Wikiźródła

Wykład alfabetyczny imion właściwych i osób wspomnianych w Iliadzie

<<< Dane tekstu >>>
Autor Franciszek Ksawery Dmochowski
Tytuł Wykład alfabetyczny Imion właściwych oznaczaiących mieysca, lub osoby wspomniane w Jliadzie Homera
Pochodzenie Iliada
Data wyd. 1804
Druk w Drukarni Xięży Piarów
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
WYKŁAD
ALFABETYCZNY
Imion właściwych oznaczaiących mieysca,
lub osoby wspomniane w Jliadzie
Homera.


Liczba Rzymska oznacza Xięgę, liczba
pospolita oznacza wiersz.


A bant Abas, V. 153. syn Eurydama snów tłumacza, zabity od Dyomeda.
 Abantowie Abantes, II. 542. mieszkańcy Eubei: tak nazwani, iż posiadali grunt żyzny: walczyli zblizka, nie nosili włosów na przodzie głowy.
 Abakbareia Abarbarea, VI. 23. Nimfa, matka Ezepa i Pedaza.
 Abid Abydus miasto Azyi mnieyszéy, leżące nad cieśniną Helespont, II. 852.
 Abler Ablerus rycerz Troiański, obalony dzidą od Antlocha, VI. 32.
 Acessamen Acessamenus, XXI. 138. oyciec Perybei matki Pelegona.
 Acheloy Acheloius, XXIV. 623. rzeka w Grecyi, wypływa z góry Pindus: podług tradycyi, ta rzeka naypiérwéy ukazała się po potopie Deukaliona.
 Acheie Achaei, II. 694. nazwisko części narodu Greckiego w Tessalii.
 Achilles Achilles, syn Peleia króla części Tessalii, i Tetydy bogini morskiéy: naywiększy z bohatyrów, którzy się znaydowali pod Troią: wódz Ftyotów. I. Żąda, aby wieszczek odkrył przyczynę zarazy między Grekami 60. zapewnia Kalchasowi obronę 89. wyrzuca Agamemnonowi dumę, chciwość, niewdzięczność 129. 155. porywa się do miecza 202. skarży się przed Palladą 207. słucha iéy rady 221. łaie Agamemnona 231. przerywa mu mowę 297. pozwala wziąć sobie Bryzeidę 339. żali się przed matką 356. siedzi w swoim namiocie 485. IX. Zdziwiony przybyciem posłów Agamemnona, rzuca lirę 198. każe Patroklowi dadź gościom wina 208. sam gotuie ucztę dla nich 212. na przełożenie od Ulissesa darów Agamemnona, odpowiada: że gardzi obłudnym charakterem Agamemnona, że tyle poniósłszy dla niego trudów, pozbawiony był nagrody, że go nic woyna Troiańska nie interessuie, że iuż powróci do Ftyotydy, że raz zdradzony od Agamemnona, więcéy mu ufać nie może, że choćby naiwiększe ofiarował podarunki, nie skłoni go do poiednania, że zapewniony będąc od matki o zgonie pod Troią, przekłada życie nad śmierć: radzi wodzom, aby się wracali do Grecyi, bo nie zburzą Troi, każe Fenixowi nocować u siebie 316. do 449. Czule zaklinaiącego Fenixa do zgody, upomina aby tak, iak on nienawidził Agamemnona 608. na wyrzut Aiaxa o zaciętość w gniewie odpowiada, że póty będzie stronił od boiu, póki się oręż Hektora nie oprze o Ftyotów okręty 647. XI. Wysyła Patrokla do namiotu Nestora, aby się dowiedział którego wodza ranionego uwoził 607. XVI. Wzruszony płaczem Patrokla, pyta się o przyczynę boleści 6. usprawiedliwia się przed nim, że od boiu stroni: pozwala swéy zbroi i rót Tessalskich, przykazuie, aby do murów Troi nie zbliżał się 50. do 102. obaczywszy pożar na okrętach Greckich, nagli do pośpiechu Patrokla 126. Sam obiega namioty, i zachęca Ftyotów do boiu 157. po odeyściu Patrokla, czyni Jowiszowi ofiarę, i prosi go, aby szczęścił orężowi Patrokla, i zdrowego nazad powrócił 237. XVIII. Widząc pierzchaiących Greków, obawia się o życie Patrokla 5. dowiedziawszy się o iego śmierci, rzewnie płacze i rozpacza 21. pytaiącéy się Tetydzie o przyczynę smutku, odpowiada 79. oświadcza iéy, że mimo przeciwnego wyroku będzie się potykał, stawia za przykład Herkulesa 98. pyta się Irydy, za czyim rozkazem do niego przybyła 183. Zbliża się do okopów Greckich, i samym krzykiem odpędza Troian 219. ięczy nad śmiercią Patrokla, każe iego zwłoki obmyć 329. XIX. Odbiera zbroię od Tetydy, obawia się o zepsucie ciała Patrokla 19. Zwołuie Greków na radę 37. iedna się z Agamemnonem 55. radzi mu, aby iak nayprędzéy uderzyć na Troian 141. nie chce brać darów, póki się nie pomści na Troianach 95. Przypisuie swóy gniew na Agamemnona Jowiszowi 265. nie chce brać pokarmu na prośbę wodzów 302. opłakuie zgon Patrokla 313. oburza się na Xanta swego konia przepowiadaiącego mu blizki zgon 419. XX. Niecierpliwie żąda spotkać sie z Hektorem 77. pędzi na Enesza 169. strofuie go, że śmie z nim walczyć, radzi mu ustąpić przed śmiercią 183. rzuca na Eneasza pocisk, lecz nadaremnie 276. dziwi się, że ma przed sobą ciśniony oszczep, a Eneasz zniknął 348. zapala Greków do boiu 358. zabiia Jfityona 387. urąga się z zabitego 394. Zabiia Demoleona syna Antenora 402. wali Hipodama 408. przebiia Polidora syna Pryama 413. przeięty zaiadłością na widok Hektora 430. trzykroć nań rzuca pocisk nadaremnie 448. urąga się z niego 453. obala Dryopa i Demucha 460. Zabiia Dardana, Biiasa, Laogona 466. przebiia Trosa o litość proszącego 468. Zmiata Mulego, Echekla 477. Deukaliona 484. obala Rygma 489. zabiia Aretoia iego powoźnika 492. XXI. Zapędziwszy się za Troianami do Xantu, wpada w tę rzekę, mnóstwo ich tam wyrzyna, bierze żywcem dwunastu Troian na ofiarę dla Patrokla 18. 28. uderza na Likaona syna Pryama, niewzruszony na iego czułe zaklinania, zabiia 97. chlubi się z tego 118. goni za Asteropeiem, zabiia go 136. 159. obraża na siebie Xanta 182. uderzywszy na Peony mnóstwo ich zabiia 208. nie słucha Xanta proszącego, aby w jego nurtach boiu nie zwodził 221. odpierany wałami Xantu ucieka 233. żali się na Jowisza, że tak haniebnie od rzeki zginie 273. zapewniony o bezpieczeństwie od Minerwy, zwraca się do boiu 307. mnóstwo mężów i koni obala 553. ugania się za Agenorem, potém za Apollinem który iego wziął postać 608. XXII. Oburza się na Apollina, że go obłąkał 14. Spotyka się z Hektorem, goni za uciekaiącym 135. Wskazuie na swoich, aby na Hektora nie uderzali 208. gardzi iego umową 263. ciska na niego oszczep 281. rani go śmiertelnie 354. nieczuły na zaklinania konaiącego Hektora, na pastwę psom go przeznacza 347. Każe wodzom natrzeć na Troię, wstrzymuie rozkaz przypomniawszy sobie Patrokla 379. Pastwi się nad ciałem Hektora 597. XXIII. Każe Ftyotom obchodzić do koła ciało Patrokla 5. trzymaiąc iego zwłoki w rękach, ofiary im przyrzeka 18. czyni obelgi Hektorowi 23. oświadcza się wodzom, że póki nie sprawi Partoklowi pogrzebu, póty się nie obmyie z kurzu i posoki 41. w nocy obaczywszy cień Patrokla, chce go uściskać 100. Każe nieść Ftyotom ciało Patrokla 129, składa mu na ofiarę swoie włosy145. prosi Agamemnona, aby sami tylko wodzowie przy pogrzebie zostali 156. poświęca na ofiarę dwunastu Troian, psy, konie i zapala stos 163. żegna swego Patrokla 165. wzywa wiatrów, aby dopomogły do spalenia stosu 177. prosi Agamemnona i wodzów, aby wystawiwszy, mierny grobowiec Patroklowi, potém wystawili wspanialszy razem i dla niego 237. Po zakończonym pogrzebie wynosić każe nagrody dla potykaiących się w igrzyskach 259. 355. godzi spór między Aiaxem Oil: i Jdomeneiem 491. lituie się nad przypadkiem Eumela, chce mu dadź drugą nagrodę 532. przez wzgląd na Antylocha daie Eumelowi pancerz 558. daie w podarunku Nestorowi czarę 618. stawia nagrody dla potykaiących się w szermierstwie 653. w zapaśnictwie 705. równą daie nagrodę dla Aiaxa i Ulissesa 739. stawia dary dla biegu 743. dla potykaiących się bronią 793. wynosi krąg żelazny do ciskania 829. stawia nagrody dla strzelaiących zręcznie z łuku 853. i naylepiéy ciskaiących oszczepem 881. ubiegaiącemu się Agamemnonowi o chwałę z ciskania oszczepu, przyznaie nagrodę bez walki 887. — XXIV. Nieutulony w żalu po śmierci Patrokla, bezsenną noc trawi: przeięty zaiadłością włóczy trup Hektora potrzykroć koło grobu Patrokla 10. na rozkaz Jowisza oświadcza Tetydzie, że odda ciało Hektora Pryamowi za okupem i 43. wzruszony czułą Pryama mową, lituie się nad iego nędzą, i nad stanem własnego oyca 521. oburzony natrętném proszeniem Pryama, oznaymuie mu, że iuż odebrał rozkaz Jowisza, aby oddał ciało Hektora 567. Każe brankom obmyć iego zwłoki, i namaścić 590. przeprasza cienie Patrokla za taki uczynek 597. oznaymuie Pryamowi, że iuż, mu zwłoki syna oddał: zaprasza go do wzięcia pokarmu 605. 628. daie mu mieysce do spoczynku 647. przyrzeka na dwanaście dni wstrzymać Greków od boiu, aby mógł sprawić pogrzeb Hektorowi 660.
 Achiwy Achivi nazwisko Greków I. 14
 Adamas Adamas rycerz Troiański, godzi włócznią na Antylocha; sam od niego zabity XIII, 502.
 Admet Admetus syn Fera, mąż Alcesty, oyciec Eumela. Tak był kochany od swéy żony, że dla uwolnienia go od śmierci, sama się na śmierć poświęciła II. 725.
 Adrast Adrastus piérwszy z królów Sycyonu, II. 578.
 Adrast Adrastus syn Meropa, rycerz Troiański II. 845.
 Adrast Adrastus schwytany od Menelaia, prosi o litość nad sobą: zabity iednak od Agamemnona VI. 46. 65.
 Adrast Adrastus oyciec Egialei żony Dyomeda V. 415.
 Adrasta Adrastea miasto w Troadzie II. 844.
 Adrest Adrestus rycerz Troiański zabity od Patrokla XVI. 699.
 Afarey Aphareus rycerz Grecki: w niebezpiecznym razie wyszedł na straż do okopów z innemmi IX. 86. staie z Jdomeneiem przeciwko Eneaszowi, lecz od niego zabity XIII. 473. 534.
 Agamemnon Agamemnon syn Atreia, brat Menelaia, mąż Klitemnestry: był królem Micen i naywyższym wodzem Greckich woysk, w czasie oblężenia Troi. I. Łaie Chryzesa kapłana, i nie chce oddadź córki 27. oburza się na Kalchasa wieszczka 112. grozi Achillesowi 137. odpowiada mu ze wzgardą 179. obwinia go o wyniosłość 291. odsyła Chryzeidę 314. daie rozkaz woysku, aby się czyściło 318. każe wziąć Bryzeidę Achillesowi 327. II. Roskazuie woźnym zwołać Greków do rady 48. opowiada wodzom w namiocie Nestora swóy sen 55. doświadcza woyska 109. zaleca gotowość do boiu 373. czyni ofiarę Jowiszowi 407. III. Czyni ofiarę Jowiszowi na stwierdzenie umowy z Troianami 275. żąda od nich wydania Heleny podług umowy 452. IV. Lituie się nad Menelaiem ranionym strzałą od Pandara 152. do 180. każe Taltybowi wołać Machaona lekarza 190. na czele Greków idzie przeciw Troianom 422. zapala mężnych do boiu 431. gnuśnych gromi 439. chwali gotowość i pilność Jdomeneia, Aiaxów 256. 285. wyraża Nestorowi żywą radość, iż go widzi zapalaiącego swoich rycerzy 312. wyrzuca gnuśność Menesteiowi i Ulissesowi 336. łagodzi Ulissesa 359. upomina Dyomeda, iż go nie zastał gotowego do boiu 371. V. Zapala Greków 533. zabiia Deikona, przyiaciela Eneasza 538. VI. Strofuie Menelaia, że chciał życiem darować Adrasta 56. zabiia Adrasta 65. VII. Odradza Menelaiowi poiedynek z Hektorem 111. podaie się sam do niego 165. po zakończonym poiedynku Aiaxa z Hektorem, czyni ofiarę Jowiszowi 320. VIII. Uciekaiącym Grekom przed orężem Hektora, wyrzuca hańbę, prosi Jowisza, aby ich do szczętu nie wygubił 239. uwielbia waleczność Teukra, obiecuie mu nagrody 293. IX. Lituiąc się klęski Greków, radzi wodzom, aby się powrócili do swéy oyczzny 17. 28. strofowany o to od Dyomeda 32. upomniony od Nestora, aby się pogodził z Achillesem; chce się z nim poiednać, obiecuie mu podarunki, córkę w zamęzcie, i siedem miast 118. do 166. X. Zmartwiony klęskami Greków, trawi noc bezsenną 22. wysyła Menelaia, aby zwołał wodzów Greckich do rady, i czekał z niemi na niego 42. idzie do namiotu Nestora 74. wyraża mu troskliwość swoię o los Greków 85. usprawiedliwia przed nim Menelaia 117. pozwala Dyomedowi wybrać sobie kogoby chciał za towarzysza nocnéy wprawy 230. XI. Daie znak bitwy, sam się wybiera na nię 15. zabiia Biianora i Oileia powoźnika 92. Jza i Antyfa synów Pryama 101. wpada na Hippolocha i Pizandra, synów Antymacha 124. żebrzących litości zabiia 135. gdzie naysroższy bóy, tam swego męztwa dowody daie 152. żbliża się pod mury Troi 185. zabiia Jfidama syna Antenora 242. raniony od Koona w rękę zabiia go 353. osłabiony raną, wsiada na wóz, zachęca do boiu Greków 275. oddala się od floty 278. XIV. Wychodzi ranny patrzeć na los boiu 27. spotyka się z Nestorem, rospacza 41. radzi ucieczkę 63, zgromiony od Ulissesa zasiąga rady 103. z Ulissesem i Dyomedem przyśpiesza zamianę zbroi, podług rady Neptuna 380. XIX. Usprawiedliwia się przed Achillesem, przypisuiąc gniewnym bogom, że się z nim poróżnił, godzi się z Achillesem, podarunki mu przyrzeka 77. prosi, aby wstrzymał się od boiu nim ofiarę uczyni, podarunki mu złoży, i nim woysko się posili 181. czyni bogom ofiarę 253. XXIII. Chce ubiegać się o chwałę w ciskaniu oszczepu, ale mu Achilles przyznaie nagrodę bez walki 884.
 Agakl Agacleus Mirmidończyk oyciec Epigeia XVI. 577.
 Agapenor Agapenor syn Anceia, wódz Arkadów II. 615.
 Agasten Agasthenes oyciec Polixena wodza Epeiów II. 630.
 Agastrof Agastrophus syn Peona, rycerz Troianski, zabity od Dyomeda XI. 339.
 Agaton Agathon syn Pryama XXIV. 255.
 Agawe Agave Nimfa morska XVIII. 42.
 Agelay Agelaus syn Fradmona, Troianin poległ od pocisku Dyomeda VIII. 268.
 Agelay Agelaus rycerz Grecki, zabity od Hektora XI. 302.
 Agenor Agenor syn Antenora, zabiia Elefenora wodza Abantów IV. 471. Prowadzi półki Troiańskie do boiu, XI. 95. Prowadzi drugi zastęp Troianów na okopy Greckie XII. 59. Staie z Eneaszem przeciw Jdomeneiowi, wyrywa Helenowi z ręki grot utkwiony od Menelaia XIII. 489. 591. Broni rannego Hektora XIV. 429. Zabiia Kloniego, wodza Beotów XV. 344. XXI. Zagrzany od Apollina do walczenia z Achillesem 558. stawi się mu mężnie 590. zasłoniony chmurą od Apollina, uniknął zguby 605.
 Agry Agrius syn Porteia, oyca Oneia, który był dziadem Dyomeda XIV. 117.
 Aglaia Aglae żona Charopa, matka Nireia iednego z wodzów Greckich II. 680.
 Aiax Telam: Aiax Telamonides syn Telamona, zwany od niego Telamonid, ieden z naypiérwszych bohatyrów Greckich, król Salaminy. IV. Zabiia Simoisa młodzieńca Troiańskiego 447. V. Mszcząc się śmierci Menesta i Anchiala. zabiia Amfiego syna Selaga 618. obskoczony od Troian opuszcza łup 631. VI. Mężnie dowodzi Grekom 5. przebiia włócznią Akamasa 7. VII. Wybrany losem do poiedynkowania się z Hektorem, prosi Greków, aby za nim Jowisza błagali 183. ubiera się do poiedynku i staie na placu 209. przeraża boiaźnią Hektora 219. wynosi przed nim swoie i Greków męztwo 229. rzuciwszy dzidę, trafia Hektora w tarczę, przebiia ią, lecz nie ranił rycerza 252. Zadaie mu ranę pociskiem w szyię 265. porwawszy wielki kamień, trzaska puklerz Hektora i obala go na ziemię 272. gdy się zabiera do miecza, przerywaią poiedynek woźni 283. stosuie się do woli Hektora w ukończeniu poiedynku 290. daie mu na znak szacunku pas purpurowy, a bierze od niego pałasz z pochwami srebrnemi 308. VIII. Ranionego Teukra od Hektora, puklerzem swoim zasłania 343. IX Wyprawiony z Ulissesem w poselstwie do Achillesa, widząc nienakłoniony iego umysł, ani na przekładania Ulissesa, ani na zaklinania Fenixa; mówi do Ulissesa o powrocie, wyrzuca zaciętość Achillesowi, że powinien pomnieć na ważność darów, na przyiaźń 627. 646. X. Ofiaruie się na nocną wyprawę 226. XI. Obskoczonego Ulisssesa od Troian wspiera 485. zabiia Dorykla bocznego syna Pryama 490. także Lizandra, Piraza, Pilarta, Pandoka 491. obawiaiąc się o Greckie okręty, cofa się 542. XII. Śpieszy z Teukrem na pomoc Menesteiowi 372. zabiia ogromnym kamieniem Jfikla wodza Lików 380. odpiera od wieży Sarpedona 406. XIII. Mówi do Aiaxa Oileia, że go iakiś bóg męztwem natchnął 75. Hektora chcącego odrzeć zbroię z Amfimaka, uderza dzidą, i do cofnienia się przymusza 189. otoczony towarzyszami walecznie się potyka 709. nacieraiącemu Hektorowi nieustraszoność okazuie 811. XIV. Obala Hektora, zabiia Archilocha, ściele na placu Hirtego 403. 409. 411. 442. XV. Walecznie broni przystępu Hektorowi do okrętów Greckich 412. woła na Teukra, aby się pomścił na Hektorze śmierci Likofrona 432. mówi mu, aby porzucił łuk, a wziął się do dzidy 467. zagrzewa Greków do męztwa 497. 555. zabiia Laodamanta syna Antenora 511. po usunięciu się Greków, sam dwudziestodwu łokciowym drągiem odpiera natarczywość Troian 668. wytrzymuie tysiące pocisków 725. zapala do stałego odporu Greków, wystawuiąc im, iż utraciwszy okręty, nigdzie schronienia mieć nie będą 731. mężnie odpieraiąc Troian od okrętów, dwunastu z nich trupem kładzie 740. XVI. Omdlały w ciągłéy obronie okrętów 103. maiąc dzidę odciętą przez Hektora, ustępuie natarczywości 123. gotuie się z pociskiem na Hektora 365. XVII. Przeięty boleścią nad zgonem Patrokla śpieszy na obronę iego zwłok 127. odpędza Hektora 140. męztwem swoiém wstrzymuie ustępuiących Greków 282. przerzyna się przez tłum Troian i zabiia Hippotoia unoszącego zwłoki Patrokla 299. Zwala Forcysa, przymusza Hektora do ustąpienia 318. utrzymuie męztwo w Grekach 363. w zaciętéy bitwie rozpacza, zaklina swoich, aby nie dali Troianom zwłok Patrokla: radzi, aby kto o iego zgonie Achillesowi doniósł 635. 659. mówi do Menelaia, aby z Meryonem unosili zwłoki Patrokla, sam z Oileidem mężny daie odpór Troianom 723. XVIII. Nie może ich odeprzeć159. XXIII. Idzie w zapasy z Ulissesem 712. walczy orężem z Dyomedem o nagrodę 811. w ciskaniu kręgu zwycięża Epeia i Leonteia 837.
 Aiax Oileid Aiax Oileides syn Oileia, wódz Lokrów. XIII. Opowiada Telamońskiemu, że go iakiś bóg męstwem natchnął 67. ucina głowę Jmbremu, i ciska pod nogi Hektora 203. walczy z Aiaxem Telamońskim przeciw Troianom 701. XIV. Zabiia Satniego 448. ściga pierzchaiących Troianów 522. XV. Mężnie z Telamonidem opiera się 302. XVII Na głos Menelaia, przybiega do obrony zwłok Patrokla 229. dzielny daie odpór Troianom, przeszkadzaiącym unieść ciało Patrokla 736. XXIII. Sprzecza się kłótliwie z Jdomeneiem 474. wstaie do nagrody biegania 756.
 Akamas Acamas syn Antenora. XII. towarzyszy Eneaszowi dowodzącemu czwartéy rocie Troian 100. XIV Broni zwłok Archilocha swego brata, zabiia Promacha: wyrzuca Grekom ich dumę 477. 489. XVI Zabity od Meryona 349.
 Akamas Acamas II. wódz Traków 839. VI. Zabity od Aiaxa 7.
 Akteia Actœa XVIII. Nimfa morska 41.
 Aktor Actor II. oyciec Astyochy, która z Marsa miała Jalmena i Askalafa wodzów Greckich 519.
 Aktor Actor XIII. dziad Amfimaka zabitego od Hektora 185.
 Akwilon Aquilon Wiatr gwałtowny i zimny. Poetowie mienią go bydź synem Eola i Aurory. Mówią, że miał ogon węża, a włosy na głowie białe VII. 63.
 Alastor Alastor V. rycerz z Licyi, zabity od Dyomeda 680.
 Alastor Alastor IV. rycerz Grecki pod wodzą Nestora 296. VIII. unosi ranionego Teukra przed Hektorem 344. XIII. Unosi z Menelaiem ciało Hippsenora 411.
 Alcyd Alcides XV. tak się nazywał Herkules 636.
 Alcym Alcimus towarzysz Achillesa, zaprzęga mu konie XIX. 393. XXIV. 475.
 Alcymedon Alcymedon syn Laerceia, prowadzi piątą rotę Tessalczyków na obronę okrętów Greckich. XVI. 200. strofuie Automedona, że się narażał na niebezpieczeństwo przeciw Hektorowi XVII. 473.
 Alcesta Alcestis żona Admeta, córka Peliasza II. 726.
 Alcyona IX. 565. córka Ewena rzeki, żona Jdasa, przedtém zwana Marpisa, którą Apollo porwał: rodzice opłakuiąc iéy los, nazwali ią Alcyoną.
 Alexander, patrz Parys.
 Alez Alesium miasto w Elidzie: i góra tegoż nazwiska tamże II. 622. XI. 756.
 Alfey Alphœus rzeka w Poloponezie przerzyna prowincyą Elidę, wpada do morza Jońskiego II. 598.
 Aliba Alybe miasto leżące w Peonii prowincyi Trackiéy: sławne szybami srebrnemi II. 871.
 Alizony Halizones, naród mieszkaiący w stronie wschodniéy Azyi mnieyszéy V. 41.
 Alkander Alcander rycerz z narodu Lików, zabiły od Ulissesa V. 681.
 Alkat Alcathous syn Ezyeta, zięć Anchizesa, prowadzi z Parysem drugi zastęp przeciw Grekom XII. 95. zabity od Jdomeneia XIII. 430.
 Alkmaon Alcamaon rycerz Grecki, przy obronie okopów zabity od Sarpedona XII. 397.
 Alkmena Alcmene Tebanka, żona Amfitryona: miała z Jowisza, Herkulesa XIV. 323. XIX. 96,
 Alopa Alope, kilka miast było tego imienia. Homer wspomina o Alopie w Tessalii II. 691.
 Alos Alos miasto w Tessalii II. 691.
 Aloy Aloeus oyciec Efialta i Otego, którzy związali Marsa: pochodził od Olbrzymów, prowadzących woynę z Jowiszem V. 388.
 Alteia Althœa matka Meleagra, dawnego króla Etolów IX. 560.
 Altes Altes oyciec Laotoi matki Likaona XXI. 85. XXII. 50.
 Amaryncey Amarinceus, oyciec Dyora wodza Epeiów, II. 626.
 Amatya Amathia Nimfa morska XVIII. 48.
 Amazonki Amazones bohatyrki, mieszkaiące koło brzegów Czarnego morza, w Kappadocyi, napadały różne kraie: wypalały sobie iednę pierś dla łatwieyszego naciągania łuku. III. 189.
 Amfi Amphius syn Meropa, wódz Troiański II. 845.
 Amfi Amphius syn Selaga, rycerz Troiański, zabity od Aiaxa V. 619.
 Amfidam Amphidamas, mieszkaniec wyspy Cytery, dziś Cerigo X. 265. XXIII. 88.
 Amfigenia Amphigenia miasto w Messenii II. 599.
 Amfikl Amphiclus, rycerz Troiański zabity od Megesa XVI. 319.
 Amfimak Amphiniacus syn Kteata, wódz Epeiów, II. 626 przebity dzidą od Hektora XIII. 1 84.
 Amfimak Amphiniacus syn Nomiona, wódz Karów, narodu Azyi mieyszéy posiłkuiącego Troian II. 886.
 Amfinome Amphinome Nimfa mors: XVIII. 43.
 Amfitoe Atriphitoe Ninifa morska XVIII. 42.
 Amfoter Amphoterus, rycerz Troiański, zabity od Patrokla XVI. 423.
 Amidona Amidon miasto w Trący i nad rzeką Axyus II. 864.
 Amikla Amyclœ miasto w Pelopenezie w Lakonii II. 590.
  Amintor Amyntor syn Ormena, oyciec Fenixa IX. 459.
 Amizodar Amisodarus król Karyi, oyciec Antymna i Marysa, zabitych od synów Nestora XVI. 332.
 Anchiz Achizes oyciec Eneasza, którego miał z Wenery: ieden ze znacznieysczych obywatelów Troi II. 833.
 Anchial Anchialus rycerz Grecki, zabity od Hektora V. 615.
 Andremon Andrœmon, oyciec Toasa, wodza Etolów II. 645.
 Andremonid Andrœmonides tak nazwany Toas, od oyca Andremona VII. 172.
 Andromacha Andromache córka Ecyona króla Teb, miasta w Mizyi , żona Hektora. VI. Czule go zaklina opowiadaniem nieszczęść swego domu, aby się nie narażał na niebezpieczeństwa 420. do 452 po odeyściu iego łzami się zalewa 508. XXII. Usłyszawszy ięki i narzekania Hekuby, wybiega ze służebnicami, 453. obaczywszy zabitego męża omdlewa: przyszedłszy do siebie ięczy i boleie nad iego zgonem 481. XXIV. Czule wynurza swoie żale nad zwłokami Hektora 723.
 Anemorea Anemorœa miasto w Focydzie II. 527.
 Antea Antea żona Preta: iéy miłość i nienawiść ku Belerofonowi VI. 167.
 Anteia Anthea miasto w Argolidzie: położenie iego niewiadome, niektórzy biorą ie za miasto Thuria nad odnogą Messeńską IX. 155.
 Antenor Antenor ieden ze znacznieyszych mieszkańców Troi II. 838. III. Chwali wymowę Ulissesa 204. VII. Radzi oddać Helenę i skarby Menelaiowi, 352. strofowany za to od Parysa 361.
 Antedon Anthedon, miasto w Beocyi, II. 514.
 Antrona Antrona miasto w Tessalii II. 707.
 Antyf Antiphus syn Tessala, wnuk Herkulesa, ieden z wodzów Greckich II 687.
 Antyf Antiphus, syn Pryama, zabity od Agamemnona XI. 101.
 Antyf Antiphus, syn Pilemona, wódz Meonów II. 879. IV. Zabiia Leuka towarzysza Ulissesowego 493.
 Aktyfat Antiphates rycerz Troiański, w bitwie przy okopach zabity od Leonteia XII. 191.
 Antyfon Antiphontus syn Pryama XXIV. 257.
  Antyloch Antilochus syn Nestora, zabiia Echepola rycerza Troiańskiego IV 461 V Daie pomoc Menelaiowi walczącemu z Eneaszem 508. zabiia Midona 587. zabiera iego konie 593. VI. Obala dzidą Ablera 32 XIII. Zagrzany do bitwy od Neptuna 91. broni wzięcia Troianom ciała Hipsenora 409. wezwany na pomoc od Jdomeneia 474. przebiia grotem Toona 541. zasłoniony przez Neptuna od pocisku Adamasa 556. XIV. zabiia Falcesa i Mermera 517. XV. Zagrzany do boiu od Menelaia 562. zabiia Melanipa 570. ucieka między swoich przed Hektorem 580. XVI Zabiia Antymna 319. XVII. Spieszy do Achillesa z doniesieniem o śmierci Patrokla 702. XVIII. Staie zapłakany przed Achillesem: donosi mu o śmierci Patrokla 17. XXIII. Czwarty zabiera się do przegonu wozów 301. skręca wóz na bok, aby prędzéy mety dobiegł 422. podstępem wyprzedza Menelaia 512. prosi Achillesa, aby drugiéy nagrody Eumelowi nie dawał 540. usprawiedliwia się ze swego podeyścia przed Menelaiem 585. zabiera się do walki biegania 757. trefnie żartuie z Ulissesa 786.
 Antymach Antimachus obywatel Troiański, oyciec Hippolocha i Pizandra XI 121.
 Apas Apœsuts miasto w Dardanii blizko Hellespontu II. 843.
 Apizaon Apisaon rycerz Troiański, zabity od Eurypila Xl. 576.
 Apizaon Apisaon syn Hipaza z Peonii prowincyi Trackéy, zabity od Likomeda XVII. 353.
 Apollo Apollo syn Jowisza i Latony, zowie się inaczéy Feb, był za stroną Troianów. I. Puszcza zarazę na Greków, 11. daie się ubłagać ofiarą 455. IV. wstrzymuie Troian od ucieczki, donosząc, iż się Achilles nie biie 512. V. Upuszczonego Eneasza od Wenery otacza mgłą, aby go nie zabili Grecy 347. odwraca pociski Dyomeda 433. gromi go, iż śmie podnosić oręż na boga 440. zanosi Eneasza do Pergamu, zostawiwszy na mieyscu iego marę, aby Greków i Troian boiem zatrudnił 451. zapala Marsa, aby spędził Dyomeda z placu 456. natchnąwszy męztwem Eneasza, stawia go znowu na placu 517. VII. Postrzegłszy z Pergamu Minerwę śpieszącą na pomoc Grekom, zabiega iéy drogę 22. wyrzuca iéy zawziętość przeciw Troi, żąda wstrzymać zapał woyny na ieden dzień w obudwu woyskach 24. 32 radzi wzbudzić męztwo w Hektorze, aby wyzwał na poiedynek którego z Greków 37 upadłego Hektora od razu Aiaxa podźwignął 276. X. Postrzegłszy rzeź uczynioną od Dyomeda i Ulissesa w namiocie Reza, obudza Traków 515. XV. Z rozkazu Jowisza, śpieszy na ratunek Hektorowi 239. obiecuie mu pomoc, każe zapalić męztwo w Troianch, i natrzeć na flotę Grecką 257, poprzedza w boiu Hektorowi, otoczony obłokiem 310. osłabia męztwo w Grekach 325. XVI Na prośby Glauka, ulecza go 530. z rozkazu Jowisza unosi z placu zwłoki Sarpedona 682. natarczywie wpadaiącego Patrokla na szańce Troi, potrzkroć odpycha 765. bierze postać Azego, i zagrzewa do bitwy Hektora 720. zaskoczywszy w oczy Patroklowi, uderza go w ramię, zrzuca szyszak, łamie oszczep, zdziera kirys 790. 802. XVII. W postaci Menty, donosi Hektorowi o śmierci Euforba 74. w postaci Peryfanta, zapewnia Troian o zwycięztwie 331, w postaci Fenopa ostrzega Hektora, że Menelay zabił Podesa, 590. XX. Gotuie się na potyczkę z Neptunem 67. w postaci Likaona zapala Eneasza przeciw Achillesowi 85. 105. radzi Hektorowi, aby poiedynkiem nie bił się z Achillesem 379. otacza chmurą Hektora przed pociskiem Achillesa 449. XXI. Nie chce się potykać z Neptunem 470. zapala męztwo w Agenorze 558 zasłania go obłokiem przed Achillesem, a sam wziąwszy iego postać, uwodzi Pelida, aby łatwiéy uciekali Troianie 608. XXII. Strofuie Achillesa, że śmie za nim gonić 8. ostatni raz ożywia w Hektorze siły 207. ulegaiąc wyrokom odstępuie go 217. XXIII. Wytrąca bicz z ręku Dyomeda, ubiegaiącego się o chwałę przegonów 371. XXIV. wyrzuca bogom nielitość nad Hektorem 34.
 Arcesylay Arcesilaus wódz Beotów, II. zabity od Hektora XV. 332.
 Archeptolem Archeptolemus Troianin, wzięty od Hektora za powoźnika, na mieysce zabitego Eniopa 133.
 Archiloch Archilochus syn Antenora, wódz Troiański, II. 838. XII. Towarzyszy Eneaszowi prowadzącemu czwarty zastęp na Greków 100. XIV. Zabity od Aiaxa 463.
 Arena Arena miasto w Messenii II. 597.
 Aret Aretus Troianin, zabity od Automedona XVII. 501. 523.
 Aretaon Aretaon rycerz Troiański od Teukra zabity VI. 31.
 Aretoy Arethous rycerz Troiański zabity od Achillesa XX. 492.
 Aretureia Arethurea miasto w Argolidzie, późniéy Philias zwane II. 577.
 Areylik Areilycus rycerz Troiański, zabity od Patrokla XVI. 313.
 Areylik Areilycus oyciec Protenora, którego zabił Troiaińczyk Polidam XIV. 453.
 Areytus Areïthous oyciec Menestego rycerza Greckiego VII. 10.
 Areyt, VII. 140. dawny król Arkadyi, zabity od Likurga.
 Argi Argos sławne minsto Pelopenezu w Argolidzie. Stolica królestwa tegoż imienia, należało do Agamemnona, I. 31. było tegoż samego nazwiska miasto w Tessalii II. 690.
 Argissa Argissa miasto w Tessalii, II. 751.
 Argiwy Argivi imię szczególne Greków II. 78.
 Argoboyca Argicida tak nazwany Merkury, iż zabił stuocznego Argusa, II. 102.
 Arkadowie Arcades mieszkańcy prowincyi Greckiey w Pelopenezie, II. 609.
 Arma Arma miasto w Beocyi, II. 504.
 Arna Arna, Pauzaniasz mówi, że miasto Chœsronea w Beocyi nosiło dawniéy imię Arna, II. 512.
 Aryadna Ariadne córka Minosa dawnego króla Krety, XVIII 598.
 Aryma Arimœ skała, pod którą był pochowany Tyfey olbrzym: iedni naznaczaią iéy mieysce w Cylicyi, drudzy w Libii, II. 795.
 Aryon Arion, tak się nazywał koń Adrasta, XXIII. 347.
 Arsynoy Arsinous oyciec Hekamedy branki Achillesa, darowanéy Nestorowi, XI. 625.
 Aryzea Arisbe miasto w Azyi mnieyszéy nad rzeką Selleis, II. 852.
 Askalaf Ascalaphus syn Marsa, wódz Beotów, II. 518. IX. W niebezpieczeństwie Greków wyszedł z innemi na straż do okopów 85. XIII. zabity od Deifoba 516.
 Askania Ascania, zdaie się Homer oznaczać tém nazwiskiem część Bitynii, II. 878.
 Askan Ascanius syn Hipocyona, wódz Frygów II. 877. XIII, 791.
 Aspledon Aspledon miaslo w Beocyi, II 517.
 Assarak Assaracus syn Trosa, radziad Eneasza, XX. 236.
 Assey Assœus rycerz Grecki, zabity od Hektora, XI. 391.
 Asteropey Asteropœus syn Pelegona, XII. towarzyszy Sarpedonowi prowadzącemu Lików. 103. XVII. Zagrzany do boiu od Hektora 218. XXI. wywodzi swóy ród Achillesowi 150. zabity od niego 177.
 Asteryon Asteryon. Położenie tego miasta niewiadome, II. 740.
 Astyal Astialus rycerz Troiański, zabity od Polipeta, VI. 29.
 Astyanax Astianax, albo Skamandry, syn małoletni Hektora i Andromachy: zląkł się zbroi oyca, VI. 480.
 Astyocha Astiocha matka Jalmena i Askalafa rycerzów Greckich, II. 519.
 Astyochea Astiohtœa matka Tlepolema, którego miała z Herkulesa, II. 666.
 Astynoy Astinous rycerz Troiański, zabity od Dyomeda, V. 150.
 Ateny Athenœ miasto w Attyce prowincyi Grockiéy: potém stolica Rzeczypospolitéy Ateńskiéy, II. 552.
  Atenczyki Athenienses, mieszkańcy Attyki, II 557.
 Atos Athos góra w Macedonii, na półwyspie, która przy zachodzie słońca aż na Lemnos wyspę cień rzuca, XIV. 230.
 Atryd Atrides imię Agamemnona i Menelaia, od oyca ich Atreia. Grecy brali imiona od swych oyców i dziadów.
 Atymn Atimnius syn Amizodara, rycerz Troiański, zabity od Antylocha, XVI. 324.
 Augea Augia miasso w Lokrydzie, prowincyi Greckiéy, II. 538.
 Augea Augia miasto w Lakonii, II. 589.
 Augeas Augias dawny król Elidy, zabrał konie Neleiowi oycu Nestora, XI. 699. Był dziadem Polixena wodza Greckiego, II. 620.
 Aulida Aulis miasto w Beocyi, i port z którego flota Grecka do Troi wypłynęła, II. 302.
 Autonoy Autonous rycerz, zabity od Hektora, XI. 301.
 Autonoy Autonous Troiański rycerz, zabity od Patrokla, XVI 699.
 Automedon Automedon, towarzysz Achillesa, IX. 215. XVI. Zaprzęga Patroklowi konie 148. 480. XVII. pędzi konie Achillesa na Troian 464. strofowany o to od Alcymedona, mówi do niego, aby kierował końmi, a sam walczyć będzie do upadłéy 510. wzywa pomocy przednieyszych rycerzy, 513. zabiia Areta 522. odziera go ze zbroi, wsiada na wóz i oddala się 541. XIX. Zaprzęga konie do wozu Achillesa 393.
 Autolik Autolycus dawny bohatyr Grecki, X. 264.
 Axyl Axylus ryrerz Troiański, sławny z gościnności i ludzkości, zabity od Dyomeda, VI. 13.
 Axyusz Axyus rzeka w Tracyi, II. 865.
 Azop Asopus rzeka w Peloponezie, poczyna się w górze Cylene, wpada do odnogi Koryntskiéy, X. 284. Była tegoż nazwiska rzeka w Beocyi.
 Azy Asius syn Jrtaka, wódz posiłkuiacy Troian, II 853. XII. Prowadzi zastępy na Greków 97. Mimo rady Polidama, śpieszy na wozie do okopów Greckich 112. w towarzystwie innych zbliża się ku wałom Greckim: odparty od Lapitów 140 Uskarża się na Jowisza 166. XIII. godzi pociskiem na Jdomeneia, lecz od niego sam zabity 382.
 Azy Asius syn Dymanta brat Hekuby XVI. 721.
 Azyna Asine miasto w Argolidzie, II. 566.
 Azyyska łąka, tak nazwana od Azyusza króla Lidyi, II. 465.

