Biblia Gdańska/List wtóry powszechny Ś. Piotra Apostoła (całość)

Poniżej znajduje się List wtóry powszechny Ś. Piotra Apostoła w całości. Jeżeli chcesz skorzystać z tekstu podzielonego na rozdziały przejdź tutaj.


Biblia Gdańska - Nowy Testament

Mt - Mk - Łk - J - Dz - Rz - 1 Kor - 2 Kor - Ga - Ef - Flp - Kol - 1 Tes - 2 Tes - 1 Tm - 2 Tm - Tt - Flm - Hbr - Jk - 1 P - 2 P - 1 J - 2 J - 3 J - Jud - Ap


List wtóry powszechny S. Piotra Apostoła.


ROZDZIAŁ I.


I. Dobroć Bożą 1 — 4. II. i skarby wiary przypomniawszy 5. III. świętobliwość żywota zaleca 6 — 11. IV. a żeby było tém ważnieysze upominanie iego 12. 13. V. że iuż bliskim iest śmierci, oznaymuie 14. 15. VI. że oczywistym iest Chrystusowéy świadkiem, twierdzi 16 — 18. VII. Słowo Boże wielce zaleca 19 — 21.
Symon Piotr, sługa i Apostoł Iezusa Chrystusa, tym, którzy równie z nami kosztownéy wiary dostali przez sprawiedliwość Boga naszego i zbawiciela naszego Iezusa Chrystusa.
2. Łaska i pokóy[1] niech się wam rozmnoży przez poznanie Boga i Iezusa, Pana naszego.
3. Iako nam iego Boska moc wszystko, co[2] do żywota i do pobożności należy, darowała przez poznanie tego, który nas powołał przez sławę i przez cnotę;
4. Przez co bardzo wielkie i kosztowne obietnice nam są darowane, abyście się przez nie stali uczęstnikami Boskiego przyrodzenia, uszedłszy skażenia tego, które iest na świecie w pożądliwościach.
II. 5. Ku temu tedy samemu wszelkiéy pilności przykładaiąc, przydaycie do wiary waszéy cnotę, a do cnoty umieiętność;
III. 6. A do umieiętności powściągliwość, a do powściągliwości cierpliwość, a do cierpliwości pobożność;
7. A do pobożności braterską miłość, a do miłości braterskiéy łaskę.
8. Albowiem gdy to będzie przy was, a obficie będzie, nie próżnymi, ani niepożytecznymi wystawi was w znaiomości Pana naszego Iezusa Chrystusa.
9. Bo przy kim tych rzeczy niemasz, ślepy iest, a tego, co iest daleko, nie widzi, zapomniawszy na oczyścienie od dawnych grzechów swoich.
10. Przetoż, bracia! raczéy się staraycie, abyście powołanie i wybranie wasze mocne czynili; albowiem to czyniąc, nigdy się nie potkniecie.
11. Tak bowiem hoynie wam dane będzie weyście do wiecznego królestwa Pana naszego i zbawiciela Iezusa Chrystusa.
IV. 12. Przetoż nie zaniedbam was zawsze upominać o tych rzeczach, chociaście umieiętni i utwierdzeni w teraźnieyszéy prawdzie.
13. Boć to mam za słuszną rzecz, pókim iest w tym przybytku, abym was pobudzał przez napominanie,
V. 14. Wiedząc, iż prędkie iest złożenie przybytku moiego, iako mi i Pan nasz Iezus[3] Chrystus obiawił.
15. A starać się będę o to ze wszelakiéy miary, abyście wy i po zeyściu moiém te rzeczy sobie przypominali.
VI. 16. Albowiem nie baśni iakich misternie[4] wymyślonych naśladuiąc, uczyniliśmy wam znaiomą Pana naszego Iezusa Chrystusa moc i przyiście, ale iako ci,[5] którzyśmy oczami naszemi widzieli wielmożność iego.
17. Wziął bowiem od Boga oyca cześć i chwałę, gdy mu był przyniesiony głos taki od wielmożnéy chwały: Ten iest on[6] syn móy miły, w którym mi się upodobało.
18. A głos ten myśmy słyszeli z nieba przyniesiony, będąc z nim na onéy górze świętéy.]
VII. 19. I mamy mocnieyszą mowę Prorocką, któréy pilnuiąc iako świecy w ciemném mieyscu świécącéy, dobrze czynicie, ażby dzień oświtnął, i iutrzenka weszła w sercach waszych.
20. To naypierwéy wiedząc, iż żądne proroctwo pisma nie iest własnego wykładu.
21. Albowiem nie z woli ludzkiéy[7] przyniesione iest niekiedy proroctwo, ale od Ducha świętego pędzeni będąc, mówili święci Boży ludzie.

