówi Pan: Dla trzech występków Iudskich, owszem dla czterech nie przepuszczę mu, przeto że odrzucaią zakon Pański, i ustaw iego nie przestrzegaią, a dadzą się zwodzić kłamstwom swoim, których naśladowali oycowie ich;
5. Ale poślę ogień na Iudę, który poźrze pałace Ieruzalemskie.
III. 6. Tak mówi Pan: Dla trzech występków Izraelskich, owszem dla czterech nie przepuszczę mu, przeto że sprawiedliwego za pieniądze przedawaią, a ubogiego za parę trzewików;
7. Którzy usiłuią, aby na proch potarli głowy ubogich, a drogę pokornych podwracaią; nad to syn i oyciec iego wchodzą do iedneyże dziéwki, aby splugawili imię świętobliwości moiéy;
8. I na szatach zastawionych kłaniaią się przy każdym ołtarzu, a wino tych, co podpadli pod kaźń, piią w domu bogów swoich.
IV. 9. Chociam Ia wytracił Ammorreyczyka[8] od oblicza ich, którego wysokość była iako wysokość cedrów, aczkolwiek warownie stał iako dąb, wszakżem skaził owoc iego z wierzchu, a korzenie iego ze spodku.
10. A was wywiodłem z ziemi[9] Egipskiéy, i prowadziłem was po puszczy czterdzieści lat, żebyście posiedli ziemię Ammorreyczyka.
11. Nad to wzbudzałem z synów waszych Proroki, a z młodzieńców waszych Nazareyczyki; izali nie tak iest, o synowie Izraelowi? mówi Pan.
12. Aleście wy napawali Nazareyczyki winem, a Prorokom zakazowaliście,[10] mówiąc: Nie prorokuycie.
13. Oto, Ia zcisnę ziemię waszę, tak iako ciśnie wóz napełniony snopami.
14. I zginie ucieczka od prędkiego, a mocarz nie pokrzepi mocy swoiéy, i duży nie wybawi duszy swoiéy;
15. A ten, który trzyma łuk, nie ostoi się, i prędki na nogi swe nie uciecze, a ten, który ieździ na koniu, nie zachowa duszy swéy;
16. Ale i rycerz serca zmężałego między mocarzami nago uciecze w on dzień, mówi Pan.

ROZDZIAŁ III.


I. Przegrożka Izraelczykom dla niewdzięczności 1 — 6. II. Napomnienie, aby iéy sobie lekce nie ważyli 7. 8. III. Pogańskie występki, 9. 10. IV. i kaźni za nie przypomina 11 — 15.
Słuchaycie słowa tego, które mówi Pan przeciwko wam synowie Izraelscy! przeciwko wszystkiemu rodzaiowi, którym wywiódł z ziemi[11] Egipskiéy, mówiąc:
2. Tylkom was samych poznał ze wszystkich rodzaiów ziemi; przetoż was nawiedzę dla wszystkich nieprawości waszych.
3. Izali dwa społem póydą nie zgodziwszy się?
4. Izali zaryczy lew w lesie, gdyby nie miał łupu? Izali wyda lwię głos swóy z iaskini swoiéy, gdyby łapać nie miało?
5. Izali ptak wpadnie w sidło na ziemi, gdyby sidła nie było? Izali będzie podniesione sidło z ziemi, gdyby nic nie uwięzło?
6. Izali się ludzie nie lękaią, gdy trąba w mieście zabrzmi? Izali iest w mieście co złego, któregoby Pan nie uczynił?
II. 7. Zaiste nic nie czyni panuiący Pan, chyba żeby obiawił taiemnicę swoię sługom swoim Prorokom.
8. Lew ryczy, któżby się nie bał? Panuiący Pan mówi, któżby nie prorokował?
III. 9. Obwołaycie w pałacach w Azocie i w pałacach ziemi Egipskiéy, a mówcie: Zbierzcie się na góry Samaryi, a obaczcie wielkie zamięszania w pośrzodku iéy, i ucisk cierpiące w niéy;
10. I że nie umieią czynić, co iest prawego, mówi Pan, zbieraiąc na pałacach swoich skarby z zdierstwa i z łupiestwa.
IV. 11. Przetoż tak mówi panuiący Pan: Oto, nieprzyiaciel około téy ziemi, a ten odeymie od ciebie siłę twoię, i rozchwycone będą pałace twoie.
12. Tak mówi Pan: Iako wyrywa pasterz z paszczęki lwiéy dwa gnaty albo kęs ucha, tak wyrwani będą synowie Izraelscy, którzy mieszkaią w Samaryi na stronie łoża, i na stronie pościeli.
13. Słuchaycie a oświadczaycie w domu Iakubowym, mówi panuiący Pan, Bóg zastępów.
14. Bo dnia onego, którego Izraela nawiedzę dla przestępstwa iego, nawiedzę téż ołtarze w Bethel, i odcięte będą rogi ołtarza, tak że na ziemię upadną;
15. I uderzę dom zimy o dom lata, a zginą domy z kości słoniowych, a domy zacne koniec wezmą, mówi Pan.