B

 Bachus Bacchus syn Jowisza i Semeli Tebanki, bożek wina: Był wychowany od Hyad, Godzin i Nimf. Uczynił wyprawę na Jndyan, i w kraiach, któremi przechodził, nauczył uprawiać winnice, VI. 139.
 Bachantki Bacchantes tak się nazywały kobiety towarzyszące Bachowi w wyprawie, VI. 141.
 Bali Balius tak się nazywał koń Achillesa, XVI. 151.
 Bateia Batieia pagórek blizko miasta Troi, l. 828.
 Batykl Bathicles syn Chalkona, rycerz Grecki zabity od Glauka XVI. 598.
 Beba Bœbe miasto w Tessalii, II. 724.
 Beben Bœbeis iezioro w Tesssalii przy mieście Beba II. 724
 Belerofon Bellerophon syn Glauka i Eurymedy, zabiwszy przypadkiem swego brata, uciekł do Preta króla Argos: który go z namowy żony swoiéy wyprawił do Licyi, na pewną śmierć. Belerofon zwyciężył wszystkie niebezpieczeństwa: Pokonał Chimerę, Solimów, Amazonki, Lików, VI. 162.
 Bellona Bellona bogini woyny siostra Marsa, III. 17.
 Beoty Bœoti naród mieszkaiący w Beocyi prowincyi Greckiey, II. 500.
 Bessa Bessa miasto nieznane teraz II. 537.
 Biias Bias rycerz Grecki, pod wodzą Nestora IV. 296. dowodzi swym towarzyszom XIII. 688.
 Biias Bias rycerz Troiański, zabity od Achillesa, XX. 466.
 Biianor Bianor rycerz Troiański, zabity od Agamemnona, XI. 92.
 Boager Boagrius mała rzeczka w Lokrydzie, II. 539.
 Boiaźn Timor bóstwo allegoryczne, wyobraża się postacią wybladłego młodzieńca, maiącego u nóg skrzydła, a przy sobie zaiąca, IV. 442.
 Boreasz Boreas wiatr północny, ieden ze cztérech znacznieyszych; mieszkańcy Megalopolis wielką mu cześć oddawali. Wziąwszy postać ogiera pomnożył staynią Dardana dwunastą źrzebcami, tak lekkiemi, że się ledwie tykały kłosów, i powierzchni wody, XX. 227.
 Borus Borus oyciec Festa, zabitego od Dyomeda, V. 47.
 Borus Borus mąż Polidory córki Peleia, XVI. 179.
 Bryarey Briareus, zwany inaczéy Egeon. Olbrzzm nadzwyczaynéy sity, maiący sto rąk i piędziesiąt głów. Kiedy Juno, Minerwa i Neptun podnieśli bunt przeciwko Jowiszowi; Tetys wezwała Bryareia do nieba na pomoc oycu bogów, I. 405.
 Bryza Brisa miasto w Lakonii, iuż go nie było za czasów Pauzaniasza, II. 589.
 Bryzeis Briseis córka Bryzeia, żona Minesa króla Lirnessu. Po zabiciu męża od Achillesa, została branką zwycięzcy. Wzięta od Agamemnona I. 352. XIX. Płacze rzewnie nad zwłokami Patrokla: przypomina iego dobrodzieystwa 282.
 Buda Budium miasto w Magnezyi, XVI. 578.
 Bufras Buphrasus miasto w Elidzie, II. 621.
 Bukol Bucolus dziad Jaza, XV. 341.
 Bukolion Bucolion syn Laomedona króla Troi, oyciec Ezepa i Pedaza, VI. 24.