ROZDZIAŁ II.


I. Upominania porzebę pokazuie dla fałszywych nauczycielów 1. 2. II. ich sztuki złe i zginienie opisuie 3 — 11. III. a one do niemych zwiérząt 12 — 16. IV. i studzien bez wody przyrównywa 17 — 22.
Byli téż i fałszywi[8] Prorocy między ludem, iako i między wami będą fałszywi nauczyciele, którzy z sobą wprowadzą kacerstwa zatracenia, i Pana, który ie kupił, zaprzą się, sami na się przywodząc prędkie zginienie.
2. A wiele ich naśladować będą zginienia ich, przez które droga prawdy będzie bluźniona.
II. 3. I przez łakomstwo zmyślonemi słowami wami kupczyć będą, którym sąd z dawna nie omieszkiwa, i zatracenie ich nie drzemie.
4. Albowiem ieźli Bóg Aniołom,[9] którzy byli zgrzeszyli, nie przepuścił, ale strąciwszy ie do piekła, podał łańcuchem ciemności, aby byli zachowani na sąd;
5. Także i pierwszemu światu[10] nie przepuścił, ale Noego[11] samoosmego, kaznodzieię sprawiedliwości, zachował, przywiodłszy potop na świat niepobożnych;
6. I miasta Sodomczyków i Gomorry w popiół obróciwszy, podwróceniem potępił, wystawszy ie na przykład tym, którzyby niepobożnie żyli;
7. A sprawiedliwego[12] Lota, onych niezbożników rozpustném obcowaniem strapionego, wyrwał.
8. Albowiem widzeniem i słyszeniem on sprawiedliwy mieszkaiąc między nimi, dzień po dniu duszę sprawiedliwą uczynkami ich niezbożnymi trapił.
9. Umie Pan pobożnych z pokuszenia wyrywać, a niesprawiedliwych na dzień sądu ku karaniu chować;
10. A naywięcéy tych, którzy za ciałem w pożądliwości plugastwa chodzą, a zwierzchnością pogardzaią, śmieli, i sobie się podobaiący, nie wzdrygaią się bluźnić przełożeństw.
11. Chociaż Aniołowie będąc większymi siłą i mocą, nie przynoszą przeciwko nim przed Pana bluźnierskiego sądu.
III. 12. Ale ci, iako bydło bezrozumne, które za przyrodzeniem idzie, sprawione na ułowienie i skazę, bluźniąc to, czego[13] nie wiedzą, w téy skazie swoiéy zaginą,
13. I odniosą zapłatę niesprawiedliwości, iako i ci, którzy maią za roskosz każdodzienne lubości, będąc plugastwem i zmazą, roskosz maią w zdradach swoich, z wami bankietuiąc.
14. Oczy maiąc pełne cudzołostwa, i bez przestania grzeszące, przyłudzaiąc dusze niestateczne, maiąc serce wyćwiczone w łakomstwie, synowie przeklęctwa,
15. Którzy opuściwszy prostą drogę, zbłądzili, naśladuiąc[14] drogi Balaama, syna Bosorowego, który zapłatę niesprawiedliwości umiłował;
16. Ale miał karanie za swóy występek, ponieważ iarzmu niema oślica poddana, człowieczym głosem przemówiwszy, zahamowała szaleństwo Proroka.
IV. 17. Ci są studniami bez wody, obłoki od wichru pędzone, którym chmura ciemności na wieki iest zachowana.
18. Albowiem nadętą próżność mówiąc, przyłudzaią przez pożądliwość ciała i rozpusty tych, którzy byli prawdziwie uciekli od obcuiących w błędzie,
19. Wolność im obiecuiąc, a sami będąc niewolnikami skazy. Albowiem kto iest[15] od kogo przezwyciężony, temu téż iest zniewolony.
20. Bo ponieważ oni uszli plugastw świata przez poznanie Pana i zbawiciela Iezusa Chrystusa, a znowu się zaś nimi[16] uwikławszy, zwyciężeni bywaią, stały się ich ostateczne rzeczy gorsze niż pierwsze.
21. Boby im było lepiéy, nie uznać drogi sprawiedliwości, niżeli poznawszy ią, odwrócić się od podanego im rozkazania świętego.
22. Aleć się im przydało według onéy prawdziwéy przypowieści: Pies wrócił się[17] do zwracania swego, a świnia umyta do walania się w błocie.