ROZDZIAŁ IV.


I. Bóg grozi przednieyszym w Izraelu 1 — 5. II. okazuie ich krnąbrność 6 — 11. III. i ogłasza kaźń, ieżeli sie nie poprawią 12. 13.
Słuchaycie słowa tego, o krowy Basańskie! któreście na górach Samaryi, które uciskacie nędzniki a niszczycie ubogie, które mówicie panom ich: Przynieście, abyśmy pili.
2. Przysiągł panuiący Pan przez świętobliwość swoię, iż oto dni idą na was, których nieprzyiaciel weźmie was na haki, a potomki wasze na wędy rybackie, i wynidziecie przerwami, każda tak iako stoi;
3. I będziecie rozrzucać, cokolwiek było w pałacach waszych, mówi Pan.
4. Idźcież do Bethel a bądźcie tułakami w Galgal; rozmnożcie przestępstwa, a przynoście na każdy poranek ofiary wasze, i trzeciego roku dziesięciny wasze;
5. A paląc ofiarę chwały z kwaszonych rzeczy, obwołaycie ofiary dobrowolne, i rozgłoście, ponieważ się wam tak podoba, o synowie Izraelscy! mówi panuiący Pan.
II. 6. A chociam Ia wam dał czystość zębów we wszystkich miastach waszych, to iest, niedostatek chleba po wszystkich mieyscach waszych, wszakżeście się nie nawrócili do mnie, mówi Pan.
7. Iam téż zahamował od was deszcz, gdy ieszcze były trzy miesięce do żniwa, a spuściłem deszcz na iedno miasto, a na drugiem miasto nie spuścił; iedna dziedzina była deszczem odwilżona, a druga dziedzina, na którą deszcz nie padał, uschła.
8. I chodziły dwa i trzy miasta do iednego miasta, aby piły wodę, a nie mogły się napić; a wszakżeście się nie nawrócili do mnie, mówi Pan.
9. Uderzyłem was suszą i rdzą; obfitość, którą przynosiły ogrody wasze, i winnice wasze, i figowe sady wasze, i oliwnice wasze gąsienice pożarły, a wszakżeście się nie nawrócili do mnie, mówi Pan.
10. Posłałem na was mór, tak iako na Egipt, pobiłem mieczem młodzieńce wasze, w poimaniem podał konie wasze, i sprawiłem, że smród woysk waszych wstępował w nozdrze wasze; a wszakżeście się nie nawrócili do mnie, mówi Pan.
11. Wywróciłem was, iako Bóg wywrócił[12] Sodomę i Gomorę, tak żeście byli iako głownia wyrwana z ognia; a wszakżeście się nie nawrócili do mnie, mówi Pan.
III. 12. Przetoż tak ci uczynię, o Izraelu! a iżci tak uczynić chcę, bądźże gotowym na zabieżenie Bogu swemu, o Izraelu!
13. Albowiem oto, on iest który kształtuie góry, a tworzy wiatry, i który oznaymuie człowiekowi, iaka iest myśl iego; on z rannéy zorzy ciemność czyni, a depce wysokości ziemi; Pan Bóg zastępów iest imię iego.

ROZDZIAŁ V.