C

 Cebryon Cebrion na mieysce zabitego Archeptolema brata swego, wzięty od Hektora za powoziciela VIII. 331. XI. Ostrzega go, iż Aiax Telam: wiele dokazuie na prawem skrzydle, 520. XII. Był trzecim wodzem piérwszéy roty Troian, przeciw okopom wyprawionéy 93. XVI. Zabity od Patrokla, 756.
 Cefalensy Cephalenses, mieszkańcy wyspy Cefalenii, poddani Ulissesa, II. 639.
 Cefiz Cefhisus rzeka wyplywaiąca z gór, między Focydą i Tessalią, II. 528.
 Ceney Cœneus Grek, z rodu Lapitów, sławny swą siłą, I. 269.
 Centaury Centauri, naród dziki i srogi, mieszkaiący w Tessalii. Dlatego że piérwsi uieździli konie, wystawuią ich w postaci pół konia, pół człowieka. Centaury zwyciężeni, I. 274.
 Ceran Cœranus rycerz z Licyi, zabity od Ulissesa, V. 680.
 Ceran Cœranus powoźnik Meryona, zabity od Hektora, XVII. 617.
 Ceres Ceres córka Saturna i Cybeli: bogini rolnictwa: wiele kraiów zwiedziła z Bachem, nauczaiąc ludzi rolnictwa. Czyniono iéy ofiarę z piérwiastków wszelkich produktów ziemskich. Znaki po których rozeznaie się od inszych bogiń, są: sierp w jednéy ręce, a w drugiéy snopek zboża. Święta Eleuzyyskie, na iéy cześć obchodzono, V. 507.
 Cerynt Cerinthus miasto nadmorskie w Eubei, II. 545.
 Cey Ceus dziad Eufema wodza Cykonów, II. 862.
 Chalkodon Chalcodon oyciec Elefenora wodza Abantów, II. 548.
 Chalkon Chalcon oyciec Batykla zabitego od Glauka, XVI. 597.
 Chalcyda Chalcis imię ptaka nocnego w języku bogów, XIV. 295. a w języku ludzkim zowie się Cymindą.
 Chalcys Chalcis miasto na wyspie Eubea, II. 543. Było tegoż samego nazwiska miasto w Etolii.
 Charop Charopus oyciec Nireia, II. 679.
 Charop Charopus syn Hipaza, rycerz Troiański, zabity od Ulissesa, Xl. 428.
 Charys Charis żona Wulkana, XVIII. 387.
 Cherysydam Chersydamas rycerz Troiański, zabity od Ulissesa, XI. 424.
 Chimera Chimœra straszny dziwotwór, maiący głowę lwią, resztę ciała koziego, ogon smoka: płomieniem odzjewał, pustoszył okolice Licyi, zabił go Belerofon, VI. 333.
 Chiron Chiron Centaur syn Saturna i Filirydy. Znał się na sztuce lekarskiéy, nauczył iéy Eskulapiusza: zaś Astronomii Herkulesa: Był nauczycielem Achillesa. Raniony od Herkulesa strzałą, zarażoną posoką Hidry Lerneńskiéy, prosił bogów o stan śmiertelny, i był policzony między znaki Zodyaku, pod nazwiskiem Sagittarius, IV. 216.
 Chromi Chromius wódz Mizów, II. 873. XVII. 220.
 Chromi Chromius rycerz Grecki, pod wodzą Nestora, IV. 296.
 Chromi Chromius syn Pryama, zabity od Dyomeda, V. 163.
 Chromi Chromius rycerz Troiański, zabity od Teukra pociskiem strzały, VIII. 287,
 Chryza Chrysa miasto w Troadzie, poświęcone Apollinowi, I 38.
 Chryzeis Chryseis córka Chryzesa kapłana Apollina: branka Agamemnona, odesłana oycu, I. 315.
 Chryzes Chryses kapłan Apollina, oyciec Chryzeidy: prosi Greków o oddanie córki, I. 19. wzywa zemsty Apollina, I. 38. odbiera córkę, I 439. prosi Apollina, aby Greków karać zaprzestał, I. 449.
 Chryzotema Chrysothemis córka naystarsza Agamemnona, IX. 148.
 Cykokny, albo Kaukony Caucones naród Tracyi, posiłkuiący Troian, II. 661. XX. 334. Podług P. Dacier był to naród błąkaiący się tak iak Pelazgi.
 Cylla Cylla miasto w Troadzie pod opieką Apollina, I. 40.
 Cyllena Cillene góra w Arkadyi, II. 609.
 Cyminda, patrz Chalcyda.
 Cymodoka Cimodoca Nimfa mors: XVIII. 39.
 Cymotoe Cimotöe Nimfa morska, XVIII. 41.
 Cyn Cyn port miasta Opontu w Lokrydzie, II. 537.
 Cynir Cinyras król Cypryyski darował kirys dla Agamemnona, XI. 19.
 Cyparyssa Cyparissa miasto w Messenii, II. 600.
 Cyparys Cyparissus miasto przy górze Parnas, późniéy zwane Likorea, II. 526.
 Cypr Cyprus, III. 413. XI. 20. wyspa znacznieysza z pomiędzy Lewantskich, blizko Azyi, sławna wyborném winem, obfitowała niegdyś w rudy miedziane: mieszkańcy iéy naybardziéy czcili Wenerę.
 Cypryda Cypris tak nazwana Wenera od wyspy Cypru, V. 330.
 Cyssey Cysseus oyciec Teany małżonki Antenora, obywatel Tracki, XI. 226.
 Cytera Cithera dziś Cerio wyspa na morzu Egieyskiém, XV. 427.

 Cytora Citora miasto w Paflagonii, w prowincyi Azyi mnieyszéy, II. 868.
D

 Damaz Damasus rycerz Troiański, zabity od Polipeta przy okopach Greckich, XII. 185.
 Danae Danaë córka Akryza króla Argos i Eurydyki, miała z Jowisza Perseusza, XIV. 322.
 Danaie Danai nazwisko mieszkańców Grecyi, od Danaia, który do niéy osadę zaprowadził, V. 688.
 Dardan Dardanus założyciel królestwa Troiańskiego, III. 305. XX. 219.
 Dardan Dardanus rycerz Troiański, zabity od Achillesa, XX. 466.
 Dardany Dardanii imię Troian od Dardana założyciela ich królestwa, II. 833.
 Dares Dares Troianin kapłan Wulkana, V. 11.
 Daulis Daulis miasto w Focydzie niedaleko od Delfów, II. 527.
 Daytor Daitor rycerz Troiański, poległ od strzały Teukra, VIII. 286.
 Dedal Dœdalus sztukmistrz tak doskonały, że robił posągi ruszaiące się. Udawszy się do Krety; wystawił sławny Labirynt, w którym go Minos kazał zamknąć, stamtąd do Sycylii uleciał, przyprawiwszy sobie skrzydła, XVIII. 597.
 Deifob Deifobus syn Pryama, XII. prowadzi trzecią rotę Troian na Greków, 96. XIII. Zagrzany męztwem od Hektora staie śmiało przeciw Grekom, 154. zabiia Hipsenora 400. chlubi się z tego 402. zagrożony niebezpieczeństwem od Jdomeneia, wzywa na pomoc Eneasza 456. godząc próżno na Jdomeneia, zabiia tylko Askalafa 516. zdziera z niego przyłbicę 522. raniony w ramie od Meryona upuszcza łup 523.
 Deikon Deicoon przyiaciel Eneasza, zabity od Agamemnona, V. 539.
 Deioch Deiochus rycerz Grecki, przebity strzałą od Parysa, XV. 344.
 Deiopit Deiopites rycerz Troiański, zabity od Ulissesa, XI. 422.
 Deipil Deipilus towarzysz Dyomeda, uprowadza konie Eneasza do okrętów, V. 323.
 Deipir Deipyrus rycerz Grecki, w niebezpiecznym razie, idzie na straż do okopów z innemi IX. 86. zabity od Helena, XIII. 569.
 Deksamena Dexamene Nimfa mors: XVIII. 44.
 Delfy Delphi miasto w Focydzie, na górze Parnassu, sławne wycocznią Apollina, IX. 417.
 Demokon Democoon syn boczny Pryama, zabity od Ulissesa, IV. 502.
 Demoleon Demoleon syn Antenora, zabity od Achillesa, XX. 402.
 Demuch Demuchus rycerz Troiański, zabity od Achillesa, XX. 462.
 Deukalion Deucalion oyciec Jdomeneia wodza Kretensów, XIII. 445.
 Deukalion Deucalion rycerz Troiański, zabity od Achillesa , XX. 484.
 Dodona Dodona las w Epirze, gdzie była wyrocznia Jowisza, II. 763.
 Dolon Dolon syn Eumeda, rycerz Troiański. X. Ofiaruie się Hektorowi iśdź na zwiady do obozu Greckiego 317. obaczywszy Dyomeda i Ulissesa ucieka 348. prosi ich o darowanie życia 376. opowiada im zamiar swego wyyścia 389. wyiawia obroty woienne Troian i stanowiska ich sprzymierzeńców 412. 440. zabity od Dyomeda 455.
 Dolop Dolops rycerz Grecki od Hektora zabity, XI. 302.
 Dolopowie Dolopes naród zamieszkały w części Tessali i Epiru, między łańcuchem gór zwanym Pindus, IX. 490.
 Dorykl Doryclus boczny syn Pryama, zabity od Aiaxa Telam: XI. 490.
 Dorya Doria, miasta tego niewiadome położenie, II. 600.
 Doris Doris Nimfa morska, XVIII. 46.
 Doto Doto Nimfa morska, XVIII. 43.
 Dracy Dracius dowodzi Epeiom przeciw Troianom przy okrętach, XIII. 690.
 Drezus Dresus rycerz Troiański, zabity od Euryala, VI. 21.
 Dryant Drias dawny bohatyr Grecki spółczesny Nestora, I. 269. oyciec Likurga, VI. 137.
 Dryop Driops rycerz Troiański, zabity od Achillesa, XX. 461.
 Dulich Dulichium iedna z wysp Echinad na morzu Jońskiém: należała do Ulissesa, II. 631.
 Dyana Diana bogini łowów: córka Jowisza i Latony: siostra Apollina: zwano ią Hecate w piekłach, Xiężycem albo Febe na niebie, a Dyaną na ziemi. Miała ieszcze i inne nazwiska od mieysc, w których była czczona szczególniéy. Miano ią za boginią czystości, przemieniła Akteona w jelenia za to, że się iéy kąpiącéy przypatrywał. Zawsze była otoczona gronem Nimf, które powinny były czystość zachować: oddaliła od swego towarzystwa Kalistę Nimfę, iż się dała uwieśdź Jowiszowi. Wyobrażaią ią siedzącą na wozie, ciągnionym od łani, uzbroioną łukiem i kołczanem, maiącą na głowie półxiężyca. Kościół téy bogini w Efezie, był naywspanialszy w świecie. Zabiiano dla niéy na ofiarę łanią, V. 449. XX. Śpieszy na pomoc Troianom 39. gotuie się do boiu przeciw Junonie 69. XXI. Strofuie Apollina niechcącego się potykać z Neptunem 483. odbiera policzki od Junony 500. uskarża się na to przed Jowiszem 524.
 Dymant Dymas oyciec Azego, XVI. 722.
 Dynamena Dynamene Nimfa mors: XVIII. 43.
 Dyomed Diomedes, II. 80. syn Tydeia, ieden z naywiększych bohatyrów Greckich. IV. Wstrzymuie żywą odpowiedź Stenela daną Agamemnonowi 410. V. Uzbroiony od Minerwy, zabiia Fegeia 20. bierze iego konie 25. raniony od Pandara 104 wzywa ratunku Stenela 113. prosi Minerwy, aby mu dopomogła zabić Pandara 117. zabiia Hipenora i Astynoia 148. Polida i Abanta 153. Xanta i Toona 157. Chromiego i Echemona synów Pryama 163. gromi słowami radzącego Stenela, aby przed Eneaszem i Pandarem ustąpił 250. 270. grozi śmiercią Pandarowi 281. zabiia go 289. Eneasza broniącego ciała Pandara uderza ogromnym kamieniem 307. goni Wenerę unoszącą Eneasza 330. rani ią w rękę 339. łaie iéy 349. na Eneasza otoczonego cieniem od Apollina trzykroć nadaremnie włócznią uderza 433. zgromiony słowami od Apollina ustępuie 445 widząc Hektora wspieranego od Marsa i Bellony, radzi swoim, aby się cofali 607 strofuiącéy Minerwie o nieczynność usprawiedliwia się, iż podług iéy rozkazu nie walczy przeciw Marsowi 820. pędzi z Minerwą na Marsa, uderza go włócznią i rani 861. VI. Axylego i Kaleza oszczepem przebiia 13. 18. spotyka się z Glaukiem 125. pyta się o iego ród 129. 150. oznaymuie mu, że iest od dziadów iego przyiacielem i gościem 224. 242. na stwierdzenie tych związków zamienia z nim zbroię 248. VII. Podaie się do poiedynku z Hektorem 167. radzi wodzom odrzucić ofiary Pryama za Helenę 406. VIII. Widząc uciekaiącego z placu bitwy Ulissesa, woła na niego, aby dał pomoc Nestorowi 99. lituie się na starością Nestora, bierze go do swego wozu 107. pędzi na Hektora 122. ciska grot na niego, lecz tylko zabiia Eniopa 126. odpowiada na radę Nestora, aby przed zagniewanym Jowiszem ustępował 151. ustępuie z bitwy 163. na wyrzut Hektora zawraca się potrzykroć, i potrzykroć gromem Jowisza zwrócony 176. IX. Radzącemu Agamemnonowi Grekom powrócić do oyczyzny, sprzeciwia się: oświadcza, iż choćby Grecy odstąpili, sam ze Stenelem i swemi towarzyszami walczyć będzie, 32 50. po powrocie posłów od Achillesa, strofuie Agamemnona, iż go wbił w większą ieszcze dumę 699. 712. X Na przełożenie Nestora, ofiaruie się póyśdź na podsłuchy do stanowisk nieprzyiacielskich, lecz żąda towarzysza 217. wybiera do téy wyprawy Ulissesa 238. wyprawiwszy się wzywa pomocy Minerwy 282. obaczywszy Dolona, goni za nim 360. zabiia go 450. wpadłszy do namiotu Reza, iego zabiia i z nim trzynastu rycerzy Trackich 490. ostrzeżony od Minerwy, wsiada na konia i udaie się do okopów 313, XI. Zagrzany do boiu od Ulissesa 314. przebiia włócznią Tymbreia 321. zabiia dwóch synów Meropa z Perkozu 335. zwala Agastrofa 339. na Hektora godzi pociskiem i trafia go w przyłbicę 351. ściga za nim 365. raniony w nogę od Parysa 380. szydzi z niego 386. oddala się do okrętów 400. XIV. W zgromadzeniu wodzów daie zdanie o woynie 109. XXIII Zabiera się do przegonu wozów 292. maiąc wytrącony bicz od Feba, za pomocą Minerwy wyprzedza wszystkie wozy 398. odbiera nagrodę 500 walczy z Aiaxem Telam: 812.
 Dyomeda Diomede córka Forbasa z Lemnu, branka Achillesa, IX. 668.
 Dyona Dyona córka Oceanu i Tetydy, matka Wenery: boleiącą córkę cieszy opowiadaiąc podobny przypadek Marsa i Junony, V. 382. do 418. leczy Wenerę, 419.
 Dyor Diores wódz Epeiów, II. 627. zabity od Pira, IV. 520.
 Dyum Dyum miasto Eubei, II. 545.
 Dyus Dyus syn Pryama, XXIV. 257.
 Dyzenor Disinor rycerz Troiański, zapalony do boiu od Hektora, XVII. 220.

E.

 Eak Eacus syn Jowisza i Eginy, oyciec Peleia, dawny król Tessalii: gdy morowe powietrze kray iego zniszczyło, otrzymał od Jowisza, że mrówki przemienione zostały w ludzi, których dlatego nazwał Mirmidonami: po śmierci był sędzią piekieł XVI. 133.
 Echaliia Echalia miasto w Messenii II. 602.
 Echekl Echecles mąż Polimeli, oyciec Eudora, XVI. 191.
 Echekl Echecles, rycerz Troiański, zabity od Achillesa, XX. 479.
 Echemon Echemon syn Pryama, zabity od Dyomeda, V. 163.
 Echepol Echepolus rycerz Troiański, zabity od Antylocha, IV. 461.
 Echinady Echinades nazwisko pięciu drobnych wysp na morzu Jońskiém, z tych znacznieysze są Dulichium i Samos, II. 631.
 Echus Echius rycerz Troiański, zabity od Patrokla, XVI. 423.
 Echy Echius rycerz Grecki, zabity od Polita, XV. 343.
 Ecyon Eetion król Teb miasta leżącego w Mizyi, oyciec Andromachy, I. 369.
 Efialt Ephialtes syn Aloego, trzymał niegdyś w więzieniu Marsa, V. 388.
 Efira Ephyra podług Dyodora Sycyliyczyka tak się zwało dawniéy miasto Korynt, VI. 159.
 Egeon, patrz Bryarey.
 Egi Ægœ miasto w Achai, VIII. 210.
 Egial Egialus było miasto w Azyi mnieyszéy na granicy Paflagonii, nad rzeką Parthenus, II. 870.
 Egialeia Egialeia córka Adrasta, żona Dyomeda, V. 416.
 Egida Aegis tarcza Jowisza i Minerwy, II. 454.
 Egilip Egilippus: położenie tego miasta niewiadome, II. 639.
 Egina Egina wyspa naprzeciw Epidauru, II. 567.
 Egium Egium miasto w Achai, II. 579.
 Eioney Eïoneus rycerz Grecki, zabity od Hektora, VII. 11.
 Eioney Eïoneus oyciec Reza króla Trackiego, X. 434.
 Eiony Eïonœ miasto w Argolidzie: podług Strabona był port Micen, II. 568.
 Elat Elatus rycerz Troiański, zabity od Agamemnona, VI. 33.
 Elaz Elasus rycerz Troiański, zabity od Patrokla, XVI. 701.
 Elefenor Elephenor wódz Abantów, zabity od Agenora, IV. 467.
 Eleanie Elei mieszkańcy Elidy prowincyi Greckiey w Peloponezie, XI. 672.
 Eleona Eleona miasto w Beocyi, II. 506.
 Elida Elis miasto w Pelopenezie stołeczne prowincyi Elidy, II. 621.
 Elona Elona miasto w Tessalii przy Olimpie, II. 752.
 Ematya Emathia, XIV. 227. góra wTessalii.
 Ena, IV. 521. miasto w Tracyi.
 Eneasz Æneas syn Anchizesa i Wenery, ieden ze znacznieyszych wodzów Troiańskch. V. Mówi do Pandora, aby puścił strzałę na Dyomeda 173. bierze go do swego wozu 219. broni ciała zabitego Pandara 296. uderzony ogromnym kamieniem od Dyomeda, omdlewa i upada 311. unosi go Wenera z placu bitwy 316. upuszczony od Wenery, otoczony mgłą od Apollina 347. zaniesiony do Pergamu 351. natchniony męztwem od Apollina powraca do boiu 517. mszcząc się śmierci Deikona swego przyiaciela, zabiia Orsylocha i Kretona synów Dyoklesa 548. XII Prowadzi czwartą rotę Troian na Greków 49. XIII. Śpieszy na pomoc Deifobowi 463. rzuca nadaremnie pocisk na Jdomenia 502. zabiia Afareia 534. XIV. Broni Hektora 428. XV. Zabiia Jaza i Medona 335. XVI. Pędzi z oszczepem na Meryona, lecz daremnie 614. wyrzuca mu boiaźń 621. XVII. Opowiada Hektorowi, że iakiś bóg upewnia Troian o zwycięstwie 341. zabiia Leokryta 359. XX. Zagrzany męztwem od Apollina, pędzi na Achillesa 82. 165. zadziwionemu Achillesowi, iż chce z nim walczyć, szeroko wywodzi swóy ród 205. potyka się z Achillesem 261. ocalony od zguby przez Neptuna 334.
 Eni Ænius Peończyk zabity od Achillesa, XXI. 208.
 Enieny Ænienes naród mieszkaiący około Epiru, II. 762.
 Eniop Eniopus powoźnik Hektora, zabity od Dyomeda, VIII. 126.
 Enip Enipus rycerz Troiański, zabity od Patrokla, XVI. 424.
 Enispa Enispe miasto Arkadyi: zdaie się z opisu Homera, iż leżało przy górze, II. 612.
 Ennom Ennomus wieszczek, dowódzca Mizów, II. 873. zapalony do boiu od Hektora, XVII. 220.
 Ennom Ennomus rycerz Troiański zabity od Ulissesa, XI. 423.
 Enomay Ænomaus rycerz Grecki, zabity od Hektora, V. 713.
 Enomay Ænomaus rycerz Troiański, zabity od Jdomeneia, XIII. 503.
 Enop Enops Troianin, oyciec Satniego, którego zabił Ajax Oileid, XIV 442.
 Enopa Enope miasto Pelopenezkie w Messenii, IX. 155.
 Epalt Æpaltus rycerz Troiański, zabity od Patrokla, XVI. 423.
 Epeia Epea miasto w Lakonii, IX. 156.
 Epeiowie Epei naród w Elidzie prowincyi Peloponezkiéy nazwany od Epeia swego króla, II. 625.
 Epey Epeus XXIII, syn Panopa w zapaśnictwie zwycięża Euryala, 682. ciska kręgiem 837.
 Epidaur Epidaurus miasto Argolidy, sławny w nim był kościół Eskulapiusza, II. 568.
 Epigey Epigeus syn Agakla, Mirmidończyk zabity od Hektora, XVI. 577.
 Epistor Epistor rycerz Troiański zabity od Patrokla, XVI. 701.
 Epistrof Epistrophus wódz Focensów, II. 523.
 Epit Eipitus śmiertelnie ukąszony od węża, pochowany był blizko góry Cyllene, II. 610.
 Epy Æpy miasto w Messenii, II. 598.
 Ereb Erebus mieysce podziemne, czyli piekło dawnych, I.3. nazwane od rzeki tam płynącéy.
 Erechtey Erechteus król Attyki, założyciel Aten, II. 553.
 Eretry Eretrœ miasto: według Pauzaniasza leżało na gruncie Platei, II. 306.
 Eretrya Eretria miasto na wyspie Eubea nad morzem, II. 544.
 Ereutal Ereuthalion dawny rycerz, którego zwalczył Nestor, VII. 139.
 Eryal Eryalus rycerz Troiański, zabity od Patrokla, XVI. 418.
 Erychton Erychton syn Dardana, dawny król Troi, XX. 223.
 Erymant Erymas rycerz Troiański, zabity od Jdomeneia, XVI. 358.
 Erystey Eurystheus dawny król Argolidy, Stenela Micen króla syn, zadał Herkulesowi dwanaście trudnych prac, które iednak Herkules wykonał, VIII. 371.
 Erytyna Erithyni miasto w Azyi mnieyszéy koło Paflagonii, II. 870.
 Eskulap Æsculapius bożek medycyny, syn Apollina i Koronidy: czczony w Epidaurze, w postaci węża: oyciec Podalira i Machaona, II. 744.
 Estypil Estypylus Peończyk, zabity od Achillesa, XXI. 209.
 Eta Æthe klacz Menelaia, XXIII. 297.
 Eteokl Eteocles dawny król Tebański, syn Edypa i Jokasty: po śmierci oyca miał na przemiany z bratem swoim Polinikiem rządzić królestwem: lecz tego nie dotrzymał: Stąd była woyna, do któréy siedmiu wodzów Greckich wezwano, między niemi był Tydey i Kapanéy. Eteokl i Polinik poiedynkuiąc się z sobą, zginęli, IV. 387.
 Eteon Eteonus miasto w Beocyi, II. 503.
 Etolowie, Ætoli, mieszkańcy Etolii prowincyi Peloponezu, II. 645.
 Eton Æthon koń Hektora, VIII. 190.
 Etra Æthra sługa Heleny, III. 144. Inna była Etra matka Tezeusza wzięta w niewolą od Lacedemończyków prowadzących woynę z Ateńczykami, za porwanie Heleny przez Tezeusza. Plutarch.
 Etyckie góry, tak się nazywa łańcuch góry Oety w Tessalii, II. 756.
 Etyl Oethylum miasto w Peloponezie nad odnogą Messeńską, II. 591.
 Etyopy Æthiopes naród południowy w Afryce, I. 427.
 Eubea Euboea wyspa znaczna Archipelagu, dziś Negrepont, II. 541.
 Euchanor Euchanor syn Polida z Koryntu, zabity od Parysa, XIII. 663.
 Eudor Eudorus syn Echekla, prowadzi drugą rotę Tessalczyków na obronę Greckich okrętów, XVI. 181.
 Eufem Euphemus wódz Cykonów, II. 861.
 Eufet Euphetes król dawny Efiry, przyiaciel Fileia, oyca Megesa, XV. 526.
 Eurorb Euphorbus syn Panta, rycerz Troiański: rani z tyłu Partokla i ucieka, XVI. 806. XVII. przechwala się, iż ranił Patrokla 10. grozi śmiercią Menelaiowi 33. lecz sam od niego zabity 47.
 Eumed Eumedes woźny Troiański, oyciec Dolona, X. 312.
 Eumel Eumelus syn Admeta i Alcesty, wódz Grecki, II. 776. XXIII, piérwszy zabiera się do przegonu wozów 290. wyprzedza wszystkich , lecz Minerwa złamawszy iarzmo iego, przeszkadza mu do zwycięztwa 376. 394. otrzymuie wszelako dla pociechy pancerz z Asteropeia, 560.
 Euney Euneus syn Jazona i Hypsypili, król Lemnu, przysłał dla Greków okręty z winem, VII. 473.
 Eur Eurus wiatr wschodni, II. 142.
 Euryal Euryalus sya Mecysteia, rycerz Grecki, II. 571. VI. Przebiia dzidą Dreza i Ofelta, Ezepa i Pedaza 22. XXIII, idzie w zapasy z Epeiem 682.
 Eurybat Eurybates woźny Agamemnona, I. 326.
 Eurybea Eurybœa macocha Efialta i Otego, pokazała Merkuremu loch, w którym był Mars uwięziony, V. 401.
 Eurydam Eurydamas tłumacz snów, oyciec Polida i Abanta, zabitych od Dyomeda, V. 154.
 Eurymedon Eurymedon, syn Ptolomeia, powoźnik Agamemnona, IV. 224.
 Eurymedon Eurymedon, powoźnik Nestora, uprowadza iego konie przed Hektorem, VIII. 118.
 Eurynome Eurynome córka Ocenau i Tetydy, XVIII. 404.
 Eurypil Eurypylus dawny król wyspy Kos, zabity od Herkulesa, który z jego córki Chaliopy miał syna Tessala, II 681.
 Eurypil Eurypylus syn Ewemona, wódz Grecki, V. zabiia Hipsenora 79. VI. Menelantego 36. VII. podaie się do poiedynku z Hektorem 171. XI. Przybywa na pomoc Aiaxowi Telam: obskoczonemu od Troian, zabiia Apizaona 573. odzieraiąc zbroię raniony od Parysa w biodro 580. woła na Greków, aby wspierali Aiaxa: uchodzi do okrętów 584. spotkawszy Patrokla, opowiada mu nieszczęścia Greków, prosi aby uleczył iego ranę, 822.
 Eusor Eussorus oyciec Akamasa rycerza Trackiego, VI. 7.
 Eutreza Eutresis miasto w Beocyi, II. 507
 Ewemon Evœmon oyciec Eurypila, II. 749.
 Ewen Evenus król Lirnessu, II. 702.
 Exady Exadius, z rodu Lapitów, mąż wielkiéy siły i odwagi, I. 270.
 Ezep Æsepus rzeka w Azyi mnieyszéy, wypływa z góry Jdy, wpada do Propontydy, II. 840.
 Ezep Æsepus syn Bukoliona i Abarbarei, zabity od Euryala, VI. 22.
 Ezyet Æsyetes oyciec Alkata zięcia Anchizesa, grób iego obrócony był ku flocie, II. 805.

