Dzieła Juliusza Słowackiego tom I (1909)/Drobne wiersze

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Juliusz Słowacki
Tytuł	Drobne wiersze
Pochodzenie	Dzieła Juliusza Słowackiego tom I
Redaktor	Bronisław Gubrynowicz
Wydawca	Księgarnia W. Gubrynowicza
Data wyd.	1909
Druk	W. L. Anczyc i Spółka
Miejsce wyd.	Lwów
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały tom I Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI
Indeks stron

›››

[30]

DROBNE WIERSZE

WYDAŁ

BRONISŁAW GUBRYNOWICZ.

---

[434]   Str. Duma ukraińska   3 Sonet   9 Do Ludwika Spitznagla   10 Sonety I—IV   11  Sonet I (Ledwo słońce na wschodzie...)[1]   11  Sonet II (Zwarzyła jesień kwiaty...)[1]   12  Sonet III (Duszo! śpij duszo moja...)[1]   13  Sonet IV (Czyliż kto duszy mojej...)[1]   14 Matka do syna   15 Piosnka dziewczyny kozackiej   16 Oda do wolności   18 Hymn   23 Kulik   25 Pieśń legionu litewskiego   29 Niewiadomo co, czyli Romantyczność   31 Fragment[2]   33 Paryż   35 Do Michała Rola Skibickiego   38 Duma o Wacławie Rzewuskim   39 W albumie Maryi Wodzińskiej   46 Przeklęstwo   47 Rozłączenie   49 Stokrótki   51 Chmury   52 Ostatnie wspomnienie   54 Rzym   57 Sumnienie   58 Ułamki   59 Hymn   61 Do Teofila Januszewskiego   63 Piramidy   67 Na szczycie piramid   71 Pieśń na Nilu   73 Rozmowa z piramidami   76 List do Aleksandra Hołyńskiego   78 [435] Z Nilu   84 Czyż dla ziemskiego tutaj wojownika   85 Do Zenona Brzozowskiego   86 I porzuciwszy drogę światowych omamień   88 O stepowy mój namiocie   89 Z listu do księgarza   90 Do A. Moszczeńskiej   92 Sonet II do A. M.   93 Do Z. Krasińskiego   94 Na sprowadzenie prochów Napoleona   95 Do Matki   98 Wschód słońca nad Salaminą   99 Do E...   101 W albumie E. hr. Krasińskiej   102 Pogrzeb kapitana Meyznera   103 Anioły stoją   105 Testament mój   106 Do pani Joanny Bobrowej   108 Tak mi Boże dopomóż   110 Radujcie się! Pan wielki narodów nadchodzi   112 Góry się ozłociły...   114 Do Ludwiki Bobrówny   117 W pamiętniku Zofii Bobrówny   118 Do pastereczki   119 Biada wam, gdy się budzi duch   121 Los mię już żaden nie może zatrwożyć   122 Kiedy się w niebie zejdziemy sami   123 Śmierć, co trzynaście lat stała   124 Przemówił, strzelił i od kuli ginie   126 Dusza się moja zamyśla głęboko   127 Do Matki   128 Baranki moje...   129 Proroctwo   130 Sprobujmy więc — a może...   131 Śni mi się jakaś wielka powieść...   133 Bo mię matka moja miła   134 Niedawno jeszcze — kiedym spoczywał   135 Jak kamień szedłem na dno   136 Przy kościołku...   137 W ostatni dzień   138 Chwal Pana, duszo moja   139

[436]   Str. O Boże ojców moich, Tobie chwała   140 Oto Bóg, który łona tajemnic odmyka   141 Mój Adamito   143 Na jednej górze   144 Bóg duch, innego zwać nie będziecie   145 Odpowiedź na »Psalmy przyszłości«   146 Wspomnienie pani de St. Marcel   157 Jakieś złote się szeregi   159 Bo to jest wieszcza najjaśniejsza chwała   160 Uspokojenie   161 Panie! jeżeli zamkniesz słuch narodu   164 Kiedy prawdziwie Polacy powstaną   165 Zakończył śpiewak, a my zasłuchani   167 Pośród niesnasek Pan Bóg uderza   169 Ty głos cierpiący podnieś   171 Narodzie mój...   173 Do Franciszka Szemiotha   176 Nie używałem leków i lekarzy   178 Prowadził mnie na bardzo ciemne wężowisko   179 Polsko, ojczyzno! padaj ze mną na kolana   180 Snycerz był zatrudniony Dyany lepieniem   181 Daj wam tę ostatnią koronę   183 Wierzę   184 Najpiękniejszy, najświętszy Boga tron na ziemi   186 Jeżeli kiedy w tej mojej krainie   187 Młodości, uwierz w sny...   188 Przez Furye jestem targan...   189 Patrz nad grotą   190 Sen z 30-go na 31-go stycznia 1847 r.   191 Córka Cerery   192 Gdzie światła gorą   194 Zachwycenie   195 Na drzewie zawisł wąż   197 Gdybym się nie czuł nieśmiertelnym duchem   199 Wiesz Panie, iżem zbiegał swiat szeroki   200 Powstał naród wykonawca   204 Panie! o którym na niebiosach słyszę   205 Gdy noc głęboka wszystko uspi   206 Dajcie mi tylko jedną ziemi milę   207 Kiedy pierwsze kury Panu śpiewają   208 Jakaś pasterska, ciągła, smętna nuta   209 [437] Mój król, mój pan — to nie mocarz   210 Teraz pod żadną swiatową się władzę   211 Jak dawniej — oto stoję na ruinach   212 Jeżeli ci Pan nie zbuduje domu   213 Ta ręka, która Krzemieniec wystrzygła   214 Wielcyśmy byli   215 Hosanna! ręce podnieśmy   216 Anioł ognisty, mój anioł lewy   217 Jest najsmutniejsza godzina na ziemi   218 Narodu mego krwią pisane czyny   219 O Polsko moja! tyś pierwsza swiatu   220 Do autora skarg Jeremiego   221 Poeta i natchnienie   223 Do Ludwika Norwida   242 Do Ludwika Norwida w braterstwie idei świętej   244 Słuchaj młody...   250 Wyjdzie stu robotników   251 Oto kolumna ducha stoi   252 A jednak ja nie wątpię   253 Młodych śmierć nie może minąć   254 Piękna jak zorze   255 I ani mi na polu wzniesiono kurhanów   256 Niedawno jeszcze wasze mogiły   257 O nieszczęśliwa! O uciemiężona!   258 O najstraszniejsza z wszystkich tajemnic   259 Na to jedna odpowiedź   260 Związano wieniec   262 Otóż podstawa wasza...   263 Widząc was takich nieraz pomyślałem sobie   264 Pozwolicie, że w dzień ślubny   265 Duch i trup, który na płomieniach lata   266 I wstał Anhelli z grobu   267 Polak, jak mówią — ujrzysz go zapewne   268 Sowiński w okopach Woli   269 Vivat Poznańczanie!   272 Wtenczas w Poznaniu   274

[437]

---

Skan zawiera grafikę.

1.  Pozycja spisu dodana przez zespół Wikiźródeł.
2.  Wiersz w języku francuskim.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Juliusz Słowacki.