I. Upadek ludu Izraelskiego 1 — 3. II. Odwodzi go od bałwochwalstwa 4 — 9. III. grzechy im wytyka 10 — 13. IV. wiedzie ie do pokuty 14. 15. V. grozi im, ieżeli się nie poprawią 16 — 27.
Słuchaycie słowa tego, które Ia wydawam przeciwko wam, to iest narzekania, o domie Izraelski!
2. Upadnie, a nie powstanie więcéy panna Izraelska; opuszczona będzie w ziemi swéy, a nie będzie, ktoby ią podniósł.
3. Bo tak mówi panuiący Pan: W mieście, z którego wychodziło tysiąc, zostanie sto, a w tém, z którego wychodziło sto, zostanie dziesięć domowi Izraelskiemu.
II. 4. Bo tak mówi Pan domowi Izraelskiemu:[13] Szukaycie mię, a żyć będziecie;
5. A nie szukaycie[14] Bethela, ani chodźcie do Galgal, i do Beerseby nie udawaycie się; bo Galgal w niewolą zawiedzione będzie, a Bethel się wniwecz obróci.
6.[15] Szukaycie Pana, (a żyć będziecie, by snadź domu Iózefowego nie przeniknął iako[16] ogień, i nie pochłonął Bethel, a nie byłby, ktoby ugasił;
7. Którzy obracacie sąd w piołyn, a sprawiedliwość na ziemi opuszczacie:) (Szukaycie, mówię).
8. Tego, który uczynił Baby na niebie[17] i Oryona, który cień śmierci w poranek odmienia i dzień w ciemności nocne; który przywoływa[18] wód morskich, a wylewa ie na oblicze ziemi, Pan iest imię iego;
9. Który pokrzepia słabego przeciwko mocarzowi, tak że ten osłabiały do twierdzy uchodzi.
III. 10. Maią w nienawiści tego, który ie w bramie karze, a tym, co mówi rzeczy dobre, brzydzą się.
11. Przetoż, iż uciskacie ubogiego, a brzemię zboża bierzecie od niego, domoweście w prawdzie z ciosanego[19] kamienia nabudowali, ale nie będziecie w nich mieszkać; winnic roskosznych nasadziliście, ale wina z nich pić nie będziecie.
12. Bo wiem o wielkich przestępstwach waszych, i srogich grzechach waszych, że ciemiężycie sprawiedliwego, biorąc poczty, a ubogich sprawy w bramie podwracacie.
13. Przetoż rostropny czasu onego milczeć musi; bo czas zły iest.
IV. 14. Szukaycie dobrego a nie złego, abyście żyli; a będzie tak Pan Bóg zastępów z wami, iako mówicie.
15. Mieycie w nienawiści[20] złe, a miłuycie dobre, a sąd postanówcie w bramie; owa się snadź Pan, Bóg zastępów, nad ostatkiem Iózefa zmiłuie.
V. 16. Przetoż tak mówi panuiący Pan, Bóg zastępów: Po wszystkich ulicach będzie narzekanie, a po wszystkich stronach zakrzykną: Biada, Biada! i zawołaią oracza do płaczu i do kwilenia z tymi, którzy narzekać umieią.
17. Owszem i po wszystkich winnicach będzie narzekanie, gdy przeydę przez pośrzódek ciebie, mówi Pan.
18. Biada tym, którzy żądaią[21] dnia Pańskiego! cóż wam po tym dniu Pańskim, ponieważ iest ciemnością, a nie światłością?
19. Iako gdyby kto uciekał przede lwem, a zabieżał mu niedźwiedź; albo gdyby wszedł do domu, a podparł się ręką swą na ścienie, ukąsiłby go wąż.
20. Izali dzień Pański nie iest dzień ciemności, a nie światłości, w którym niemasz iasności, ale chmury?
21. Mam w nienawiści i odrzuciłem[22] uroczyste święta wasze, ani się kocham w ofiarach zgromadzenia waszego.
22. Bo ieźli mi ofiarować będziecie całopalenia, i śniedne ofiary wasze, nie przyimę ich, a na spokoyne ofiary tłustych bydeł waszych nie weyrzę.
23. Odeymi odemnie wrzask pieśni swoich; bo ich i dźwięku harf waszych słuchać nie chcę.
24. Ale sąd nawalnie popłynie, iako woda, a sprawiedliwość iako strumień gwałtowny.
25. Izaliście mi ofiary i dar ofiarowali[23] na puszczy przez czterdzieści lat, domie Izraelski?
26. Owszem nosiliście namiót Molocha waszego i Kiiuna, obrazy wasze, gwiazdę bogów waszych, którycheście sobie naczynili.
27. Przetoż was zaprowadzę za Damaszek, mówi Pan, Bóg zastępów imię iego.