 Ezymnus Æsimnus rycerz Grecki, zabity od Hektora, XI. 303.
F.

 Falces Phalces wódz Troiański, dowodzi przy okrętach Greckich, XIII. 700. zabity od Antylocha, XIV. 515.
 Fara Phare miasto w Messenii, II. 588.
 Fea Phea miasto w Arkadyi, VII. 137.
 Feb Phœbus, patrz Apollo.
 Fegey Phegeus Troianin, syn Daresa, ciska grot na Dyomeda bezskutecznie, sam od niego zabity, V 17.
 Feney Pheneum miasto w Arkadyi przy górze Cyllene, II. 611.
 Fenix Phœnix syn Amintora, rządca części Tessalii, przyiaciel Achillesa. IX. w towarzystwie z Aiaxem i Ulissem, był posłem do Achillesa, 187. Upartemu Achillesowi na zaklinania, przypomina, iż kierował dziecinnym iego wiekiem: Stąd szeroko się rozwodzi nad swoiemi przypadkami: zaklina, aby dał się ułagodzić przykładem bogów, których Prośby łagodzą: radzi mu, aby Prośby uczcił, dowodzi przykładem wielkich mężów, którzy przez dary i prośby składali swe gniewy 445. do 608. XVI. iest wodzem czwartéy roty Tessalczyków na obronę Greckich okrętów 199.
 Fenix Phœnix oyciec Europy, z któréy miał Jowisz Minosa i Radamanta, XIV. 321.
 Fenop Phœnops Troianin, oyciec Xanta i Toona, V. 158.
 Fenop Phœnops mieszkaniec Abidu, XVII. 588.
 Ferkel Phereclus Troianin cieśla, zrobił dla Parysa okręt początek ich nieszczęść: zabity od Meryona, V. 62.
 Feruza Phœrusa Nimfa morska, XVIII. 43.
 Fery Pherœ miasto w Tessalii na granicy Pelasgiotydy, II. 724. Było miasto w Argolidzie takiegoż nazwiska, IX. 155.
 Fest Phœstus syn Bora, zabity od Jdomeneia, V. 47.
 Festus Phœstus miasto na wyspie Kreta, podług Dyodora leżało nad morzem, II. 656.
 Fidas Phidas Ateńczyk, dowodzi swoim przeciw Troianom, XIII. 688.
 Fidyp Phidipphus syn Tessala, wnuk Herkulesa, ieden z wodzów Greckich, II. 687.
 Filak Phylacus Troianin, w ucieczce zabity od Leita, VI. 35.
 Filaka Phylace, wiele było miast tego nazwiska: to o którém mowa, leżało w Tessalii, II. 705.
 Filant Phylas oyciec Polimeli, XVI. 182.
 Filey Phyleus oyciec Megesa rycerza Greckiego, II. 634.
 Filoktet Philoctetes towarzysz Herkulesa, rycerz Grecki, zostawiony w Lemnie, II. 731.
 Filomeduza Philomedusa żona Areyta, matka Menestyusza, VII. 10.
 Flegi Phlegyœ dawni mieszkańcy Orchomenu, XIII. 296.
 Focensowie Phocenses, naród mieszkaiący na północ w Beocyi, nazwany od Foka, który przyszedł z Koryntu, II. 531.
 Forbas Phorbas oyciec Dyomedy branki Achillesa IX. 668.
 Forbas Phorbas Troianin, oyciec Jlioneia, którego zabił Peneley, XIV. 491.
 Forcys Phorcys wódz Frygów, II. 877. zagrzany do boiu od Hektora, XVII. 218.
 Fradmon Phradmon oyciec Agelaia, VIII. 268.
 Frygowie Phryges naród Frygii krainy rozległéy w Azyi mnieyszéy, II. 870.
 Ftya Phthia miasto w Tessalii, stolica Ftyotydy królestwa Achillesa, I. 175.
 Ftyotowie Phtiotœ mieszkańcy Ftyotydy prowincyi Tessalii, II.
 Ftyowie Phtii naród, nie ten któremu dowodził Achillles, lecz którym rządzi! Filoktet, a po nim Protezylay, XIII. 683.
 Ftyry Phthirae góra w Azyi mnieyszéy: niektórzy biorą ią za górę Latmus leżącą koło Miletu, II. 883.

G

 Galateia Galatea Nimfa morska, XVIII. 45.
 Ganimed Ganymedes syn Trosa, piękności nadzwyczaynéy. Jowisz przemieniwszy się w orła, porwał go do nieba, i obrał go podczaszym na mieysce Heby, V. 263.
 Gargar Gargarus, tak się zwał wierzchołek góry Jdy, VIII. 51.
 Gigea Gygœe małe iezioro w Azyi mnieyszéy koło miasta Sardes, II. 879.
 Girton Gyrton miasto Tessalii blizko roskosznéy niziny Tempe, II. 761.
 Glafiry Glaphyrœ miasto Tessalii w Ftyotydzie, II. 723.
 Glauce Glauce Nimfa morska, XVIII. 39.
 Glauk Glaucus wódz Lików, syn Hipolocha VI. spotyka się z Dyomedem 127. wywodzi mu swóy ród obszernie 151. do 221. na stwierdzenie gościnności, daie Dyomedowi zbroię złotą za miedzianą 243. VII. zadał cios ostateczny Jfinoemu 13. XII. wstępuie na okop Grecki, raniony strzałą od Teukra 389. XIV. broni Hektora 428. XVI. boleścią przeięty nad zgonem Sarpedona, prosi Apollina, aby mu uleczył ranę, dla zemszczenia się śmierci przyiaciela 519. wyrzuca nieczynność Hektorowi 540. zabiia Batykla 597. XVII. Łaie Hektora, iż dał Grekom wziąć ciało Sarpedona 143.
 Glissa Glissa miasto w Beocyi, II. 510.
 Gnossa Gnossus miasto na północnym brzegu wyspy Krety. Niegdyś stolica Minosa króla, II. 654.
 Godziny Horœ boginie: córki Jowisza i Temidy, było ich trzy, Eunomiia, Dycea i Jrene. Znaki ich są: sprawiedliwości wyobrażenie, kwadrans godzinny, V. 757.
 Gonessa Gonoessa miasto w Achai, II. 580.
 Gorgityon Gorgythion Troianin zabity od Teukra, VIII. 316.
 Gorgona Gorgon. Gorgony córki Forka boga morskiego i Cety, było ich trzy, to iest Meduza, Euryale, Stenio. Mogły odmieniać ludzi w skały, którzy się na nie patrzyli. Miały tylko iedno oko, którego następnie używały. Pozabiiał ie Perseusz, i uciąwszy głowę Meduzie, używał iéy do zamieniania ludzi w skały, V. 748.
 Gortyna Gortyna miasto wyspy Krety, na zachód Gnossy, II. 655.
 Gracye Gratiœ córki Bachusa i Wenery, i iéy towarzyszki, było ich trzy, Eufrozyna, Talia i Aglaia. Maluią ie w postawie uśmiechaiącéy się, prawie nagie, ponieważ nie potrzebuią sztuki, aby się pięknieyszemi wydały, XIV. 267.
 Granik Granicus rzeka w Mizyi prowincyi Azyi mnieyszéy: wypływa z góry Jdy, płynie stroną północno – wschodnią, wpada do Propontydy. Sławna przegraną Daryusza króla Persów, XII. 20.
 Grea Grœa miasto w Beocyi, II. 503.
 Grecya Grœcia kray obszerny na południe Europy, dziś Turcya Europeyska. Zamykał niegdyś w sobie 1od. Peloponez, którego prowincye Messenia, Lakoniia, Elida, Arkadya, Argolida:, Achaia, 2re. Attykę, Beocyą, Focydę, Lokrydę, Etolią, Akarnanią, 3cie. Tessalią, Epir, 4te. Wyspy na morzu Jońskiém, śródziemném i Archipelagu, czyli morzu Egieyskiém.
 Grecy Grœci narody Grceyi. Daią sobie hasło śmierci, albo zwycięztwa, XVII. 420.
 Guney Guneus wódz części Tessalii, II. 761.
 Gwałt bóztwo uosobione od Homera, V. 746.

H.

 Hali Halius rycerz z Licyi, zabity od Ulissesa, V. 680.
 Halia Halia Nimfa morska, XVIII. 40.
 Haliart Haliartus miasto iedno z nayznacznieyszych w Beocyi, II. 508.
 Hamopaon Hamopaon rycerz Troiański, poległ od strzały Teukra, VIII. 288.
 Harpalion Harpalion syn króla Pilemena, godzi na Menelaia, lecz sam zabity od strzały Meryona, XIII. 647.
 Hebe Hebe, albo Juventa, córka Jowisza i Junony, bogini młodości. Miała urząd czestować niebian nektarem. Lecz upadłszy raz w obliczu wszystkich bogów, tak się tego zawstydziła, iż nie śmiała pokazać się w niebie: poślubił ią sobie Herkul, IV. 3.
 Hekameda Hecamede córka Arsynoia, niewolnica Nestora, gotuie ucztę, XI. 626.
 Hektor Hector syn Pryama i Hekuby, mąż Andromachy, naydzielnieyszy z bohatyrów Troiańskich. III. Karci Parysa, iż się obawiał spotkać z Menelaiem 39. radzi Troianom i Grekom zakończyć woynę poiedynkiem Parysa z Menelaiem 89. posyła do Troi po ofiarę i po Pryama 119. rozmierza z Ulissesem plac do poiedynku 315. IV. przemagaiącéy sile Greków ustępuie 508. V. strofowany od Sarpedona o nieczynność, obiega szyki 504. wsparty od Marsa i Bellony, przeraża boiaźnią Dyomeda 601. obala Menesta i Anchiala 615. odpiera mężnie natarczywość Greków 698. zabiia Enomaia, Helena, Oresba Etolczyków 712. VI. Usłuchawszy rady Helena wieszczka, obiega zastępy Troian 107. dodaie im serca 117. odchodzi do Troi 122. zabiegaią mu drogę Troianki 250. spotyka się z swoią matką, 264. mówi iéy, aby nayozdobnieyszą zasłonę ofiarowała Minerwie, dla oddalenia nieszczęść od Troi 275. 297. wstępuie do domu Parysa, upomina go o gnuśność 339. proszącéy Helenie, aby w jéy domu odpoczął grzecznie wymawia się, 372. udawszy się do własnego domu, pyta się służebnic o swoię żonę 391. spotyka się z nią przy Sceyskiéy bramie 404. odpowiada iéy na czułe zaklinanie, aby się iuż więcéy na niebezpieczeństwo nie narażał, 453. pieści się ze swoim małoletnim synkiem, 480. prosi bogów, aby iemu był podobny 494. żegna się z żoną 498. zagrzewa Parysa do męztwa, 531. VII. Wypadłszy z Troi, obala Eionera 11. zapalony od Helena do poiedynku, wstrzymuie od boiu Troian 53. wyzywa na poiedynek naymężnieyszego z Greków 66. odpowiada Aiaxowi na chlubne wynoszenie się z męztwa 237. uderza go w puklerz dzidą, i przebiia sześć skór, lecz ciała nie rani 252. powtórnie uderza nadaremnie 261. lekko raniony od Aiaxa pociskiem w szyię 265. uderza głazem w puklerz Aiaxa 270. sam od niego uderzony ogromnym kamieniem, powalił się na ziemię, lecz podniesiony od Apollina 276. gdy się brał do miecza, przerywaią woźni poiedynek 278. oddawszy pochwałę męztwu Aiaixa, radzi odłożyć spotkanie na potém, 291. daie Aiaxowi na znak szacunku pałasz z pochwami srebrnemi 308. powraca między Troiany 312. VIII. Widząc oddalaiącego się Dyomeda z bitwy, zarzuca mu boiaźń 167. pobudza Troian do męztwa 178. zachęca swe konie do biegu, 190. uderza głazem Teukra w piersi 338. pędzi Greków ku okopom i wielu zabiia 356. składa radę Troian nad Skamandrem 506. każe przygotować ucztę, mieć się na ostrożności, rozpalić ognie, rokuie im pewne zwycięztwo 512. 557. X. Zgromadziwszy w nocy rycerzów, zachęca aby który z nich szedł na zwiady do okopów Greckich 300. ofiaruiącemu się na to Dolonowi, przysięga dadź w nagrodę wóz Achillesa 376. XI. Prowadzi Troian do boiu 55. uprowadzony od Jowisza z placu bitwy 167. widząc rannego Agamemnona z bitwy uchodzącego, zapala swoich do męztwa 285. wpadłszy między Greki, zabiia Asseia, Autonoia, Opita, Ezymna, Ofelta, Ora, Hipponoia 300. Uderzony w przyłbicę od Dyomeda i osłabiony, wsiada na wóz,i oddala się 360. ostrzeżony od Cebryona, wpada na prawe skrzydło, gdzie walczył Aiax Telamoński 531. XII. Zachęca swoich do przeskoczenia rowu, i opanowania okopów Greckich 52. na radę Polidama, skoczył z wozu i piechotą dowodzi 83. gromi Polidama radzącego odstąpić od oblężenia okopów 236. natarczywie postępuie ku murom Greckim 256. wysadza bramy ogromnym kamieniem, i prowadzi Troian ku okrętom 465. XIII. Z wielka natarczywością uderza na Greków 134. odparty zapala Troian i Lików 146. nadaremnie ciska dzidę na Tenkra, zabiia tylko Amfimaka 184. chce odzierać zbroię, lecz odparty od Aiaxów 189. przystaie na radę Polidama, aby przerwać zapalczywą bitwę, i naradzić się względem dalszego boiu 750. spotkawszy Parysa, pyta się go o losie innych wodzów 766 ieszcze raz uderza na Greków, 800. przechwalaiącemu się Aiaxowi, odpowiada podobnie, 824. XIV. raniony od Aiaxa 43. XV. Orzeźwiony od Apollina, 251. prowadzi do boiu Troian 265. zabiia Arcesylaia, Stychego 332. zapala swoich, aby uderzyli na okręty 351. upornie się potyka z Aiaxem 412. zagrzewa Troian 420. 481. zagrzewa do boiu Melanipa 547. mimo wielkiéy natarczywości, odparty od Greków 600. odpiera Greków i zabiia Peryfeta 634. porwawszy za okręt Protezylaia, woła na swoich, aby nieśli pożogi 714. XVI. Ucina żelezce od dzidy Aiaxa, zapala okręt Protezylaia, 116. za przybyciem Patrokla, ustępuie 374. przeięty boleścią nad zgonem Sarpedona, prowadzi do boiu Troian 556. zabiia Epigeia 583. na widok Patrokla ustępuie 716. postrzegłszy że Patrokl raniony, dopędza go i przebiia dzidą, urąga się z niego 818. 854. XVII. Dowiedziawszy się o śmierci Euforba, zapalczywie wpada na Greków 84. odpowiada na wyrzut Glaukowi 176. zapala do boiu Troian i Lików 185 wdziewa na siebie zbroię Achillesa 190. zapala do boiu Troian 223. zabiia Schedego 312. uchodzi przed Aiaxem 321. zachęca Eneasza, aby zabrał konie Achillesa 492. ciska nadaremnie grot na Automedona 530. rani Leita 597. XVIII. Pędzi Greków ku flocie 151. mimo rady Polidama, każe zostać woysku przy okopach 289. XX. Zagrzewa do boiu Troian 369. odpowiada na groźby Achillesa 437. ocalony przed zgubą od Apollina 450. XXII. Po ucieczce wszystkich Troian do miasta, sam zostaie przy Sceyskiéy bramie 5. nieczuły na prośby oyca, matki, czeka na Achillesa 94. po długiém roważaniu przedsiębierze potykać się z nim 103. dla przedłużenia bitwy, ucieka koło murów Troi 135. ostatni raz zagrzany męztwem od Feba 207. oszukany od Minerwy 235. oświadcza Achillesowi stałe potykanie się, chce z nim umowy 250. postrzegłszy oszukanie Minerwy, zapala się do znakomitego czynu 300. wpada odważnie na Achillesa, lecz przebity dzidą od niego 330. konaiącym głosem zaklina go, aby mu nie odmówił pogrzebu 342, przepowiada mu zgon blizki 358.
 Hekuba Hecuba żona Pryama, matka Hektora VI. troskliwie się go pyta o losy woyny 264. na żądanie iego wziąwszy naybogatszą zasłonę, niesie ią w towarzystwie wielu pań Troiańskich do kościoła Minerwy 300. XXII. Płacząc wzywa Hektora, aby uchodził do miasta przed Achillesem 37. ięczy po zgonie Hektora 408. 434. XXIV Zaklina Pryama, aby się nie udawał do namiotu Achillesa 202. zniewolona wreście od męża, radzi wezwać pomocy Jowisza 291. rozwodzi swoie żale nad zwłokami Hektora 751.
 Hellada Hellas nie wiadomo, czy Homer mówi o prowincyi Tessalii, czyli o mieście, II. 692.
 Helen Helenus rycerz Grecki zabity od Hektora, V. 713.
 Helen Helenus syn Pryama, wieszczek Troiański, VI. radzi Eneaszowi i Hektorowi, aby dodali serca Troianom 78. wyprawia Hektora do Troi dla powiedzenia Hekubie, aby ofiarowała Minerwie naywybornieyszą zasłonę, dla odwrócenia Dyomeda od murów Troiańskich: przenosi Dyomeda nad Achillesa 87. VII. Przeniknąwszy wolą Apollina i Minerwy, radzi Hektorowi wstrzymać od boiu Troian i Greków, a poiedynkować się z naywalecznieyszym rycerzem 46. XII. Jest trzecim wodzem zastępów Troiańskich, przeciw okopom Greckim 96. XIII. Zabiia Deipira 569. rzuca daremnie pocisk na Menelaia, sam od niego w rękę raniony 587.
 Helena Helena córka Ledy i Jowisza żona Menelaia, porwana od Parysa. III. odbiera pochwałę gładkości od starców Troiańskich 154 zapytana od Pryama o wodzów Greckich, wskazuie mu Agamemnona 160. Ulissesa 192. Aiaxa, Jdomeneia, i innych 228. wezwana od Wenery do Parysa, przykro iéy odpowiada 399. wyrzuca gnuśność Parysowi 429. VI. Ubolewa przed Hektorem na swą hańbę, na gnuśność Parysa, prosi Hektora, aby w jéy domu odpoczął 356. 371. XXIV. Opłakuie śmierć Hektora 765.
 Helleny Hellenes naród wTessalii, II. 694.
 Hellespont Hellespontus ciaśnina, łącząca morze Egieyskie z Propontydą, II. 860.
 Helicena albo Helika Helice miasto w Achai, nad odnogą Koryntską, II. 581. VIII. XX.
 Helikaon Helicaon syn Antenora, obywatel Troiański, mąż Laodyki córki Pryama, III. 124.
 Helos Helos miasto Lakonii nad morzem, przy uyściu rzeki Eurotas, II. 590.
 Drugie miasto tegoż imienia w Messenii 599,
 Hemon Hœmon rycerz Grecki, pod wodzą Nestora, IV. 296.
 Henety Enetœ naród mieszkaiący w Paflagonii prowincyi Azyi mnieyszéy, nad brzegami morza II. 867.
 Heptapor Heptaporus rzeka w Mizyi, XII. 20.
 Heraklid Heraclides: potomkowie Herkulesa, zwali się Heraklidami, II. 661.
 Herkules Herkules syn Jowisza i Alkmeny: wiadome są iego dwanaście prac, policzony między bogi, poślubił w niebie Hebe boginią młodości, II. 666.
 Herm Hermes, rzeka w Azyi mnieyszéy wypływaiąca z góry Hermus, XX. 397.
 Hermina Hermina miasto leżało koło góry Cyllena w Arkadyi, II. 623.
 Hermiona Hermiona miasto w Argolidzie na końcu półwyspy Peloponezu, II. 566.
 Hesper Hesperus syn Japeta, przemieniony był w gwiazdę, XX. 322.
 Hiampol Hyampolis miasto leżące w Focydzie na wschód, II. 527.
 Hicetaon Hicetaon brat Pryama, III. 147.
 Hida Hyda, niektórzy rozumieią, że dawniéy tak się nazywało miasto Sardes, XX. 390.
 Hil Hyllus, rzeka zwana inaczey Phrygius, w Azyi mnieyszéy, XX. 397.
 Hila Hyle miasto w Beocyi nad ieziorem tegoż imienia, II. 506.
 Hipaz Hippasus oyciec Charopa, XI. 428.
 Hipaz Hipasus oyciec Hipsenora, XIII. 400.
 Hipenor Hyppenor rycerz Troiański, zabity od Dyomeda, V. 149.
 Hipera Hyperea źródło w Tessalii, podług Strabona przy mieście Feres, II. 747.
 Hipereza Hyperesia miasto w Achai, późniéy zwane Egira, II. 579.
 Hipperoch Hypperochus, rycerz Troiański, od Ulissesa zabity, XI. 336.
 Hippocyon Hippotion Troianin zabity od Meryona, XIV. 516.
 Hippodam Hippodamus Troianin, zabity od Ulissesa, XI. 336.
 Hippodamia Hippodamia matka Polipeta wodza Greckiego, II. 757.
 Hippodam Hippodamus Troianin, zabity od Achillesa , XX. 407.
 Hipokoon Hippocoon wódz Traków, przestrzeżony od Apollina, o zabiciu króla Reza, X. 518.
 Hipoloch Hippolochus syn Antymacha, zabity od Agamemnona, XI. 122.
 Hipoloch Hippolochus oyciec Glauka wodza Lików, VI. 127.
 Hipomach Hippomachus, rycerz Troiański, zabity od Leonteia, XII. 191.
 Hipomologowie Hippomologi, ten wyraz znaczy naród karmiący się mlekiem, maią się przez nich rozumieć Scyty, XIII. 5.
 Hipoplak Hypoplacus miasto w Mizyi, prowincyi Azyi mnieyszéy, VI. 438.
 Hipotoy Hippotous wódz Paflagnnów, II. 856. XVII. Zapalony do boiu od Hektora 220. zabity od Aiaxa 291.
 Hipotoy Hippotous syn Pryama, XIV. 257.
 Hipsenor Hipsenor rycerz Troiański, zabity od Eurypila, V. 80.
 Hipsypila Hypsipyle żona Jazona, matka Euneia, VII. 472.
 Hira Hira miasto w Beocyi, II. 501. Drugie miasto tegoż, imienia w Messenii, IX. 154.
 Hirty Hyrtius wódz Mizów, zabity od Aiaxa Telam: XIV. 514.
 Hody Hodius woźny Agamemnona, towarzyszy posłom do Achillesa, IX. 174.
 Hyperenor Hyperenor syn Panta brat Euforba, zabity od Menelaia, XIV. 520.
 Hyady Hyades Nimfy, córki Atlasa: było ich siedm, Jowisz ie przeniósł do znaków niebieskich, XVIII. 488.
 Himen Hymenaeus bożek małżeństw, syn Bacha i Wenery, XVIII. 496.