ROZDZIAŁ III.


I. Potrzeba, bracią często upominać dla niebezpieczeństwa od naśmiewców 1 — 7. II. upomina, aby wedle zmysłu cielesnego o dniu Pańskim nie rozumieli, 8 — 13. III. ale wiedzieli, że iuż prawie obecny iest 14 — 18.
Naymilsi! iuż ten drugi list do was piszę, którym wzbudzam przez napominanie uprzeymą myśl waszę,
2. Abyście pamiętali na słowa przepowiedziane od świętych Proroków, i na przykazanie nasze, którzyśmy Apostołami Pana i zbawiciela.
3. To naypierwéy wiedząc, że przyidą[18] w ostateczne dni naśmiewcy, według własnych swoich pożądliwości chodzący,
4. I mówiący: Gdzież iest obietnica[19] przyiścia iego? Bo iako oycowie zasnęli, wszystko tak trwa od początku stworzenia.
5. Tego zaiste umyślnie wiedzieć nie chcą, że się niebiosa[20] dawno stały i ziemia[21] z wody i w wodzie stanęła przez słowo Boże,
6. Dla czego on pierwszy świat wodą będąc[22] zatopiony, zginął.
7. Lecz te niebiosa, które teraz są, i ziemia témże słowem odłożone są i zachowane ogniowi na dzień sądu i zatracenia niepobożnych ludzi.
II. 8. Ale ta iedna rzecz niech wam nie będzie tayna, naymilsi! iż ieden dzień u Pana iest[23] iako tysiąc lat, a tysiąc lat, iako ieden dzień.
9. Nie omieszkiwać[24] Pan z obietnicą, (iako to niektórzy maią za omieszkanie,) ale używa cierpliwości przeciwko nam, nie chcąc, aby którzy zginęli, ale żeby się wszyscy do[25] pokuty udali.
10. A on dzień Pański przyidzie iako złodziéy[26] w nocy, w który niebiosa z wielkim trzaskiem przeminą, a żywioły rozpalone ogniem stopnieią, a ziemia i rzeczy, które są na niéy, spalone będą.
11. Ponieważ się tedy to wszystko ma rozpłynąć, iakimiż wy macie bydź w świętych obcowaniach i pobożnościach?
12. Którzy oczekiwacie i śpieszycie się na przyiście dni Bożego, w który niebiosa goraiące rozpuszczą się, i żywioły pałaiące stopnieią.
13. Lecz nowych niebios i nowéy ziemi[27] według obietnicy iego oczekiwamy, w których sprawiedliwość mieszka.]
III. 14. Przetoż naymilsi! tego oczekiwaiąc, staraycie się, abyście bez zmazy[28] i bez nagany od niego znalezieni byli w pokoju;
15. A nieskwapliwość Pana naszego mieycie za zbawienie wasze, iako wam i miły brat nasz Paweł według danéy sobie mądrości pisał,
16. Iako i we wszystkich listach swoich mówiąc o tych rzeczach, między któremi są niektóre rzeczy trudne ku wyrozumieniu, które nieumieiętni i niestateczni wykręcaią iako i inne pisma, ku swemu własnemu zatraceniu.
17. Wy tedy, naymilsi! wiedząc to przedtym, strzeżcie[29] się, abyście błędem tych niezbożników nie byli zwiedzeni, i nie wypadli z waszéy stateczności;
18. Ale rośćcie w łasce i w znaiomości Pana naszego i zbawiciela Iezusa Chrystusa, któremu niech będzie chwała i teraz i na czasy wieczne. Amen.




 List pierwszy powszechny Ś. Piotra Apostoła (całość) List wtóry powszechny Ś. Piotra Apostoła (całość)
Biblia Gdańska
List pierwszy powszechny Ś. Iana Apostoła (całość)