ROZDZIAŁ VI.


I. Wytyka Iudzie i Izraelowi grzechy ich 1 — 6. II. i przegraża im 7 — 14.
Biada bespiecznym na[24] Syonie, i dufaiącym w górze Samaryyskiéy! które są sławne mimo inne u tych narodów, do których się schodzi dom Izraelski.
2. Zaydźcie do Chalny, i idźcie z onąd do Emat wielkiego, a zstąpcie do Get Filistyńskiego, a obaczcie, sąli które królestwa lepsze niżeli te, i ieżeli szersza iest granica ich, niż granica wasza.
3. (Biada wam) którzy mniemacie, że daleki iest[25] dzień zły, a przystawiacie stolicę drapiestwa!
4. Którzy sypiacie na łożach słoniowych, a rozciągacie się na pościelach waszych; którzy iadacie barany z trzody, a cielce tuczone ze stania;
5. Którzy śpiewacie przy lutni, wymyślaiąc sobie naczynia muzyckie, iako Dawid;
6. Którzy piiacie wino czaszami, a drogiemi się maściami namazuiecie, i nie boleiecie nad utrapieniem Iózefowém.
II. 7. Przetoż teraz póydą w niewolą na czele poimanych; a tak odstąpi biesiada od zbyteczników.
8. Przysiągł panuiący Pan sam przez się, mówi Pan, Bóg zastępów: Zbrzydziłem sobie pychę Iakubową i pałace iego mam w nienawiści; przetoż podam miasto i wszystko, co w niém iest, nieprzyiacielowi;
9. A zostanieli dziesięć osób w domu iednym, i ci pomrą.
10. I weźmie każdego z nich stryy iego, i spali go, aby wyniósł kości z domu, a rzecze temu, który iest w gmachach domu: Iestże kto więcéy z tobą? I odpowie: Niemasz. Tedy rzecze: Milcz; przeto że nie wspominali imienia Pańskiego.
11. Bo oto, Pan rozkaże, i uderzy na dom wielki rozstąpieniem, a na dom mnieyszy rozpadlinami.
12. Izali konie mogą biegać po skale? Izali tam wołmi orać mogą? Boście obrócili sąd w truciznę, a owoc sprawiedliwości[26] w piołyn;
13. Biada wam! którzy się weselicie, a niemasz z czego, mówiąc: Izaliśmy sobie nie naszą mocą wzięli rogi?
14. Ale oto, Ia wzbudzę przeciwko wam, o domie Izraelski! mówi Pan, Bóg zastępów, naród, który was uciśnie od weyścia do Emat aż do strumienia pustyni.

ROZDZIAŁ VII.