I.

 Jalis Jalyssos miasto wyspy Rodus, II. 663.
 Jalmen Jalmenus syn Marsa wódz Beotów, II. 518.
 Jamen Jamen towarzysz Azego, XII. 139.
 Janira Janira Nimfa morska, XVIII. 46.
 Janassa Janassa, Nimfa morska, XVIII. 47.
 Japet Japetus syn nieba i ziemi, oyciec Epimeteia, Prometeia, Atlasa i Hespera, którzy rodzay ludzki rozplenili, VIII. 496.
 Jardan Jardanus zdróy w Arkadyi, VII. 137.
 Jazon Juson syn Ezona i Alcymedy, wódz wyprawy do Kolchidy po złote runo, VII. 472.
 Jazus Jasus Grecki rycerz od Eneasza zabity, XV. 335.
 Jda Jda: wiele gór miało to nazwisko: ta o któréy często wzmianka w Homerze, była w Dardanii prowincyi Azyi mnieyszéy, II. 836.
 Jdey Jdaeus woźny Troiański, wzywa Pryama do obozu, i ogłasza, że Parys z Menelaiem chce się poiedynkować o Helenę, III. 247. VII. Przerywa poiedynek Hektora z Aiaxem, 279. radzi bohatyrom ustąpić nocy 282. przekłada Grekom ofiary Parysa za Helenę, i uprasza o wstrzymanie się od boiu, dla pogrzebania ciał pobitych 389. XXIV. Wyprawia się z Pryamem do namiotu Achillesa 330. obaczywszy Merkurego ostrzega króla o niebezpieczeństwie 357.
 Jdey Jdaeus syn Daresa, walczy z bratem Fegeiem przeciw Dyomedowi: ocalony obłokiem od Wulkana, V. 21.
 Jdomeney Jdomeneus król wyspy Krety. IV. oświadcza Agamemnonowi stałą chęć do boiu 264. V. Zabiia Festa Borowego syna 47. VII. Podaie się do poidynku z Hektorem 169. XI. Mówi do Nestora, aby uwiózł rannego Machaona 510. XIII. spotyka się z Neptunem, maiącym postać Toasa 210. zagrzany do męztwa od niego 230. bieży do namiotu po broń 238. Pyta się Meryona, czemu się nie biie 246. pozwala z swego namiotu wziąć dzidę 256. chwali iego męztwo, a przez to do większego zapala 271. idzie z nim na lewe skrzydło 302. zabiia Otryoneia 355. Azego 379. chroni się zręcznie pocisku Deifoba 394. zabiia Alkata 420. wyrzuca chlubę Deifobowi, wynosi swóy ród 438. wzywa pomocy towarzyszów przeciw Eneaszowi 477. potyka się z Eneaszem, zabiia Enomaia 503. XVI. zabiia Erymanta 352. XVII. śpieszy na obronę zwłok Patrokla 261, XXIII. wiedzie spór z Aiaxem Oileidem 454. 482.
 Jędze Furiae albo Eumenides bóztwa piekielne, córki Acherontu i nocy. Było ich trzy: to iest Alekto, Megera, Tyzyfone, mieszkały w piekle na udręczenie potępieńców. Były uzbroione pochodniami zapalonemi, a na głowie zamiast włosów węże miały. Kiedy Orestes oszalał zabiwszy Klitemnestrę matkę swoię, zdawały się mu Jędze bydź w ubiorze białym: za to wystawił im kościół przyszedłszy do rozumu, IX. 464.
 Jera Jaera Nimfa morska, XVIII. 42.
 Ifey Iphaeas rycerz Troiański, zabity od Patrokla, XVI. 424.
 Ifidam Iphidamas syn Antenora, zabity od Agamemnona, XI. 224.
 Ifigenia Iphigenia córka Agamemnona, IX. 149.
 Ifikl Iphiclus oyciec Podarcesa rycerza Greckiego, II. 716.
 Ifinoy Iphinous rycerz Grecki, zabity od Glauka, VII 14.
 Ifis Iphis branka Achillesa, IX. 670.
 Ifit Iphitus oyciec Epistrofa i Schedego wodzów Focensów, II. 524.
 Ifityon Iphition syn Otrynta, rycerz Troiański, zabity od Achillesa, XX. 387.
 Ilez Jlesium położenie tego miasta niewiadome, II. 506.
 Ilion Jlium nazwisko miasta Troi.
 Ilioney Ilioneus Troianin syn Forbasa, zabity od Peneleia, XIV. 490.
 Ilus Ilus dawny król Troiański, syn Trosa i Kallirhoe, córki Skamandra rzeki, od niego Troia zwala się Jlion, X. 413. XX. 236.
 Ilitye Ilitliyae córki Junony, boginie przełożone nad połogami, XI. 270.
 Imbraz Imbrasus oyciec Pira wodza Traków, IV. 521.
 Imbrus Imbrus, ta wyspa iest nakształt skały na południe względem wyspy Samotracyi, XIII. 33.
 Jolk Jolcus miasto w Tessalii w prowincyi Magnezyi, przy odnodze Pelazgów, II. 723.
 Jowisz Jupiter syn Saturna i Rei, naywyższy z niebian, oyciec licznego rodzeństwa bogów i ludzi. Zowie się bogiem i panem błyskawicy, chmur, piorunów. I. Zezwala na prośbę Tetydy, 515. karci Junonę za iey ciekawość 543. grozi iéy 559. II. Myśli o ukaraniu Greków 2. posyła sen zwodniczy do Agamemnona 8. wyprawia Jrydę do Troian 799. IV. uszczypliwie żartuie z Junony i Minerwy 7. radzi się bogów względem losu Troian i Greków, po zaszłym poiedynku Menelaia z Parysem 14. Junonie dopominaiącéy się zguby Troi, surowo odpowiada 30. na żądanie iéy posyła Minerwę, aby rozerwała ugodę między Troiany i Grekami 69. V. Upomina ranioną od Dyomeda Wenerę, aby się nie mieszała do boiów 431. żalącéy się Junonie na Marsa walczącego przeciw Grekom, radzi pobudzić na niego Minerwę 770. gromi Marsa żalącego się na Dyomeda 896. każe go leczyć Peonowi 909. VII. Zadziwionemu Neptunowi nad murami i okopami Greckiemi, radzi zniszczyć to dzieło po ich odeyściu 461. VIII. Składa radę bogów na Olimpie 4. nakazuie, aby się do żadnéy strony nie mieszali, grozi zadaniem ran, i tartarem, wszechmocność swoię okazuie 6. do 28. zaspokaia Minerwę troskliwą o los Greków 38. zaprzągłszy konie do powozu, udaie się na górę Jdę 48. waży wyroki Greków i Troian, dla piérwszych klęski przeznaczone 77. grzmi na Jdzie, i boiaźnią przeraża Greków 83. obaczywszy Dyomeda mężnie opierającego się Troianom, ciska piorun przed iego końmi 141. za potróynym grzmotem oddala go z placu 176. zsyła orła iako pomyślną wieszczbę; dla Greków 257. wyprawia Jrydę, aby Junonę i Minerwę śpieszące na pomoc Grekom zwróciła 414. powraca do Olimpu 453. upomina Junonę i Minerwę, iż przeciw iego woli chciały wspierać Greków 463. na prośby tych bogiń odpowiada, że póty uciskać będzie Greków, aż Achilles pokaże się w polu, 486. XI. Wyprawia Niezgodę do okrętów Greckich 3. posyła Jrydę , aby Hektora wstrzymała od boiu póty, pókiby Agamemnon raniony z placu nie ustąpił 189. XIII. spokoyny względem Greków i Troian, obraca wzrok na Traków i inne narody 3. XIV. oszukany od Junony, zapala się do niéy, zasypia na Jdzie 315. 343. XV. Obaczywszy rannego Hektora, a Neptuna dowodzącego Grekom, grozi ukaraniem Junonie 15. zaspokoiony od niéy opowiada przyszłe wypadki, każe wezwać do siebie Jrydę i Apollina 49. 76. mówi Jrydzie, aby Neptuna wstrzymała od boiu 161. każe Apollinowi mieć staranie o Hektorze 223. 237. na prośbę Nestora o litość, zezwala, wydawszy grzmoty 380. zrywa cięciwę w łuku Teukra 459. XVI. Mówi do Junony o zbliżaiącym się zgonie Sarpedona, oświadcza chęć ocalenia go 441. zgromiony za to od Junony 447. przystaie na śmierć Sarpedona, spuszcza rosę na ziemię 465. przeraża Hektora strachem 652. każe Apollinowi unieść zwłoki Sarpedona, obmyć i namaścić 670. XVII. Obaczywszy Hektora w zbroi Achillesa, zapowiada mu chwałę i śmierć 200. lituie się nad końmi Achillesa, nową im rzeźwość nadaie 448. wziąwszy Egidę rozciąga obłok nad całą Jdą 599. XVIII. Mówi do Junony, że wkrótce oglądać będzie Achillesa w boiu 359. XIX. Każe Minerwie, aby Achillesa posiliła Ambrozyą i Nektarem 346. XX. Każe Temidzie wezwać bogów do rady 5. pozwala im mieszać się do bitwy 18. XXI. Śmieie się patrząc na bitwę bogów 391. żartobliwie pyta się Dyany, kto ią pobił 520. XXII. Radzi się bogów, czy ma Hektora ocalić przed Achillesem, lub nie, 173, waży obudwu wyroki 213. posyła Minerwę na dopełnienie wyroku Hektora 286. XXIV. Zlitowawszy się nad zwłokami Hektora, oświadcza, że chce, aby oddane były Pryamowi 67. wysyła Jrydę do Tetydy 81. każe Tetydzie nakłonić Achillesa do oddania zwłok Hektora Pryamowi za okupem 108. wysyła Jrydę do Pryama, aby się udał do namiotu Achillesa z darami po zwłoki Hektora 147. daie znak Pryamowi swoiéy przychylności 319. Każe Merkuremu towarzyszyć Pryamowi 339.
 Jrys Jris posłanka Junony: przemieniona od niéy w tęczę, i osadzona na niebie. III. Przychodzi do Heleny w postaci Laodyki córki Pryama 126. donosi iéy o poiedynku Menelaia z Parysem 132. idzie z nią na wieżę do zgromadzenia panów Troiańskich 145. V. Wspiera boleiącą Wenerę z rany zadaney od Dyomeda 253. VIII. z rozkazu Jowisza upomina Junonę i Minerwę śpieszące na pomoc Grekom, aby się wróciły 439. XI. Ogłasza Hektorowi rozkaz Jowisza, aby się póty nie bił, pókiby Agamnemnon ranny nie ustąpił 203. XV. Śpieszy na Jdę do Jowisza 153. ogłasza rozkaz Neptunowi, aby ustąpił z placu 176. grozi karą ieśliby nie usłuchał 204. XVIII. Mówi do Achilla, aby się udał na obronę ciała Patrokla 172. oznaymuie mu, że za rozkazem Junony przybyła 185. że skoro się pokaże Troianom, zaraz ustąpią 199. XXIV. Wzywa Tetydę do rady bogów 81. każe Pryamowi udać sę do namiotu Achillesa dla wykupienia ciała Hektora 160. 171.
 Isyta Isthiœa miasto na wyspie Eubea, II. 544.
 Jtak lthacus tak nazwany Uisses od wyspy Jtaki, któréy był królem.
 Jtaka Ithaca wyspa na zachód Grecyi na morzu Jońskiém, ciasnym przesmykiem od Cefalenii oddzielona. Należała do królestwa Ulissesa. Stolica iego nazywała się także Jtaka, II. 638.
 Jtemen Ithaemeneus oyciec Stenelaia, XVI. 591.
 Jtom Ithome obronne miasto w Tessalii zbudowane na górze, II. 741.
 Jtona Iton, niektórzy to miasto zowią Siton, było w Tessalii, II 706.
 Jtymoney Itymoneus dawny rycerz z Elidy, zabity od Nestora, XI. 674.
 Juno Juno, siostra i żona Jowisza naywyższa z bogiń, sprzyiaiąca Grekom. I. Zsyła Minerwę dla pohamowania w gniewie Achillesa 200. wypytuie się ciekawie Jowisza o rozmowę z Tetydą 538. wymawia się ze swéy ciekawości 550. II. mówi do Minerwy, aby powrót Greków wstrzymała 14. IV. Z gniewem dopomina się u Jowisza zniszczenia Troi 25. nalega aby zaszłą ugodę między Troianami i Grekami zerwał 50. V. widząc Marsa dowodzącego Hektorowi, mówi do Minerwy, aby go wstrzymała od boiu 719. obie udaią się do Jowisza będącego na Olimpie 762. Oskarża przed Jowiszem Marsa, iż mimo przyrzeczenia walczy przeciw Grekom 762. 768. wziąwszy postać Stentora, zapala do bitwy Greków 732, VIII. Gniewna na Jowisza za wspieranie Troian, pobudza przeciw niemu Neptuna, lecz nadaremnie 207. zagrzewa Agamemnona do męztwa 228. widząc uciśnionych Greków od Hektora, zachęca bogów do dania im wsparcia 365. zaprzągłszy konie, śpieszy im na pomoc z Minerwą 297. zwrócona od Jrydy 439. ulega rozkazowi Jowisza: strofowana od niego o nieposłuszeństwo, tłumaczy się, iż tylko radą chciała Greków wesprzeć 479. XIV. Stroi się dla podeyścia Jowisza 156. namawia bożka Snu do uczestnictwa zdrady 234, obiecuie mu nagrodę 264. podchodzi Jowisza 304. XV. Zaklina się, że nie namówiła Neptuna do dania pomocy Grekom 36. porzuciwszy Jdę, udaie się do Olimpu 77. opowiada Temidzie zaciętość Jowisza 94. dla zapalenia Marsa, donosi o śmierci Askalafa iego syna 105. każe Apollinowi i Jrydzie śpieszyć na Jdę do Jowisza 145. XVI. Obrusza się na męża chcącego ocalić Sarpedona 447. XVIII. Wyprawia Jrydę do Achillesa 168. przybliża koniec dnia, dla spoczynku Greków 243. domaga się u Jowisza pognębienia Troian 363. XX. Mówi do Neptuna i Minerwy, aby uważali potyczkę Eneasza z Achillesem 117. zostawuie do woli Neptuna ocalić Eneasza, lub nie, 314. XXI. rozciąga obłoki przed Troianami 8. wyprawia Wulkana na potyczkę z Xantem 331. prośby Xanta, każe Wulkanowi wstrzymać swóy zapał 380. każe Minerwie uskromić Wenerę 424. policzkuie Dyanę 490. XXIV. Nieubłagana przeciw Hektorowi 58.
 Jutrzenka Aurora bóstwo przodkuiące dniowi, córka słońca i xiężyca. Maluią ią ze skrzydłami z gwiazdą nad głową. Częstokroć wyobraża się postacią młodéy Nimfy uwieńczonéy kwiatami. Wjeżdża na złotym wozie ciągnionym przez Pegaza; trzyma w lewéy ręce zapaloną pochodnią, drugą spuszcza na ziemię rosę, I. 476.
 Ixyon Ixion dawny król Lapitów, XIV. 317.
 Izander Isander stryy Glauka prowadząc woynę z Solimami, zabity od Marsa, VI. 206.
 Izus Isus syn boczny Pryama, przebity dzidą od Agamemnona, XI. 101.

K.

 Kadmeie, Kadmeiowie Cadmaei mieszkańcy Beocyi, nazwani od Kadma, który tam piérwszy osadę zaprowadził, V. 814.
 Kaistr Caysthre rzeka w Azyi mnieyszéy płynęła koło Efezu, II. 465.
 Kalchas Calchas syn Testora, wieszczek Grecki, I. Żąda obrony Achillesa przeciw Agamemnonowi 78. tłumaczy przyczynę zarazy 97.
 Kalezy Calesius powoźnik Axyla, zabity od Dyomeda, VI. 18.
 Kalidny Calydnae drobne wysepki, leżące koło wyspy Kos na Archipelagu, II. 680.
 Kalidon Calydon miasto w Etolii, II. 648.
 Kalianassa Calianassa Nimfa morska, XVIII. 46.
 Kalianira Calianira Nimfa mors: XVIII. 44.
 Kaliara Calliarus miasto w Lokrydzie, II. 538.
 Kaletor Caletor syn Klitego, brata Pryama, Troianin niosąc ogień na spalenie okrętów Greckich, zabity od Aiaxa, XV. 415.
 Kamir Camirus miasto na wyspie Rodus, na zachodnim brzegu leżało, II. 663.
 Kapaney Capaneus oyciec Stenela wodza Greckiego, II. 570.
 Kapys Capys syn Assaraka, oyciec Anchizesa, XX 243.
 Karez Caresus rzeka w Azyi mnieyszéy, wypływa z góry Jdy: wpada do Ezepu, XII. 20.
 Kardamila Cardamyla, miasto w Messenii, w stronie południowo – wschodniéy, leżało niedaleko morza na wzgórku, IX. 154.
 Karpat Carpathus wyspa na południe Archipelagu, dziś Skarpento zwana, II. 685.
 Kary Cares naród mieszkaiący w stronie południowo – zachodniéy Azyi mnieyszéy, II. 882.
 Karyst Carystus miasto na wyspie Eubea, w zachodnio – poludniowéy stronie: nazwane od Karysta syna Chirona: obfituiące niegdyś w marmury, II. 546.
 Kassandra Cassandra córka Pryama i Hekuby: piérwsza obaczywszy zwłoki Hektora, pobudza Troian do żalu, XXIV. 705.
 Kastor i Pollux Castor et Pollux bracia Heleny i Klitemnestry: dzieci Jowisza i Ledy. Pollux otrzymawszy nieśmiertelność, podzielił się nią z Kastorem. Przemienił ich potem Jowisz w gwiazdy Konstellacyi zwanéy bliźnięta, III. 237.
 Kastyanira Castianira, matka Gorgityona zabitego od Teukra, VIII. 317.
 Kazus Casus dziś Kaxo drobna wysepka w stronie południowo – zachodniéy wyspy Karpatos, II. 685.
 Kleobul Cleobulus rycerz Troiański, zabity od Aiaxa, XVI. 336.
 Kleona Cleone miasto w Argolidzie, wzięło nazwisko od Kleona syna Pelopa, II. 575.
 Kleopatra Cleopatra żona Meleagra, dawnego króla Etolów, IX. 561.
 Klimena Clymene niewolnica Heleny, III. 144.
 Klimena Clymene Nimfa morska, XVIII. 47.
 Klitemnestra Clytemnestra córka Tyndara króla Sparty, siostra Heleny, żona Agamemnona, I. 120.
 Klitus Clitus powoźnik Polidama, raniony strzałą od Teukra, XV. 443.
 Klity Clytius brat Pryama, III. 147. oyciec Kaletora, XV. 415. syn Laomedona dawnego króla Troi, XX. 242.
 Kloni Clonius wódz Beotów, zabity od Agenora, XV. 344.
 Koon Coon syn Antenora, mszcząc się śmierci brata, rani w rękę Agamemnona, XI. 250. zabity od niego 257.
 Kopy Copae miasto w Beocyi, na zachodnim brzegu ieziora Copais, II. 507.
 Koron Coronus oyciec Leonteia wodza Greckiego, II. 759.
 Koronka Coronea miasto w Beocyi, II. 509.
 Korynt Corinthus miasto na międzymorzu Koryntskiém, II. 575.
 Kos Cos wyspa przy Azyi mnieyszéy, II. 686.
 Krana Cranae drobna wysepka w odnodze Lakońskiéy, III. 447.
 Krapat Crapathus, wyspa między Kretą i Rodem, II. 685.
 Kreta Creta wyspa, dziś Kandya, był iéy królem Jdomeney, I. 150.
 Kreton Crethon syn Dyoklesa, zabity od Eneasza, V. 552.
 Kretowie Cretes mieszkańcy wyspy Krety, II. 653.
 Krezmus Croesmus Troianin zabity od Megesa, XV. 518.
 Krocylea Crocyleum miasto podług niektórych na wyspie Jtace, II. 640.
 Kromna Cromna miasto w Azyi mnieyszéy na granicy Paflagonii, II. 870.
 Kryssa Crissa miasto w Focydzie, II. 526.
 Krzywda Injuria allegorycznie, bierze się za Jędzę z zapalonemi oczyma, trzymaiącą węża w rękach, i depcącą ważki sprawiedliwości, IX. 154.
 Kteat Cteatus oyciec Amfimaka wodza Epeiów, II 626.
 Kurety Curetes: Freret utrzymuie, że to byli mieszkańcy Etolii, niedaleko Kalidonu, IX. 536.

