|
Strona
|
Egzotyczne kwiaty
|
174
|
Uśmiech
|
175
|
Chór
|
178
|
Bez granic
|
180
|
Jedni i drudzy
|
181
|
Szkoda!
|
183
|
Krąg przemian
|
184
|
Ludzkości!
|
186
|
XIX-mu wiekowi
|
187
|
Na pobojowisku
|
189
|
W walce o byt
|
196
|
Sonet
|
198
|
Sonet
|
199
|
Fantazya ludów
|
200
|
Fale
|
201
|
Nad przepaścią
|
203
|
Oda
|
206
|
Dzisiejszym Idealistom
|
210
|
Przyjście Messyasza
|
212
|
W obiegu
|
216
|
Świat się ogniami zapala...
|
219
|
Głos wołający na puszczy
|
221
|
Wcielenie
|
222
|
Wśród przełomu
|
224
|
Bez odpowiedzi
|
231
|
Juliuszowi Mien
|
235
|
IV.
|
Z Cyklu sonetów: Nad głębiami[1]
|
239
|
Zmiennego bytu falo ty ruchliwa...
|
Wieczne ciemności, bezdenne otchłanie...
|
Łudząca Maja otworzy ci oczy...
|
Jak ptaki, kiedy odlatywać poczną...
|
Gdy nas ciemności otaczają wszędzie...
|
Na falach swoich toczy słońc miliony...
|
Rzucone w przestrzeń złotych gwiazd kagańce...
|
Noc, noc wieczysta, głuszą przedbytową...
|
Nieśmiertelności nie poszukuj w próchnie...
|
Tylko treść, która z całością się splata...
|
Ileż to zgonów, i narodzin ile...
|
Wzniosłe dążenia, szlachetne pobudki...
|
Przeszłość nie wraca jak żywe zjawisko...
|
Po wszystkie czasy, przez obszar daleki...
|
Na dzieci spada win ojcowskich brzemię...
|
Dzień, w którym jeden z grzesznych braci koła...
|
Co złość zniweczy, co występek zburzy...
|
Tak złe, jak dobre wspólną jest zdobyczą...
|
Dopiero w związku z wszechświata ogromem...
|
W nieprzerwalności zbiorowego bytu...
|
W coraz-to wyższe przeradza się wzory...
|
Naprzód i wyżej!...
|
Choć w praw niezmiennych poruszasz się kole...
|
Przez chwilę możesz ślepą być zaporą...
|
Jako cząsteczka wszechświata myśląca...
|
Pierwotną białość słonecznych promieni...
|
Smutny jest schyłek roku w mgieł pomroce!...
|
Taką, jak byłaś, nie wstaniesz z mogiły!...
|