I. Ogłoszenie troiakiéy kaźni na lud Izraelski 1 — 9. II. Przedsięwzięcie Amazyasza Kapłana przeciw Amosowi 10 — 13. III. Zmężyłość i wierność iego 14 — 17.
To mi ukazał panuiący Pan. Oto tworzył szarańczę, gdy naypierwéy począł odrastać potraw, gdy oto potraw był po pokoszeniu królewskiém.
2. A gdy ziadły trawę ziemi, rzekłem: Panuiący Panie! zfolguy proszę; bo któż zostanie Iakubowi, gdyż maluczki iest?
3. I żałował Pan tego; a rzekł Pan: Nie[27] stanie się.
4. Tedy mi ukazał panuiący Pan, a oto, panuiący Pan wołał, że sprawę swoię powiedzie ogniem, a spaliwszy przepaść wielką, spalił i część królestwa Izraelskiego.
5. Tedym rzekł:[28] Panuiący Panie! przestań proszę; bo któż zostanie Iakubowi, gdyż maluczki iest?
6. I żałował Pan tego, a rzekł panuiący Pan: I toć się nie stanie.
7. Potym ukazał mi, a oto, Pan stał na murze według sznuru zbudowanym, w którego ręku było prawidło.
8. I rzekł Pan do mnie: Cóż widzisz Amosie? I rzekłem: Prawidło. Tedy rzekł Pan: Oto, Ia położę prawidło w pośrzodku ludu mego Izraelskiego, a iuż mu więcéy nie będę[29] przeglądał.
9. Bo wyżyny Izaakowe spustoszone będą, a świątnice Izraelskie zburzone będą, gdy powstanę przeciwko domowi Ieroboamowemu z mieczem.
II. 10. Tedy posłał Amazyasz, Kapłan Bethelski do Ieroboama, Króla Izraelskiego, mówiąc: Sprzysiągł się Amos przeciwko tobie w pośrzodku domu Izraelskiego, tak, iż ziemia nie może znieść wszystkich słów iego.
11. Bo tak mówi Amos: Ieroboam od miecza umrze, a Izrael zapewne do więzienia ze ziemi swoiéy zaprowadzony będzie.
12. Potym rzekł Amazyasz do Amosa: O Widzący! uchodź, uciekay do ziemi Iudskiéy, a iedz tam chléb, i tam prorokuy;
13. Ale w Bethelu więcéy nie prorokuy; bo to iest[30] świątnica królewska, i dom królewski.
III. 14. Tedy odpowiedział Amos i rzekł do Amazyasza: Nie byłem ia Prorokiem, nawet ani synem prorockim; alem był skotarzem, a zbierałem figi leśne.
15. Ale mię Pan wziął, gdym chodził za bydłem, i rzekł do mnie Pan: Idź, prorokuy ludowi memu Izraelskiemu.
16. Teraz tedy słuchay słowa Pańskiego. Ty mówisz: Nie prorokuy w Izraelu, i nie każ w domu Izaakowym;
17. Przetoż tak mówi Pan: Żona twoia w mieście nierząd płodzić będzie, a synowie twoi i córki twoie od miecza polegą, a ziemia twoia sznurem będzie podzielona, a ty w ziemi splugawionéy umrzesz; lecz Izrael zapewne zaprowadzony będzie do więzienia z ziemi swoiéy.

ROZDZIAŁ VIII.


I. Bóg obiawia Amosowi zginienie ludu Izraelskiego 1 — 3. II. Amos lud strofuie 4 — 6. III. i ogłasza im kaźni Boże 7 — 14.
To mi ieszcze ukazał panuiący Pan, oto, był kosz letniego owocu.
2. Tedy rzekł: Cóż widzisz Amosie? I rzekłem: Kosz letniego owocu. Znowu rzekł Pan do mnie: Przyszedł koniec ludowi memu Izraelskiemu, nie będę mu iuż więcéy przeglądał.
3. Tedy się obrocą w kwilenie pieśni kościelne dnia onego, mówi panuiący Pan, mnóstwa trupów na każde mieysce po cichu[31] narzucaią.
II. 4. Słuchaycież tego, którzy pożeracie ubogiego, abyście wygubili chudziny z ziemi;
5. I mawiacie: Kiedyż przeminie nów miesiąca, abyśmy przedawali zboże? i sabbat, abyśmy otworzyli szpichlerze? abyśmy umnieyszyli miary Efa, a podwyższyli wagi, a szale zdradliwie zfałszowali,
6. Kupuiąc ubogie za pieniądze, a chudzinę[32] za parę trzewików; nad to abyśmy odmieciny zbóż przedawali.
III. 7. Przysiągł Pan przez zacność Iakubowę, że nie zapomnę na wieki wszystkich spraw ich.
8. Izaliby się i ziemia nad tém nie poruszyła, i nie płakałby każdy, kto mieszka na niéy? i owszem wzbierze wszystka iako rzeka, i porwana i zatopiona będzie iako rzeką Egipską.
9. A dnia onego, mówi panuiący Pan, sprawię, że słońce zaydzie o południu, i przywiodę ciemność na ziemię w dzień iasny;
10. I obrócę w płacz święta wasze, a wszystkie pieśni wasze w narzekanie, i sprawię to, że będzie na wszystkich biodrach wór, i na każdéy głowie obłysienie; i będzie w téy ziemi kwilenie, iako nad iednorodzonym, a ostateczne rzeczy iéy iako dzień gorzkości.
11. Oto dni przychodzą, mówi panuiący Pan, że poślę głód na ziemię, nie głód chleba, ani pragnienie wody, ale słuchania słów Pańskich,
12. Tak że się tułać będą od morza aż do morza, i od północy aż na wschód biegać będą, szukaiąc słowa Pańskiego, wszakże nie znaydą.
13. Dnia onego pomdleią panienki piękne, nawet i młodzieńcy od onego pragnienia;
14. Którzy przysięgaią przez obrzydliwość Samaryi, i mówią: Żywie Bóg twóy, o Dan! i żywie droga Beerseba; i upadną, a nie powstaną więcéy.