L.

 Laaz Laas miasto w Lakonii na zachodnim brzegu odnogi Lakońskiéy, II. 591.
 Lacedemon albo Sparta miasto w Peloponezie, stolica Menelaia, II. 587.
 Laercey Laerceus oyciec Alcymedona rycerza Tessalskiego, XVI. 200.
 Laercyad Laertiades imię Ulissesa od oyca Laertesa, I. 433.
 Laertes Laertes oyciec Ulissesa, IV. 359.
 Lamp Lampus brat Pryama, III. 147. oyciec Dolopa, XV. 520.
 Lamp Lampus nazwisko konia Hektora, VIII. 190.
 Laodamant Laodamas syn Antenora, zabity od Aiaxa Telam: XV. 512.
 Laodamia Laodamia matka Sarpedona, VI. 206.
 Laodok Laodocus towarzysz Antylocha, XVII. 706.
 Laodyka Laodice córka Pryama, III. 124.
 Laogon Laogonus syn Onetora, Troianin zabity od Meryona, XVI. 609.
 Laogon Laogonus syn Biiasa Troiańczyk, zabity od Achillesa, XX. 466.
 Laomedon Laomedon syn Jla króla Troi, oyciec Pryama, XX. 241.
 Laotoe Laothoë kochanka Pryama, matka Likaona, XXI. 34.
 Lapitowie Lapithae, był naród w Tessalii olbrzymiéy postaci: pochodził od Eola i Lapity córki Apollina. Toczyli walkę z Centaurami, na weselu Pirytoia z Hipodamą, XII. 129.
 Laryssa Larissa miasto w Azyi mnieyszéy, było i w Tesssalii tegoż nazwiska, II. 855.
 Latona Latona bogini, matka Apollina i Dyany, XX. uzbraia się na Merkurego 70.
 Lelegi Leleges dawni mieszkańcy Troady, X. 427.
 Lemn Lemnos, wyspa na Archipelagu, sławna kuźnicami Wulkana, I. 595. II. 734.
 Leokryt Leocritus syn Aryzba, rycerz Grecki, zabity od Eneasza, XVII. 350.
 Leontey Leonteus syn Korona, wódz Grecki, II 759. XII. trzyma straż bramy okopów z Polipetem 129. zabiia Hipomacha, Anlyfata, Menona, Jamena i Oresta 191. XXIII. Zwyciężony w ciskaniu kręgu od Polipeta 836.
 Let Lethus oyciec Hipotoia Troianina, II. 858.
 Leuk Leucus towarzysz Ulissesa, zabity od Antyfa wodza Meonów, IV. 493.
 Leit Leitus wódz Beotów, II. 499. VI. Zabiia Filaka 45. XIII. Zapalony męztwem od Neptuna 90. XVII. raniony od Hektora w rękę ustępuie 607.
 Lezbos Lesbos wyspa Archipelagu, niedaleko Azyi mnieyszéy, miasto iéy główne było Mitylene, IX. 134.
 Licymn Licymnius syn Marsa zabity od Tlepolema swego wnuka, II. 671.
 Likaon Lycaon oyciec Pandara wodza Troiańskiego, II. 841
 Likaon Lycaon syn Pryama. XXI. Ucieka przed Achillesem: dopędzony czule go zaklina, aby darował życiem 71. ginie z ręki Achiila 115.
 Likastus Lycascus miasto na wyspie Kreta, II. 656.
 Liki Lycii naród mieszkaiący w Licyi prowincyi Azyi mnieyszéy, II. 892.
 Likofont Lycophontes rycerz Tebański, zabity od Tydeia, IV. 393.
 Likofont Lycophontes rycerz Troiański, zabity od Teukra, VIII. 287.
 Likofron Lycophron rycerz Grecki, zabity od Hektora, XV. 426.
 Likon Lycon Troianin zabity od Peneleia, XVI. 340.
 Likomed Lycomedes towarzysz Aiaxa: mszcząc się śmierci Leokryta, zabiia Apizaona, XVII. 350.
 Likt Lyctus miasto na wyspie Kreta, niedaleko Gnossu.
 Likurg Licurgus król Tracyi syn Dryanta: dla przeszkodzenia piiaństwu swoich poddanych, kazał zniszczyć wszystkie winnice; stąd urosła bayka o pogwałconych Bachantkach, VI. 137.
 Lilea Lilaea miasto w Focydzie blizko źródła rzeki Cefizus, II. 529.
 Limnora Limnora Nimfa morska, XVIII. 41.
 Lind Lindus miasto wyspy Rodus na wschodnim brzegu, II. 663.
 Lirnes Lyrnessus miasto w Mizyi, niedaleko Teb nad rzeką Ewenus, II. 700.
 Lizander Lysander Troianin, zabity od Aiaxa Telam: XI. 491.
 Lokry Locri naród mieszkaiący w Lokrydzie. Dzielił się na Lokrów zwanych Ozole, Epiknemidi i Opuntii. Aiax syn Oileia dowodził Lokrom Epiknemidom i Opuntskim, II. 533.

M.

 Machaon Machaon syn Eskulapa, lekarz Grecki, IV. Leczy ranę Menelaia, zadaną od strzały Pandara 210. XI. potróyną strzałą raniony od Parysa w ramię 505. uwozi go Nestor do okrętów 515. XIV. Opatrzony w namiocie Nestora 3.
 Magnetowie Magnetes naród Magnezyi części Tessalii, II. 769.
 Makary Macarius dawny król Lesbu, XXIV. 550.
 Mantynea Mantinea miasto w Arkadyi, II. 615.
 Marpissa Marpiissa, patrz Alcyona.
 Mars Mars bóg woyny, syn Junony: sprzyiaiący Troianom. V. w postaci Akamasa zachęca synów Pryama do boiu 468. okrywa nocą plac bitwy 512. dowodzi walczącemu Hektorowi 601. zabiia Peryfanta 845. rzuca na Dyomeda oszczep, lecz go Minerwa odparła 856. raniony w brzuch od Dyomeda, okropnie ryknął 867. żali się na to przed Jowiszem 878. zgromiony od niego 896. uleczony od Peona 908. XV. Dowiedziawszy się o śmierci Askalafa swego syna, roziadły wybiera się do boiu 115. wstrzymany od Minerwy 131. XX. gotuie się Troianom na pomoc 38. XXI. grozi Minerwie: potyka się z nią, uderzony od niéy kamieniem upada 397.
 Marys Maris syn Amisodara, króla Karyi, zabity od Trazymeda, XVI. 326.
 Mastor Mastor, oyciec Likofrona, XV. 434.
 Mastor Mastor syn Pryama, XXIV. 262.
 Mazet Maset miasto w Argolidzie, II. 568.
 Mecystey Mecysteus oyciec Euryala, bohatyra Greckiego, II. 572.
 Mecystey towarzysz Teukra, VIII. Unosi rannego Teukra z placu 344. XV. zabity od Polidama 344.
 Mecysteiad, tak nazwany Euryal od oyca Mecysteia.
 Medeon Medeon miasto w Beocyi, II. 505.
 Medezykasta Medesicaste córka boczna Pryama, XIII. 171.
 Medon Medon syn naturalny Oileia, zabity od Eneasza, XV. 336.
 Medon Medon rycerz Troiański, zagrzany do boiu od Hektora, XVII. 218.
 Meges Meges syn Fileia, wódz mieszkańców Dulichu. II. 633. V. Zabiia Pedeia syna Pryama 71. XVI. Zabiia Amfikla, 319.
 Melanip Melanippus rycerz Troiański, zabity od Teukra, VIII. 288.
 Melanip Melanippus synowiec Pryama, zagrzany do boiu od Hektora, XV. 541. zabity od Antylocha 570.
 Melanip rycerz Troiański, zabity od Patrokla, XVI. 700.
 Melas Melas syn Porteia, brat Oneia, XIV. 117.
 Melanty Melanthius rycerz Troiański, zabity od Eurypila, VI. 36.
 Meleager Meleager dawny wódz Etolów, II. 650.
 Melibea Melibaea miasto na wschodniéy granicy w Magnezyi, II. 729.
 Melita Melita Nimfa morska, XVIII. 41.
 Menander Menander rzeka Azyi mnieyszéy, oddzielała Lidyą od Karyi, II. 884.
 Menelay Menelaus brat Agamemnona, król Sparty, mąż Heleny. III chce się poiedynkować z Parysem 23. żąda aby umowę poiedynku stwierdził Pryam 99. staie do poiedynku 340. prosi Jowisza o pomstę nad Parysem 351. uderza go dzidą nieszkodliwie 360. trzaska swóy pałasz o iego przyłbicę 362. żali się przed Jowiszem 365. porwawszy za przyłbicę Parysa, wlecze go między Greki, lecz mu do zwycięztwa Wenus przeskadza 370. IV. Boleiącemu nad sobą Agamemnonowi odpowiada, że nie odebrał rany śmiertelnéy 181. V. chce się mścić na Eneaszu śmierci Orsylocha i Kretona 564. walczy razem z Antylochem 569. zabiia Pilemena 581. VI. Łapie żywcem Adrasta 37. proszącego o litość, chce życiem darować 53. lecz odmienia zdanie dla Agamemnona 63. VII. wyrzuca hańbę Grekom boiącym się poiedynkować z Hektorem 94. sam się zabiera do poiedynku 103. wstrzymany od Agamemnona 121. X. W nocy budzi Agamemnona dla naradzenia się o losie Greków 25. ofiaruie się iśdź na podsłuchy do stanowisk Troiańskich 225. XIII. Chcąc się pomścić za Deipira zabitego, uderza na Helena, przebiia mu rękę 588. walczy długo z Pizandrem, zabiia go 610. wyrzuca wiarołomstwo Troianom, żali się na Jowisza, że ich wspiéra 616. XIV. Zabiia Hiperenora 516. XV. Zagrzewa do boiu Antylocha 562. XVI. Zabiia Toasa 317. XVII. Boleie nad zgonem Patrokla, broni iego zwłok, 1. wyrzuca Euforbowi próżną chlubę 15. zabiia go 48. za zbliżeniem się Hektora, waha się, czy ma ustąpić, czy się z nim spotkać 92. ustępuie zwolna, wzywa na pomoc Aiaxa Telam: i innych rycerzy 109. 121. 250. zagrzany do męztwa od Minerwy 565. zabiia Podesa 585. wysyła Antlocha do Achillesa z doniesieniem o śmierci Patrokla 691. unosi iego zwłoki z Meryonem 729. XXIII. Zabiera się do przegonu wozów 293. zachęca swoie konie do biegu 402. wyrzuca Antylochowi iego podstęp 425. 438 zachęca swoie konie do biegu 441. trzeci dobiega mety 516. po skończonym biegu powstaie groźnie na Antylocha 569. przebacza mu 603.
 Menest Menesthes rycerz Grecki, zabity od Hektora, V. 615.
 Menestey Menestheus syn Peteia wódz Aleńczyków. XII. widząc nacieraiącego Sarpedona i Glauka na wieżą któréy straż trzymał, wyprawia Toota woźnego o pomoc do Aiaxa Telam: 346.
 Menestey Menestheus syn Spercha rzeki i Polidory, XVI. 175.
 Menesty Menesthius syn Areyta i Filomeduzy, zabity od Parysa, VII. 8.
 Menety Menaetius oyciec Patrokla, IX. 207.
 Menon Menon Troiańczyk, zabity od Leonteia, XII. 194.
 Meon Maeon Tebańczyk, IV. 394.
 Meonowie Maeonii mieszkańcy Meonii, inaczéy zwanéy Lidyi. III. 401.
 Menta Menta wódz Cykonów, którego postać wziął na siebie Apollo, XVII. 74.
 Mentor Mentor oyciec Imbrego, XIII. 179.
 Mera Maera Nimfa morska, XVIII. 47.
 Merkury Mercurius syn Jowisza i Mai, bożek wymowy, handlu i złodzieiów: poseł bogów, a osobliwiéy Jowisza. Nazywa się inaczéy Argobóyca, iż zabił stuocznego Argusa, który pilnował Jo w krowę zamienioną. XXI. Podczas bitwy bogów, ustępuie zwycięztwa Latonie 397. XXIV. podług rozkazu Jowisza, zachodzi drogę Pryamowi idącemu do namiotu Achillesa 344. ofiarnie się mu za towarzysza podróży 365. wypytuie się go o iéy przyczynę, chwali Hektora 381. udaie się za towarzysza Achillesowego 391. oznaymuie Pryamowi, że ciało Hektora w całości zostaie 441. nie chce podarunku od Pryama 433. wyiawia się mu, że iest Merkurym: radzi Pryamowi, aby dla zmiękczenia Achillesa, zaczął rzecz od oyca iego i matki 460. odprowadza nazad Pryama 684.
 Mermer Mermerus Troianin, zabity i odarty od Antylocha, XIV. 514.
 Merop Merops oyciec Amfiego i Adrasta wodzów Troiańskich, II. 846.
 Meryon Meriones syn Mola, wódz Kreteńczyków. IV. Szykuie woysko do bitwy 253. VII. podaie się do poiedynku z Hektorem 170. IX. idzie na straż okopów z innemi 87. X. Chce iśdź na podsłuchy do stanowisk nieprzyiacielskich 225. pożycza swéy zbroi Ulissesowi idącemu na podsłuchy 257. XIII. towarzyszy Jdomeneiowi do boiu 253. 363. 299. zabiia Adamasa 560. Harpeliona 647. XIV. zabiia Marysa i Hippocyona 516. XVI. Akamasa 350. kłóci się z Eneaszem 608. XVII. Śpieszy na obronę ciała Patrokla 262. ułatwia Jdomeneiowi ucieczkę 629. unosi z Menelaiem zwłoki Patrokla 729. XXIII. Wyprawiony od Agamemnona po drzewo na stos dla Patrokla 114. piąty zabiera się do przegonu wozów 351. czwarty dobiega mety 527. zwycięża Teukra strzelaniem z łuku 857.
 Messa Messa miasto w Lakonii, koło odnogi Messeńskiéy, II. 588.
 Messeis źródło Messenii, 470.
 Mestles Mesthles wódz Meonów posiłkuiących Troian, II. 879. zapalony do męztwa od Hektora, XVII. 218.
 Metona Methone, wiele było miast tego nazwiska, to o któręm mowa, leżało w Magnezyi, II. 729.
 Miceny Mycenae miasto w Argolidzie, w stronie pólnocno – wschodnięé względem miasta Argos, II. 575.
 Midea Midaea miasto w Beocyi, zwało się potem Lebadea, stąd iż Ateńczyk Lebadus poradził mieszkańcom przenieść ie z góry na równinę, II. 512.
 Midon Midon powoźnik, zabity od Antylocha, V. 584.
 Midon Midon Peończyk, zabity od Achillesa, XXI. 209.
 Migdon Mygdnon dawny wódz Traków, III. 186.
 Mikale Mycale góra w Azyi mnieyszéy, nad brzegiem morza, II. 884.
 Mikales Mycalesus miasto w Beocyi w stronie wschodniéy między Schenos i Aulis, II. 504.
 Milet Miletus miasto w Azyi mnieyszéy nad brzegiem morza, II 883.
 Milet Miletus miasto na północnym brzegu wyspy Krety, II. 656.
 Miniias Minyeus rzeka w Elidzie, XI. 722.
 Minerwa Minerwa, inaczéy zwana Pallas, utworzona z mózgu Jowisza: bogini mądrości i boiów, sprzyiaiąca Grekom. I. wstrzymuie popędliwość Achillesa 213. II. Zachęca Ulissesa, aby odradził powrót Grekom 170. IV. Posłana od Jowisza dla rozerwania zgody między Greki i Troiany; bierze postać Laodoka, namawia Pandara, aby puścił zgubną strzałę na Menelaia 74. do 102. bezsilny czyni pocisk Pandara 130. V. Uzbraia Dyomeda 1. nalega na Marsa, aby ustąpił z placu bitwy 31. ranionego Dyomeda uzdrawia, czyni go niezwyciężonym 126. zdeymuie mu z oczów zasłonę, aby nawet bogów mógł rozeznać 130. Nie każe mu rzucać się na bogów, wyiąwszy Wenerę 135. żartuie przed Jowiszem z Wenery ranionéy 423. ostrzeżona od Junony, iż Mars dowodzi Hektorowi w boiu, sama także ubiera się do bitwy 739. staie przy Dyomedzie, i strofuie go o nieczynność, wychwala iego oyca 794. każe uderzyć na Marsa 832. siada z Dyomedem na wóz i pędzi na Marsa wziąwszy przyłbicę Plutona, aby iéy nie poznał 852. odwraca pocisk Marsa lecący na Dyomeda 860. kieruie oszczep Dyomeda na Marsa 863. VII. Postrzegłszy osłabioną siłę Greków, śpieszy im na pomoc 18. przystaie na radę Apollina względem wstrzymania boiów i zapalenia Hektora do poiedynku 34. 42. VIII. Zagniewanemu Jowiszowi na Greków, wynurza swóy żal 31. boleiącéy Junonie nad losem Greków, opowiada zaciętość Jowisza, niepamięć na przysługę od niéy uczynioną Herkulesowi, i że Tetydzie bardziéy sprzyia: zapala Junonę do wsparcia Greków 370. 396. lecz obiedwie zwrócone od Jrydy 439. X. Dyomedowi i Ulissesowi na podsłuchy w nocy idącym, zsyła czaplę za przewodnika 271. zapalonemu boiem Dyomedowi w namiocie Reza radzi, aby uchodził do okopów przed niebezpieczeństwem 508. XV. Wstrzymuie Marsa wybieraiącego się mimo rozkazu Jowisza do boiu 126. XVII. W postaci Fenixa zagrzewa do boiu Menelaia 560. XVIII. zasłania tarczą Achillesa, przeraża postrachem Troian 205. XIX. posila nektarem Achillesa 348. XX. Uzbraia się na Marsa 67. XXI. Upewnia Achillesa, że nie zginie od Xantu 288. potyka się z Marsem, uderza go kamieniem i obala 405. naśmiewa się z niego 414. uderza w łono Wenerę 424. ogłasza, swoie zwycięstwo nad bogami: naśmiewa się z Wenery 432. XXII. Upomina się u Jowisza o spełnienie wyroku Hektora 182. śpieszy do Achillesa i donosi mu o pewnym pokonaniu Hektora 219. bierze postać Deifoba, i ofiaruie się Hektorowi na pomoc 230. 241. rzucony pocisk na Hektora, wyrywa z ziemi i oddaie Achillesowi 281. XXIII. Wlewa siłę w konie Dyomeda, aby w przegonie wygrały: łamie wóz Eumela 391. nadaie szybkość nogom Ulissesa, 771.
 Minet Mynes syn Ewena, II. 702.
 Minos Minos dawny król Kreteński, dla swoiéy sprawiedliwości, obrany był sędzię piekieł XIII. 444.
 Mirmidony Myrmidones, nazwisko Tessalczyków, I. 187.
 Mirsyn Myrsinus miasto w Elidzie, II. 623.
 Mizy Mysi mieszkańcy Mizyi, prowincyi Azyi mnieyszéy, II. 873.
 Mnezus Mnesus Peończyk zabity od Achillesa, XXI. 208.
 Molion Molion, XI. 322. powoźnik Tymbreia, zabity od Ulissesa, XI. 322.
 Molus Molus oyciec Meryona, XIII. 247.
 Morys Morys syn Hippocyona, XIII. 791.
 Morys Morys Troianin, zabity od Meryona, XIV. 516.
 Muli Mulius dawny wódz Eleyczyków, zabity od Nestora, XI. 738.
 Muli Mulius rycerz Troiański, zabity od Patrokla, XVI. 699.
 Muza Misa, Muzy były boginie sztuk i umieiętności: córki Jowisza i Mnemozyny. Było ich dziewięć, to iest: Klio, Melpomene, Euterpe, Terpsicore, Talia, Erato, Kaliope, Uraniia, Polimnia: każda z nich była opiekunką szczególnéy nauki. Śpiewaią w zgromadzeniu bogów, I. 607.
 Myrynna Myrinne była królowa Amazonek, II. 828.

N.

 Nais Nais Nimfa, matka Jfityona, XX 289.
 Nastes Nasces wódz Karów posiłkuiących Troian, II. 882.
 Naubol Naubolus dziad Epistrofa i Schedego wodzów Focenskich, II. 524.
 Nektar Nectar napóy, którego niebianie używali.
 Nemerteia Nemerteia Nimfa morska, XVIII. 45.
 Nemon Nemon rycerz Licyi, zabity od Ulissesa, V. 604.
 Neoptolem Neoptolemus syn małoletni Achillesa, XIX. 326.
 Neptun Neptunus, syn Saturna i Rei, brat Jowisza, bóg morza. VII. dziwi się nad murami i okopami Greckiemi 451. VIII. gromi Junonę namawiaiącą go do powstania przeciwko Jowiszowi 219. XlII. wyrażona iego wielkość 17. wziąwszy postać Kalchasa, zapala Aiaxów do męztwa 47. takiż zapał w młodzieży Greckiéy podnieca, wyrzucaiąc im hańbę, gdyby dozwolili spalić okręty 92. w pastaci Toasa zagrzewa Jdomeneia 231. kieruie iego rękę na zabicie Alkata 426. zasłania Antylocha od śmierci 549. XIV. Ożywia umysł Agamemnona 141. zapala woysko 152. 357. radzi Grekom zamianę zbroi 383. prowadzi ich i zachęca 391. XV. Dowodzi na czele Greckiéy młodzieży 9. nie chce ustąpić z boiu na rozkaz Jowisza 188. zagrożony karą od Jrydy ustępuie 210. XX. radzi bogom nie mieszać się do bitwy 135. prosi Junony i Minerwy, aby mógł ocalić Eneasza walczącego z Achillesem 297. zamrocza wzrok Achillesowi, Eneasza unosi z boiu, i strofuie że się ważył potykać z Achillesem 323. 337. XXI. Utwierdza Achillesa w walce z Xantem 288. wyzywa na poiedynek Apollina 441.
 Nereidy Nimfy mieszkaiące w morzu, XVIII.
 Nestor Nestor syn Neleia, król Pilów, I. Chce godzić Achillesa i Agamemnona 260. II. radzi zagrzać woysko do boiu 78. mówi do Agamemnona, aby każdy naród oddzielnie prowadził 365. IV. Upomina swoich rycerzów, iak się maią zachować w boiu 302. odpowiada na pochwałę Agamemnona 317. VI. Upomina rycerzy, aby ścigali nieprzyiaciół, a zbieranie łupów na potém odłożyli 66. VII. Rozwodzi swoie żale, widząc boiaźń w Grekach poiedynkowania z Hektorem: dawne swoie dzieła opowiada dla zagrzania ich męztwem 126. do 164. gdy dziewięciu rycerzy podało się do poiedynku, radzi im losować się 174. wyrzuca los na Aiaxa 186. po skończonym poiedynku radzi wodzom wstrzymać się od boiu, spalić ciała pobitych, wystawić mur i okopy przeciw napaści Troian 333. VIII. Zagrożony od Hektora 87. wsparty od Dyomeda, wzięty do iego wozu 107 radzi Dyomedowi uciekać przed gniewem Jowisza 142. IX. Chwali Dyomeda odradzaiacego Grekom powrót do oyczyzny: radzi Agamemnonowi wybrać z młodzieży na straż okopów 53. 81. namawia go do poiednania się z Achillesem, przez ofiarowanie mu upominku 100, wybiera posłów maiacych nieść upominki Achillesowi 167. X. Obudzony w nocy od Agamemnona, mówi mu, aby wezwał naradę wodzów: obmawia Menelaia o nieczynność 100. zwołuie do rady Ulissesa 130. Dyomeda, 155. w zgromadzeniu przekłada, aby który podiął się iśdź na podsłuchy do stanowisk nieprzyiacielskich 200. Postrzegłszy wracaiących z nocnéy wyprawy Ulissesa i Dyomeda donosi o tém zgromadzonym wodzom 533. XI. Unosi rannego Machaona 515. zaprasza do uczty Patrokla 646. opowiada mu dawne dzieła swoie: przypomina rozkaz Menetego Patroklowi, aby kierował żywością Achillesa, prosi go, aby, ieśli Achillesa nie potrafi nakłonić do dania pomocy, sam na czele Ftyotów stanął 656. do 804. XIV. Wychodzi dla przypatrzenia się bitwie: spotyka się z Agamemnonem: opowiada mu klęski Greków 12. 27. 51. XV. Widząc klęskę Greków, wzywa litości Jowisza 375. zagrzewa rycerzów do męztwa, 655. XXIII. Naucza Antylocha, iak ma kierować końmi w przegonie 308. Dziękuie Achillesowi za dar, opowiada dawne dzieła 626.
 Neryt Neritus góra na wyspie Jtace, II. 638.
 Neze Nesœa Nimfa morska, XVIII. 40.
 Niezgoda Discordia bogini, którą Jowisz wygnał z nieba, iż ustawnie waśniła bogów miedzy sobą. Nie będąc zaproszona na wesele Peleia i Tetydy, z innemi bogami; zemściła się za to, rzuciwszy na stół złote iabłko z napisem: dla naypięknieyszéy: zaraz powstał spór o piękność między Junoną, Palladą i Wenerą. Parys od Jowisza obrany sędzią, przyznał piękność Wenerze, co było przyczyną zguby Troi. Niezgoda ma na głowie zamiast włosów węże: trzyma w jednéy ręce zapaloną pochodnią, w drugiéy puginał. IV. 442. XI Wyprawiona od Jowisza do okrętów Greckich 4. XX. Zapala do boiu Troian i Greków 31.
 Nimfa Nympha nazwisko bogiń, córek Oceanu i ziemi, lub Nereusza i Dorydy: iedne nazywały się Nereidy i Naiady, i mieszkały w wodach: drugie zwały się Dryady i Hamadryady, i mieszkały po łąkach i gaiach, III. 132.
 Niobe Niobe córka Tantala żona Amfiona, maiąc cztérnaście dzieci; przenosiła się nad Latonę: obraziwszy przez to boginią, utraciła razem siedem córek i siedmiu synów: przemieniona potem była w skałę, XXIV. 608.
 Nirey Nireus syn Charopa i Aglai, rycerz Grecki, wódz mieszkańców Symy, II. 679.
 Nissa Nissa miasto w Beocyi, II. 513. Były miasta w innych kraiach tegoż nazwiska. Wspomniane w Xiędze VI. 140. leżało w Kappadocyi nad rzeką Halis.
 Nizyr Nisyrus drobna wysepka niedaleko wyspy Kos, II. 685.
 Noc Nox bogini ciemności: córka nieba i ziemi: żona Erebu rzeki piekielnéy, z któréy liczne miała potomstwo: wyobraża się pospolicie w ubiorze czarnym, nasadzonym gwiazdami, VII. 286.
 Noemon Noemon woźny Nestora XXIII. 613.
 Nomiion Nomion oyciec Amfimaka i Nasta wodzów z Karyi, II. 886.
 Not Nothus wiatr południowy, II. 142.

O.

 Ocean Oceanus bóg morski, syn Nieba i Westy, oyciec rzek i źródeł, mąż Tetydy, z któréy miał liczne potomstwo, I. 426.
 Ochezy Ochesius oyciec Peryfanta zabitego od Marsa, 848.
 Ody Odius wódz Alizonów, zabity od Agamemnona, V. 41.
 Ofelest Ophëlestes rycerz Troiański, zabity od Teukra, VIII. 288.
 Ofelest Ophëlestes Peończyk, zabity od Achillesa, XXI. 208.
 Ofelt Opheltius rycerz Troiański, pchnięty dzidą od Euryala, VI. 21.
 Ofelt Opheltius rycerz Grecki, zabity od Hektora, XI. 303.
 Oiley Oileus oyciec Aiaxa mnieyszego, II. 533.
 Oiley Oileus powoźnik Biianora, zabity od Agamemnona, XI. 93.
 Oileid Oileides, tak nazwany Aiax mnieyszy od oyca Oileia, X. 107.
 Okaleia Ocalea miasto Beocyi, podług Strabona leżało koło Haliartu. II. 507.
 Olen Olenus miasto w Elidzie zbudowane na skale tegoż nazwiska, II, 622.
 Olen Olenus skała w Elidzie na północ, XI. 756.
 Olimp Olympus góra dzieląca Tessalią od Macedonii. Bierze się za mieszkanie bogów, I. 421.
 Olizon Olizon miasto na wschodnim brzegu Magnezyi, II. 730.
 Olosson Olosson miasto w części Tessalii zwanéy Perrebia, II. 552.
 Onchest Onchestus gay, poświęcony Neptunowi przy Haliarcie w Beocyi, II. 511.
 Onetor Onethor oyciec Laogona, XVI. 611.
 Oney Oeneus niegdyś wódz Etolów, dziad Dyomeda, II. 649.
 Onomay Oenomaus towarzysz Azego, XII. 140.
 Opity Opites rycerz Grecki, zabity od Hektora, XI. 302.
 Opont Opus, miasto Lokrów Opontskich, oyczyzna Patrokla, II. 537.
 Orchomen Orchomenus miasto w stronie pólnocno – wschodniéy w Arkadyi, II. 517.
 Orezb Oresbius rycerz Grecki, zabity od Hektora, V. 711.
 Orest Orestes uieżdżacz koni, zabity od Hektora, V. 711.
 Orest Orestes syn Agamemnona, IX. 147.
 Orest Orestes Troiańczyk, towarzysz Azego, zabity od Leonteia, XII. 194.
 Ormen Ormenium miasto w Tessalii nad odnogą Pelazgów, II. 747.
 Ormen Ormenus Troianin, zabity od Teukra, VIII. 286.
 Ormen Ormenus Troianin, zabity od Polipeta, XII. 189.
 Orniie Orniae miasto na północ Argolidy w Sycyonii, II. 579.
 Orsyloch Orsilochus syn Dyoklesa, zabity od Eneasza, V. 550.
 Orsyloch Orsilochus Troianin, zabity od Teukra, VIII. 286.
 Orta Ortha miasto w Tessalii blizko Girtonu, II. 751.
 Ortey Orthœus, wódz Troiański, XIII. 790.
 Orus Orus rycerz Grecki, od Hektora zabity, XI. 303.
 Oryon Orion syn Jowisza, Neptuna i Merkuryusza: przemienił go potém Jowisz w Skorpiona, i pomieścił między dwunastą znakami niebieskiemi, XVIII. 488.
 Orytya Orytia Nimfa morska, XVIII. 47.
 Otrey Otreus, dawny wódz Frygów, III. 186.
 Otrynt Otrynteus oyciec Jfityona, zabity od Achillesa, XX. 388.
 Otryoney Othryoneus rycerz z Tracyi, zabity od Jdomeneia, XIII. 356.
 Oty Otus syn Aloego, trzymał w więzieniu Marsa, V. 388.
 Oty Otus rycerz Grecki, zabity od Polidama, XV. 514.

P.

 Paflagony Paphlagones, mieszkańcy Azyi mnieyszéy, II. 866.
 Pallas, patrz Minerwa.
 Pammon Pammones syn Pryama, XXIV 255.
 Pandar Pandarus syn Likaona rycerz posiłkuiący Troian. IV Usłuchawszy zdradliwéy rady Minerwy, puszcza strzałę na Menelaia, i rani go 104. 138. V. opowiada Eneaszowi, iż bezskutecznie puszczał strzały na Menelaia i Dyomeda 183. 214. wsiada na wóz Eneasza 230. rani Dyomeda, i chlubnie wykrzykuie 278. sam od niego zabity 289.
 Pandok Pandocus rycerz Troiański, zabity od Aiaxa Telamońskiego, XI, 491.
 Pandyon Pandion towarzysz Teukra XII. 374.
 Panopa Panope miasto w Focydzie, II. 528.
 Panopa Panope Nimfa morska, XVIII. 45.
 Pant Panthus starzec z rady Pryama, III. 148. oyciec Euforba, który ranił Patrokla, XVII. 21.
 Pant Panthus oyciec Polidama, XIV. 455.
 Parki Parcae córki piekła i nocy. Było ich trzy, to iest: Kloto, Lachezys i Atropos. Baieczna historya mówi, iż piérwsza trzymała przędzyę życia ludzkiego, druga zwiiała nici, a trzecia ucinała, II. 300.
 Parrazya Parrasia nazwisko miasta, lub pola w Arkadyi, II. 614.
 Parten Parthenius rzeka Paflagonii, II. 869.
 Parys Paris syn Pryama, zwany inaczéy Alexander, III. Staie na czele Troian, wyzywaiąc na poiedynek Greków 18. zląkłszy się Menelaia, kryie się między Troiany 36. strofowany od Hektora, przyrzeka poiedynkować się z Menelaiem 62. ciska oszczep na Menelaia, lecz próżno 346. ucieka 381. strofowany o gnuśność od Heleny, usprawiedliwia się 438. VI. Usprawiedliwia się strofuiącemu Hektorowi 345. 354. wybiera się do bitwy 517. 534. VII. Zabiia Menestego 8. nie pozwala na zdanie Antenora, radzącego oddać Helenę: przyrzeka tylko oddać skarby 360. VIII. Rani konia Nestorowego 91. XI. Rani strzałą Dyomeda w nogę 380. chlubi się z tego 383. rani potróyną strzałą Machnona w ramie 505. rani Eurypila w biodro 581. XII. prowadzi drugą rotę na Greków 95. XIII. Zabiia Euchanora 671. usprawiedliwia się Hektorowi 772. XV. Przebiia strzałą piérsi Deiocha 346.
 Patrokl Patroclus syn Menetego, towarzysz i przyiaciel Achillesa. IX. Gotuie ucztę dla przbyłych posłów od Agamemnona 211. XI. Z rozkazu Achilla udaie się do namiotu Nestora, dowiedzieć się, którego wodza rannego uprowadza 641. powracaiąc do Achillesa, spotyka się z Eurypilem 810. lituie się nad losem Greków 816. leczy ranionego Eurypila 839. XV. Ubolewa nad nieszczęściem Greków, żegna się z Eurypilem, i odchodzi pobudzić Achillesa do boiu 399. XV. Staie zapłakany przed Achillesem 2. opowiada mu klęski Greków, prosi, aby pozwolił Tessalczyków na odparcie Troian 21. ubiera się wzbroię Achillesa 131. zagrzewa do boiu Tessalczyków, prowadzi ich na Troian 273. zabiia Pirechma 290. Areylika 313. przesadza końmi rów Grecki, i pędzi Troian 389. zabiegłszy im od miasta, zawraca ku flocie 404. zabiia Pronoia 408. Testora 410. Euryala 419. i innych dziewięciu rycerzy 424. obaczywszy Sarpedona, wyskakuie z wozu i na niego uderza 433. zabiia Trazymeda towarzysza Sarpedona 483. zabiia Sarpedona 486. zagrzewa Aiaxów do boiu 560. zabiia Stenelaia 590. Strofuie Meryona, iż czas trawi na kłótni z Eneaszem 633. zabiia dziewięciu rycerzy Troiańskich 699. urąga się z Hektora 746. zabiia Cebryona, spotyka się z Hektorem 756. zaskoczony od Feba, odarty ze zbroi 790. raniony od Euforba: przebity dzidą od Hektora 818. konaiącym głosem przepowiada śmierć Hektorowi 840. XXIII. Pokazuie się w postaci cienia Achillesowi: przypomina się iego przyiaźni: prosi o pogrzeb: przepowiada mu zgon bliski 67.
 Pazytea Pasithea Nimfa Junony, XlV. 274.
 Pedaz Pedasus syn Abarbarei, przebity dzidą od Euryala, VI. 22.
 Pedaz Pedasus miasto w Troadzie zamieszkane od Lelegów: leżało w stronie południowo – wschodniéy względem Lesbos, VI. 33.
 Pedaz Pedasus miasto Lakonii: podług Strabona zwało się potem Korona, IX. 157.
 Pedaz Pedasus, tak się zwał koń Achillesa, zabity od Sarpedona, XVI. 474.
 Pedea Pedaeum miasto w Tracyi, XIII. 170.
 Pedey Pedœus syn boczny Antenora, zabity od Megesa, V. 71.
 Pelagon Pelagon rycerz Grecki pod wodzą Nestora, IV. 296.
 Pelagon Pelagon przyiaciel Sarpedona, wyymuie mu pocisk z rany, V. 699.
 Pelazgi Pelasgi pod nazwiskiem Pelazgów, biorą się według zdania Gibelina, narody mieszkaiące od Dunaiu aż do Peloponezkiego morza: Te narody wysyłały swoie osady do Grecyi i rozmaitych kraiów, stąd Grecy w Argolidzie mieszkaiący, zwali się Pelazgami, II. 690. Ci zaś Pelazgowie o których mowa w xiędze X. 427. byli sprzymierzeńcy Troian.
 Peley Peleus król części Tessalii, mąż Tetydy, oyciec Achillesa, I. 324.
 Pelias Pelias oyciec Alcesty, II. 728.
 Pelid Pelides, tak nazwany Achilles od oyca Peleia.
 Pelion Pelion strona wschodnia Tessalii, była otoczona pasmem gór. Część ich nazywała się Pelion, II. 756.
 Pellena Pellena miasto w Achaii, nieco odległe od Koryntskiéy odnogi, II. 580.
 Pelop Pelops dawny król Peloponezu, z którego familii pochodził Agamemnon i Menelay, II. 103.
 Peney Peneus rzeka w Tessalii, płynąca od wschodu ku zachodowi, wypływa z góry Pindus II. 765.
 Peneley Peneleus wódz Beotów, II. 499. zabiia Likona, XVI. 340.
 Peon Paeon lekarz znakomity, od którego Pluton, raniony od Herkulesa, był uleczony, V. 403.
 Peony Paeones mieszkańcy Peonii krainy Trackiéy: składały potém część Macedonii: lecz podczas woyny Troiańskiéy do Tracyi należały, X. 426.
 Pereby Peraebi, lud w Tessalii na północ względem góry Olimpu, II. 762.
 Pergam Pergama, tak się zwała twierdza miasta Troi: był w niéy kościół Minerwy, i posąg iéy zwany Palladium, od którego zachowania całość Troi zawisła: Ulisses i Dyomedes wykradli ten posąg późniéy, IV. 510.
 Perkopa Percope, podług Stefana Bizanckiego, tak się zwało miasto Perkoty: patrz Perkota.
 Perkota Percote miasto w Dardanii, w stronie południowo – zachodniéy Lampsaku, II. 851.
 Perkoz Percosium miasto Azyi mnieyszéy, II.846.
 Persey Perseus syn Jowisza i Danai, XIX. 113.
 Perybea Peribœa żona Pelegona, matka Asteropeia, XXI. 139.
 Peryfant Periphas syn Ochezego, zabity od Marsa, V. 854.
 Peryfet Periphetes rycerz Grecki, zabity od Hektora, XV. 634.
 Perym Perimus Troianin, zabity od Patrokla, XVI. 700.
 Perypet Peripetes Troianin, zabity od Teukra, XIV. 517.
 Peteona Peteona miasto w Beocyi, II. 507.
 Petey Peteus oyciec Menesteia wodza Ateńczyków, II. 559.
 Pidit Pidytes rycerz z Perkozu, obalony od Ulissesa, VI. 30.
 Piier Pieria góra w Tessalii poświęcona Muzom, XIV. 225.
 Pilart Pilartes rycerz Troiański, od Aiaxa Telam zabity, XI. 491.
 Pigmeie Pygmœi, podług P. Dacier, był to naród mieszkaiący w Afryce koło czerwonego morza, III 7.
 Pilemen Pilœmenes, oyciec Menesteia i Antyfa, II 880.
 Pilemen Pilemœnes, wódz Paflagonów, II. 866. zabity od Menelaia, V. 581.
 Piley Piliœus wódz Pelazgów, II. 856.
 Pilon Pylon Troianin zabity od Polipeta, XII. 189.
 Pilos Pylos stolica królestwa Nestora: leżała w Messenii. Cztéry miast było tego nazwiska.
 Pilowie poddani Nestora, nazwani od miasta Pilos, I. 257.
 Pirechm Pirechmus, wódz Peonów, II. 863. zabity od Patrokla, XVI. 291.
 Piren Pyres Troianin, od Patrokla zabity, XVI. 425.
 Pirey Pirœus mieszkaniec Tracyi, oyciec Rygma zabitego od Achillesa, XX. 489.
 Piraz Pirasus miasto w Tessalii, II. 705.
 Piraz Pirasus rycerz Troiański, od Aiaxa Telam: zabity, XI. 491.
 Pirus Pyrrhus wódz Traków, II. 859. zabity od Toasa wodza Epeiów, IV. 522.
 Pirytoy Pirithous syn Jowisza, bohatyr z rodu Lapitów, oyciec Polipeta rycerza Greckiego: przyiaciel Tezeusza, I. 270.
 Piteia Pithea miasto w Azyi mnieyszéy nad morzem, II. 843.
 Pitona Pythona miasto Focydy, II. 525.
 Pizander Pisander rycerz Troiański, od Agamemnona zabity, XI. 122.
 Pizander Pisander rycerz Troiański zabity od Menelaia, XIII. 610.
 Pizander Pisander Tessalczyk, trzeci zastęp prowadzi na obronę Greckich okrętów, XVI, 195.
 Pizanor Pisanor oyciec Klita, powoźnika Polidama, XV. 442.
 Platea Plateœ miasto w Beoryi, II. 509.
 Pleiady Pleiades córki Pleiony i Atlasa przemienione były w gwiazdy, i osadzone przy Konstelacyi Byka, iest ich siedem, XVIII. 488.
 Plerona Plerona miasto w Etolii, II. 646.
 Pluton Pluto bóg piekła: syn Saturna i Rei, brat Jowisza, III. 323.
 Podalir Podalirius syn Eskulapa: lekarz Grecki, II. 744. Xl. 836.
 Podes Podes syn Ecyona, zabity od Menelaia, XVII. 586.
 Podarces Podarces syn Jfikla, wódz Ftyotów, II. 715.
 Podarg Podargus tak nazwany koń Hektora, VIII. 190. podobnież nazywał się koń Menelaia, XXIII. 297.
 Podarga Podarga klacz, która z Zefirem spłodziła Xanta i Balego, konie nieśmiertelne, XVI. 154.
 Pelegon Pelegon oyciec Asteropeia, XXI. 137.
 Polie Polybus syn Antenora, prowadzi Troian do boiu, XI. 59.
 Polidam Polydamas syn Panta, staie z Hektorem na czele Troian, XI. 56. XII. Radzi pieszo uderzyć na okopy Greckie 62. przepowiada Troianom klęski, ieśli uderzą na okręty 215. XIII. Widząc bóy zacięty z obu stron, radzi Hektorowi, aby dał wytchnąć rycerstwu 727. XIV. broni Hektora, zabiia Protenora, natrząsa się z Greków 428. 451. 469. XVIII wystawia Troianom niebezpieczeństwo, gdyby się Achilles pokazał, radzi zawczasu wrócić się do miasta 257.
 Polid Polyidus syn Eurydama, zabity od Dyomeda, V. 153.
 Polid Polyidus wieszczek Grecki, oyciec Euchanora, XIII. 666.
 Polidor Polydorus syn naymłodszy Pryama, zabity od Achillesa, XX. 413.
 Polidora Pulydoris córka Peleia, XVI. 178.
 Polifem Polyphemus dawny król Lapitów, I. 270.
 Pliktor Polictor zmyślony oyciec Merkurego, XXIV. 400.
 Polimela Polimela żona Echekla, XVI. 182.
 Polimel Polimelus Troianin, zabity od Patrokla, XVI. 424.
 Polinik, patrz Eteokl.
 Polipet Pelipœtes syn Pirytoia, wódz części Tessalii. VI. zabiia Astyala 29. XII. trzyma straż wieży Greckiéy z Leonteiem 129. zabiia Damaza 185. potém Pilona, Ormena 189. XXIII, w rzucaniu kręgu przewyższa walczących z sobą o nagrodę 835.
 Polit Politus Troianin, zabiia Echego XV. 343.
 Polixen Polixenus syn Agastena, wódz Eleiów, II. 629.
 Pollux, patrz Kastor.
 Postrach bóstwo uosobione od Homera, XIII. XV.
 Prakcyum Practium rzeka w Azyi mnieyszéy, II. 851.
 Pramna góra na wyspie Jkary, XI. 638.
 Pret Prœtus mąż Antei, VI. 164.
 Promach Promachus rycerz Grecki, zabity od Akamasa, XIV. 483.
 Pronoy Pronous rycerz Troiański, zabity od Patrokla, XVI. 409.
 Prośby Preces boginie allegoryczne, opisane od Homera, IX. 508.
 Protenor Prothoenor wódz Beotów, II. 500. zabity od Polidama, XIV. 454.
 Prota Prothe żona Panta, matka Euforba, XVII. 39.
 Protezylay Protesilaus wódz części Tessalii, II. zabity 709.
 Proto Protho Nimfa morska, XVIII. 44.
 Protoon Prothoon Troianin, zabity od Teukra, XIV. 517.
 Protoy Protous wódz Magnetów, II. 769.
 Prozerpina Proserpina, córka Jowisza i Cerery: żona Plutona, IX. 466.
 Pryam Priamus król Troi, III. pyta się Heleny o nazwiska wodzów Greckich 164. dziwi się nad mnóstwem Greków 182. wyieźdża z Troi dla stwierdzenia umowy między Parysem i Menelaiem 257. powraca do miasta wziąwszy ofiarę 304. VII. Żąda przerwania bitwy dla pogrzebu ciał 372. w cichości każe odprawić obchód pogrzebny 434. XXI. Każe otwierać bramy miasta dla uciekaiących Troian 542. XXII. Czule zaklina Hektora, aby uchodził do miasta przed Achillesem 37. ięczy po zgonie Hektora, tarza się w piasku, zaklina Troian, aby go puścili do Achillesa 419. XXIV. Odebrawszy rozkaz od Jrydy, zabiera się do podróży, oświadcza się z tém przed Hekubą 194. odpowiada na iéy odradzenie 221. wybiera naykosztownieysze sprzęty dla okupu syna, odpędza od siebie natrętnych Troian, powstaie groźnie na swoich synów, żeby mu czémprędzéy do podróży konie zaprzęgli 233. 245. 258. Czyni ofiarę Jowiszowi, i wzywa iego pomocy 303. 312. wyieżdża, spotyka Merkurego 375. pyta się go o zwłoki swego syna 407.,ofiaruie mu podarunek 426. czule i zręcznie do litości Achillesa pobudza 487. otrzymawszy pozwolenie wzięcia Hektora ciała, wieczerza u Achillesa, i prosi, aby u nieg spoczął 640. ostrzeżona od Merkurego, przededniem rusza z ciałem do Troi 690; każe przygotować drzewo na spalenie ciała Hektora, zapewnia Troian o bezpieczeństwie przez dni dwanaście 781.
 Pryamid Priamides nazwisko służące synom Pryama.
 Prytan Prytanes rycerz z Licyi, zabity od Ulissesa, V. 680.
 Pteleia Ptelea miasto Messenii, II 599.
 Pteley Pteleus miasto wTessalii, II. 708.