ROZDZIAŁ IX.


I. Ogłasza straszne kaźni Boże ludowi Izraelskiemu 1 — 10. II. Prorokuie o królestwie Chrystusowém 11 — 15.
Widziałem Pana stoiącego na ołtarzu, który rzekł: Uderz gałkę, aż zadrzą podwoie, a rozetni ie wszystkie od wierzchu ich, a ostatek mieczem pobiię; żaden z nich nie uciecze, i nie będzie z nich nikt, coby tego uszedł.
2. Choćby się zakopali w ziemię, i z tamtądby ie ręka moia[33] wzięła; choćby wstąpili aż do nieba, i z tamtądbym ie ztargnął.
3. A choćby się skryli na wierzchu Karmelu, wyszpieguię i wezmę ie z tamtąd; a choćby się skryli przed oczyma moiemi na dnie morskiém, przykażę mężowi, aby ie i z tamtąd wykąsał;
4. A choćby poszli w niewolą przed nieprzyiacioły swymi, i tam przykażę mieczowi, aby ie pomordował; obrócę zaiste przeciwko[34] nim oko swe na złe, a nie na dobre.
5. Bo panuiący Pan zastępów, gdy się dotknie ziemi, rozpływa się, a płaczą wszyscy mieszkaiący na niéy, i wzbiera wszystka iako rzeka, a zatopiona bywa iako rzeką Egipską.
6. Który na niebiesiech zbudował pałace swoie, a zastęp swóy na ziemi uszykował; który może zawołać wód[35] morskich, a wylać ie na oblicze ziemi; Pan[36] iest imię iego.
7. Izali nie iesteście podobni synom Murzyńskiem przedemną, o synowie Izraelscy? mówi Pan; Izalim Izraela nie wywiódł z ziemi Egipskiéy iako Filistyńczyki z Kaftor, i Syryyczyki z Kir?
8. Oto, oczy panuiącego Pana przeciwko temu królestwu grzeszącemu, abym ie wygładził z oblicza ziemi; wszakże nie wygładzę do szczętu domu Iakubowego, mówi Pan.
9. Bom oto Ia rozkazał, a rozmiecę między wszystkie narody dom Izraelski, iako miotana bywa pszenica na przetaku, tak iż nieprzepadnie i kamyk na ziemię.
10. Wszyscy grzesnicy z ludu moiego od miecza pomrą, którzy mówią:[37] Nie przybliży się do nas, ani nas zachwyci to złe.
II. 11. Dnia onego wystawię upadły przybytek[38] Dawidów, a zagrodzę rozerwanie iego, i obaliny iego naprawię, a pobuduię go, iako za dni dawnych;
12. Aby posiedli ostatki Edomczyków i wszystkie narody, nad którymi wzywano imienia moiego, mówi Pan, który to czyni.
13. Oto dni idą, mówi Pan, że oracz żeńcę zaymie, a ten, co tłoczy winne iagody, rozsiewaiącego nasienie; a góry[39] moszczem kropić będą, a wszystkie pagórki się rozpłyną.
14. I nawrócę[40] zaś z więzienia lud móy Izraelski, i pobuduią miasta spustoszone, a mieszkać w nich będą; sadzić téż będą winnice, i wino z nich pić będą; sadów téż naszczepią, i owoc ich ieść będą.
15. A tak ie wszczepię w ziemi ich, że nie będą więcéy wykorzenieni z ziemi swoiéy, którąm im dał, mówi Pan, Bóg twóy.









 Proroctwo Ioelowe (całość) Proroctwo Amosowe (całość) Proroctwo Abdyaszowe