R.

 Radamant Rhadamanthus syn Jowisza i Europy: dla swoiéy sprawiedliwości, sędzią piekielnym był obrany. XIV. 322.
 Rea Rhea, albo Cybele córka słońca, żona Saturna, z którego miała liczne potomstwo, XIV. 203.
 Rezus Rhesus syn Eioneia, król Tracyi, przybywszy z posiłkiem Troianom, zabity został od Dyomeda, X. 495.
 Rezus Rhesus mała rzeczka w Dardanii, wpada do Graniku, XII. 20.
 Rena Rhena niewiasta, z któréy Oiley miał syna Medona, II. 739.
 Rodus Rhodus wyspa na morzu śródziemném, II. 675.
 Rody Rhodius było dwie rzeczek tegoż nazwiska: ta o któréy mowa, była w Azyi mnieyszéy, wpadała do morza blizko Abidu, XII. 20.
 Rycyum Rytium miasto Krety, II. 656.

 Rypa Ripa miasto Arkadyi, II. 612.
S.

 Salamina Salamina wyspa koło Attyki, II. 563.
 Samus Samos dawne nazwisko wyspy Cefalenii, II. 640.
 Sangar Sangarus rzeka w Azyi mnieyszéy, w prowincyi Frygii, III. 187. XVI. 724.
 Santnion Santnioen rzeka w Troadzie, VI. 34.
 Sarpedon Sarpedon wódz Lików. V. Wyrzuca Hektorowi nieczynność 476. 501. na dumną mowę Tlepolema odpowiada 662. zabiia go: sam raniony, uniesiony od przyiaciela 666. XII. z dwóma oszczepami wdziera się na mur Grecki 299. Glauka do bitwy zagrzewa 316. przebiia dzidą Alkmaona 397. zagrzewa Lików do wyłamania bram Greckich 411. XIV. broni Hektora 428. XVI. wstrzymuie pierzchaiących Lików 429. potyka się z Patroklem, zabiia konia Pedaza 473. od Patrokla zabity 490. 497.
 Saturn Saturnus bóg, oyciec Jowisza, Neptuna i Plutona, II. 379.
 Saturnid, tak nazwany Jowisz od oyca Saturna.
 Schedy Schedius, syn Jfita, wódz Focensów II. 523. Zabity od Hektora, XV. 510.
 Schenus Schœnus miasto w Beocyi w stronie pólnocno – wschodniéy względem Teb, II. 501.
  Scyrus Skiros wyspa Archipelagu XX. 331.
 Selag Selagus oyciec Amfiego, którego Aiax zabił, V. 619.
 Selley Selleis rzeka w Elidzie, II. 667.
 Selley Selleis mała rzeczka w Azyi mnieyszéy, II. 853.
 Semele Semele córka Kadma, kochanka Jowisza, matka Bacha, XIV. 233.
 Sen Somnus syn Erebu i Nocy, XIV. Wymawia się Junonie: nareście powolnym się staie na iéy żądanie: donosi Neptunowi, że Jowisza uspił 287. 355. 362.
 Sestus Sestus miasto w Chersonezie Trackim, nad Hellespontem, II. 851.
 Skarf Scarphus miasto w Lokrydzie, II. 538.
 Skamander Scamander mała rzeczka w Troadzie, inaczéy zwana Xantus, II. 472.
 Stenel Sthenelus syn Kapaneia, przyiaciel Dyomeda, IV. Żwawo odpowiada Agamemnonowi strofuiącemu, iż go niegotowym zastal do boiu 402. V. Radzi Dyomedowi ustąpić z placu 243. zabiera konie Eneasza, oddaie Deipilowi, aby ie do naw Greckich zaprowadził, 320. VIII. Uprowadza konie Nestora przed Hektorem, 118.
 Stenelay Sthenelaus syn Jtemeneia Troianina, od Patrokla zabity, XVI. 590.
 Stentor Stentor Grek, wielkiego głosu, którego postać Juno na siebie przybrała, V. 791.
 Sezam Sesamus miasto Paflagonii nad brzegiem morza, w stronie północno – zachodniéy, II. 868.
 Sfelus Sphelus oyciec Jaza, XV. 342.
 Skol Scolus miasto w Beocyi nad Azopem, II. 501.
 Skamandry Scamandrius syn Strofiego, zabity od Menelaia, V. 53. podobnie nazywał się syn Hektora, VI. 414.
 Słońce Sol, iest nazwisko Apollina, XVI. 254.
 Śmierć Mors bóstwo: córka Snu i Nocy, naynieubłagańsza ze wszystkich bogów: poświęcano iéy na ofiarę koguta: wyobraża się przez osobę kościaną trzymaiącą kosę w rękach, XVI. 460.
 Smint Sminthus kościół Apollina: wziął nazwisko od wygubienia szczurów: był na wyspach Tenedos i Chrysa, I, 29.
 Sokus Socus syn Hipaza, wspiera Charopa brata swego przeciw Ulissesowi 429. uderza go dzidą w pancerz 438. ucieka, zabity od Ulissesa 456.
 Solimy Solymœ naród pochodzący z Fenicyi: zamieszkał góry na pograniczu Licyi i Pamfilii VI. 193.
 Sparta, patrz Lacedemon.
 Sperch Sperchus rzeka w Tessalii w stronie południowéy, wypływa z góry Oety wpada do odnogi Maliackiéy, XVI. 177.
 Spiio Spio Nimfa morska, XVIII. 39.
 Strata Stratha miasto w Arkadyi, II. 612.
 Strofi Strophius oyciec Skamandra, zabitego od Menelaia, V. 53.
 Stychy Stichius wódz Ateńczyków: zabity od Hektora, XV. 332.
 Stymfal Stymphalus miasto w Arkadyi, w stronie północno – wschodniéy, II. 614.
 Styra Stira miasto wyspy Eubei, II. 546.
 Styx Styx rzeka w Arkadyi, podług baiecznéy historyi, iedna z rzek piekielnych, okrążała piekło dziewięć razy, naywiększa była na nię przysięga bogów, któréy powinni byli dochować, inaczéy ogołoceni byli z bóztwa przez sto lat, XV. 37.
 Sycyon Sicyon miasto stołeczne prowincyi Sycyońskiéy, nad odnogą Koryntską, II. 578.
 Syma Syma wyspa na północ względem Rodu, II. 679.
 Symoent Simois rzeka w Azyi mnieyszéy, w Troadzie, IV. 480.
 Symoiz Simoisius młodzieniec Troiański, zabity od Aiaxa Telam: IV. 477.
 Syntyowie Synties, tak zwał się dawniéy lud mieszkaiący na wyspie Lemnos; I. 596.
 Sypil Sipylus skała, w którą przemieniona była Niobe, XXIV. 621.
 Syzyf Sisyphus dawny król Efiry, VI. 160.

T.

 Talaion Talaion dziad Euryala, II. 572.
 Talia Thalia Nimfa morska, XVIII. 39.
 Talp Talpius syn Euryta,wódz Epieiów, II. 626.
 Taltyb Talthibius, IV. woźny Agamemnona, wzywa Machaona, aby uleczył ranę Menelaia, zadaną od Pandara 399. VII. przerywa poiedynek Aiaxa z Hektorem 280. XIX. rzuca ofiarę w morze 254.
 Tamir Thamirus wieszczek Grecki oślepiony od Muz, II. 601.
 Tarf Tarphus miasto w Lokrydzie, II. 539.
 Tarny Tharne miasto w Meonii, czyli Lidyi. Pliniusz kładzie źródło tegoż nazwiska koło góry Taurus, stąd iest mniemanie, że tam i miasto Tarne leżało, V. 48.
 Tartar Tartarus nazwisko piekła, VIII. 14.
 Taumacya Thaumacia miasto w Magnezyi, II. 539.
 Teano Theano żona Antenora, V. 74. będąc xięnią Minerwy, zasłonę daną sobie od Hekuby, bogini na ofiarę oddaie, VI. 315. wzywa iéy opieki nad Troią, 316. 321.
 Teby Thebae wiele miasl tego nazwiska było, to o którém tu mowa, byio w Mizyi mnieyszéy, II. 730. drugie miasto tegoż nazwiska w Beocyi, 510.
 Tegea Thegea miasto w Arkadyi dziś Moklia, II. 614.
 Telamon Telamon oyciec Aiaxa większego, II. 534. XIV. 465.
 Telamonid Telamonides, nazwisko służące Aiaxowi.
 Telemak Telemachus syn Ulissesa, II. 262.
 Temida Themis, bogini sprawiedliwości, córka nieba i ziemi. Wyobraża się trzymaiąca wagę w ręku, z zasłonionemi oczyma, niektórzy wyobrażaią onę trzymaiącą pałasz, XV. 89. XX. 6. zwołuie do rady bogów.
 Tened Thenedos wyspa na brzegach Azyi mnieyszéy blizko Troady, I. 40.
 Teres Teries miasto w Azyi mnieyszéy. II. 845.
 Tersyloch Tersilochus, rycerz Troiański, zapalony do boiu od Hektora, XVII. 219. zabity od Achillesa, XXI. 208.
 Tersyt Thersites Grek, II. złorzeczy Agamemnonowi 223. skarcony od Ulissesa 246.
 Tespiia Thespia miasto w Beocyi, II. 502.
 Tessal Thesalus, oyciec Fidipa i Antyfa wodzów Greckich, II. 688.
 Testor Thestor Troianin, zabity od Patrokla, XVI. 411.
 Tetys Thetis bogini morza, żona Peleia, matka Achillesa. I. Cieszy syna 365. uskarża się przed Jowiszem 499. XVIII. Ubolewa nad Achillesem, pyta się o przyczynę smutku 53. 73. nie radzi potykać się póty, aż mu zbroię od Wulkana przyniesie 96. 130. śpieszy do Wulkana, odbiera zbroię 142. 371. 622. XIX. Oddaie ią Achillesowi 726. XXIV. Wezwana od Jrydy śpieszy do rady bogów 93. każe Achillesowi wydać ciało Hektora za okupem, 133.
 Tetys Tethys matka bogów, żona Oceanu, XIV. 201. 302.
 Teucer Teucer, syn naturalny Telamona, VIII. Ukrywa się pod tarczą Aiaxa Telam: puszcza strzały na Troian, zabiia Orsylocha, Melanipa 282. 287. odpowiada na pochwałę Agamemnonowi 293. pragnie zabić Hektora 304. mierzy do niego, lecz tylko Gorgityona zabiia 316. powtórnie godzi na Hektora, trafia w Archeptolema 325. uderzony od Hektora, omdlewa, uniesiony od Alastora i Mecysteia 344. XII. Z łukiem przybywa na pomoc Menesteiowi 373. trafia w ramie Glauka 390. uderza w Sarpedona napróżno 403. XIII. Zagrzany do męztwa od Neptuna 89. zabiia Jmbrego 174. XIV. Zabiia Protoona i Perypeta 517. XV. Zabiia Pizanora 439. żali się przed Aiaxem, że mu iakiś bóg zerwał cięciwę 463. XXIII. Zwyciężony od Meryona w sztuce strzelania z łuku 857.
 Teutras Theutras rycerz Grecki zabity od Hektora, V, 701.
 Tlepolem Thlepolemus syn Herkula, wódz Rodyan, V. Spotyka się z Sarpedonem, wynosi swóy ród, grozi mu śmiercią, 638. 652. zabity od Sarpedona 663. unoszą go Grecy 673.
 Tlepolem Thlepolemus Troianin, zabity od Patrokla, XVI. 424.
 Tmol Thmolus góra w Meonii, czyli Lidyi, słynęła niegdyś szafranem i miodem, II. 881. XX. 390.
 Toas Thoas syn Andremona, wódz Etolów, II. 645. VII. podaie się do poiedynku z Hektorem 172. XIII. Zagrzany od Neptuna do boiu 89. XV. Zagrzewa do boiu Greków 289.
 Toas Thoas Troianin, zabity od Menelaia, XVI. 317.
 Toas Thoas pan Lemnu, XIV, 229.
 Toe Thoe Nimfa morska, XVIII. 39.
 Toon Thoon syn Fenopa, zabity od Dyomeda, V. 157.
 Toon Thoon towarzysz Azego, XII. 140. zabity od Antyocha , XIII. 537.
 Toot Thootes woźny Menelaia, wzywa pomocy Aixa i Teukra, przeciw Sarpedonowi. XII. 356.
 Trachim Trachimus kraina górzysta w Tessalii, II. 691.
 Trakowie Thraces mieszkańcy kraiu od morza czarnego, aż do rzeki Axius, II. 859.
 Trazy Thrasius Peończyk, zabity od Achillesa, XXI. 208.
 Trazymed Thrasimedes syn Nestora, idzie na straż okopów Greckich, IX. 84. XVI. zabiia Marsa 324.
 Trazymed Thrasymedes, towarzysz Sarpedona, zabity od Patrokla, XVI. 470.
 Trech Trechus rycerz Grecki, zabity od Hektora, V. 712.
 Trezena Threzene miasio w Argolidzie, leżało na zachodnim brzegu półwyspy nad morzem, II. 568.
 Troia Troia, albo Jlium miasto w Azyi mnieyszéy, niedaleko góry Jda, II. 14.
 Troianie Troiani naród Dardanii.
 Troil Troilus syn Pryama, XXIV. 262.
 Troniium Thronium miasto w Lokrydzie nad rzekę Boagrem, II. 539.
 Tros Tros syn Erychtona, dawny król Troiański, XX, 235.
 Tryessa Tryoessa miasto w Peloponezie nad rzeką Alpheus, zwało się inaczéy Thrion, a podług Strabona Epithalium, XI. 712.
 Trwoga Terror bóztwo allegoryczne, wyobraża się przez niewiastę trzymaiącą w jednéy ręce tarczę, na któréy wyrażona głowa lwia, w drugiéy ręce trąbę, którą postrach ogłasza, IX. 2
 Tryum Tryos miasto w Elidzie, II. 598.
 Tryka Tricce miasto w Tessalii, dziś Tricala, II. 741.
 Tychy Tychius rzemieślnik z miasta Hyli, zrobił puklerz dla Aiaxa Telam: VII. 222.
 Tydey Tideus oyciec Dyomeda, V. 184.
 Tydyd Tidides, tak nazwany Dyomed od oyca Tydea.
 Tyestes Thyestes syn Pelopa i Hipodamii, brat Atreia. II. 105.
 Tyfey Tiphoeus olbrzym, tykaiący głową niebios, II. 796.
 Timbra Thymbra, podług Stefana Bizantskiego, było miasto w Troadzie założone od Dardana. Strabon utrzymuie, że to było pole, które przerzynała rzeczka Thymbrius wpadaiąca do Skamandru przy kościele Apollina. Serwiusz utrzymuie, że na tém polu raniony był Achilles od Parysa: stąd zmyślono, że był raniony od Apollina, X. 429.,
 Tymbrey Timbreus rycerz Troiański, zabity od Dyomeda, XI. 321.
 Tymet Thymoetes starzec Troiański, z rady Pryama, III. 148.
 Tyzba Thisbe miasto Beocyi, w stronie zachodniéy, koło góry Helikonu leżało, II. 508.
 Tytan Tytanus góra wTessalii, II. 748.
 Tytanowie Tytanes synowie Tytana spłodzonego od niebia i ziemi, byli olbrzymami, pokonani od Jowisza, V. 908.
 Tytares Thytaresius rzeka w Tessalii, niektórzy zowią ią Eurotas, II. 764.
 Tyton Thiton syn Laomedona króla Troi: nadzwyczaynéy piękności, którego porwawszy Jutrzenka obrała sobie za męża, XI. 1. XX. 242.

U.

 Ucieczka Fuga allegorycznie wzięta, iest siostrą boiaźni, IV. IX. 2.
 Ukalegon Ucalegon starzec, z rady Pryama, III. 147.
 Ulisses Ulysses syn Laerta, od oyca nazwany Laercyad, a Jtak od wyspy Jtaki w któréy panował. I. Odwozi Chryzeidę 316. oddaie ią oycu 433. II. Wziąwszy berło Agamemnona, odradza wodzom powrót 187. upartych berłem okłada i słowami gromi 197. karze Tersyta potwarz i wielomówstwo 246. zniewala Greków do prowadzenia dalszéy woyny 284. III. Rozmierza plac do poiedynku Parysa z Menelaiem 315. IV. Tłumaczy się Agamemnonowi posądzaiącemu go o gnuśność 249. zabiia Demokona syna Pryama 502. V. Napróżno rzuca oszczep na Sarpedona, zabiia Alastora, Nemona, Prytana, Chromiego, Halego i Alkandra, rycerzów z Licyi 672. w dalszym zapale wstrzymany od Hektora 683. VI. Obala Pidyta z Perkozu 30. VII. Podaie się do poiedynku z Hektorem 172. IX. Wyprawiony z Aiaxem w poselstwie do Achillesa 187. wykłada Achillesowi klęski Greków: wzywa iego pomocy, przypomina mu rozkaz Peleia, aby powściągał w sobie zapalczywość: oświadcza chęć Agamemnona do poiednania się, wylicza dary od niego ofiarowane: wystawia mu wielką chwałę, gdyby oswobodził Greków 230. do 315. powraca z niepomyślną odpowiedzią 677. 694. X. Wezwany w nocy od Nestora do rady 138. ofiaruie się iśdź na podsłuchy stanowisk Troiańskich 228. odpowiada na pochwałę Dyomedowi 246. wzywa pomocy Minerwy 275. 292. postrzegłszy Dolona radzi Dyomedowi schwytać go 299. proszącemu Dolonowi o litość, chytrze zabezpiecza życie 379. pyta się go o przyczynę wyyścia z stanowisk 386. wypytuie się o połażenie woysk Troiańskich, zamysły wodzów 398. 410. łupy z zabitego Dolona ofiaruie Minerwie 461. ukazuie Dyomedowi namiot Reza i iego konie 478 po zabiciu Reza uprowadza iego konie 500. opowiada nocną wyprawę Nestorowi 554. XI. Widząc Hektora gromiącego Greków, zapala przeciw niemu Dyomeda 314. zabiia Moliona powoźnika Tymbreia 322. zwala Hipodama i Hiperocha 336. ranionego Dyomeda od Parysa zasłania, i grot wyciąga 400. po oddaleniu się Dyomeda z placu, wacha się, czy ustąpić, czy dotrzymać boiu 405. broniąc się śmiele Troianom, zabiia Deiopita, Ennoma, Toona, Chersydama, Charopa 423. 424. 428. raniony od Soka 437. grozi mu śmiercią i zabiia go 440. 456. osłabiony raną, otoczony od Troian, wzywa pomocy Greków 463. oddala się do okrętów 473. XIV. powstaie na Agamemnona za iego podłe zdanie 81. XIX. Achillesowi przekłada, aby nie prowadził do boiu głodnego woyska 151. znowu to samo radzi 212. XXIII. Jdzie w zapasy z Aiaxem 713. zabiera się do walki biegania 757. odbiera nagrodę 776.
 Ursa Ursa konstelacya z siedmiu gwiazd złożona, zwana powszechnie wozem Dawida XVIII. 489.

W.

 Wdzięki Gratiœ córki Jowisza i Eurynomy, było ich trzy: Aglaia, Eufrozyna, Talia: towarzyszyły Wenerze. Maluią ie śmieiące się, i prawie nagie: trzymaią się za ręce, liczą ie między Muzy, V. 338.
 Wenera Venus urodzona z piany morskiéy inni mówią, że iest córka Jowisza i Dyony, bogini miłości, żona Wulkana: zowie się inaczéy Cypryda, Cyterea, III. Ochrania Parysa poiedynkuiącego się z Menelaiem 374. okrywa go mgłą 381. przybiera na się postać baby Lacedemońskiéy, wzywa Helenę do Parysa, łaie ią 390. 414. V. Omdlałego Eneasza od pocisku Dyomeda unosi 316. raniona sama od Dyomeda, upuszcza Eneasza, ucieka do Olimpu: skarży się przed Dyoną 345. 353. 369. 377. XIV. Daie swóy pas Junonie 193. 211. 223. XXI. Wspiera upadłego Marsa: uderzona w łono od Minerwy 421.
 Wulkan Vulcanus syn Jowisza i Junony: bóg ognia, I. Narzeka na niezgodę bogów 569. cieszy Junonę 589. V Otacza Jdeia obłokiem przed Dyomedem 23. XVIII. Przyymuie Tetydę 429 na iéy prośbę robi zbroię dla Achillesa, i tarczę, na któréy cuda swoiego przemysłu wydaie 471. do 620. XX. Gotuie się do potyczki z rzeką Xantem 72. XXI. Na rozkaz Junony pali wody Xantu 343.

 Wyrok Fatum bóztwo allegoryczne, urodzone z Chaos: do iego woli musieli się stosować, nie tylko ludzie, ale i bogowie, XVIII. 539.
X.

 Xant Xanthus rzeka Skamander ubóztwiona, XX. gotuie sie do bitwy z Wulkanem 72. XXI. Zagrzewa męztwo w Asteropeiu 133. Achillesa przestrzega, aby się wstrzymał od boiu przy iego korycie 213. zaciętego w uporze goni 237. nie mogąc pokonać Achilla wzywa na pomoc Syomeontu 308. prosi Wulkana, aby iéy nie palił 459. zanosi też prośbę do Junony 371.
 Xant Xanthus syn Fenopa, zabity od Dyomeda, V. 157.
 Xant Xanthus koń Hektora, VIII. 190.
 Xant Xanthus koń Achillesa: przepowiada mu zgon blizki, 401.

Y.

 Ytracyd Hyrtacydes, tak nazwany Azy wódz Troiański od oyca Yrtacesa, II. 853.

Z.

 Zacynt Zacynthus wyspa na morzu Jońskiém, dziś Zante zwana, II. 640.
 Zelea Zelea miasto pod górą Jdą w Azyi mnieyszéy, II. 839.
 Zefir Zephyrus Wiatr zachodni, syn Eola i Jutrzenki: maluią go z dwoma skrzydłami, otoczonego różnemi kwiatami, dlatego, że im wzrost daie.

Koniec Tomu Trzeciego.
Zakończono drukować dnia 6go Sierpnia 1805.
.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Homer i tłumacza: Franciszek Ksawery Dmochowski.
Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Wykład_alfabetyczny_imion_właściwych_i_osób_wspomnianych_w_Iliadzie&oldid=3296493”