Biblia Królowéj Zofii/Księga Rodzaju 34
Genesis |
---|
1 -
2 -
3 -
4 -
5 -
6 -
7 -
8 -
9 -
10 -
11 -
12 -
13 -
14 -
15 -
16 -
17 -
18 -
19 -
20 -
21 -
22 -
23 -
24 -
25 -
26
27 -
28 -
29 -
30 -
31 -
32 -
33 -
34 -
35 -
36 -
37 -
38 -
39 -
40 -
41 -
42 -
43 -
44 -
45 -
46 -
47 -
48 -
49 -
50
Dodatkowe oznaczenia w tekście wprowadzone przez Antoniego Małeckiego |
---|
* – podkreślenie oryginalności zapisu, [słowo] – uzupełnienie tekstu, (słowo) – transkrypcja słowa na zrozumiałą formę, (?) – oznaczenie prawdopodobnego błędu popełnionego przez skrybę, słowo – miejsce warte zwrócenia uwagi, (!) – miejsce warte zwrócenia szczególnej uwagi, – koniec strony w kodeksie |
1 Potem bila wisla Dyna, dzewka Lyey, chczó̗cz opatrzycz sswó̗ wardó̗gó̗.
2-3 Yó̗ó̗sz gdisz uszrzal Sychem, syn Emorow, wnó̗k Eweow, y poczó̗l yó̗ mylowacz. y wszó̗l yó̗ y spal s nyó̗ó̗ przesdzó̗cznye.[2]
4 Tedi szedl ku Emor, otczu swemu, y rzekl: Weszmy my otcze dzewkó̗ tó̗to, acz my bó̗dze zonó̗ moyó̗.
5 To gdisz usłyszal Iacob od swich synw[3], geszto przyszly od dobitka, nyczs nye rzekl, doyó̗cz syó̗ nye wroczyl*.
6 Potem gdi Emor, oczyecz Sychem, szedł chczó̗cz s Iacobem mowycz:
7 w ten czasz poydó̗ synowye gego s pola, a uszliszawszy tó̗ przygodó̗, barzo syó̗ rozgnyewaly przeto, ze tó̗ rzecz uczynyl w Israhelu, a popelnyl skutek zapowyedni.
8 Y mowyl Emor k nym: Sychem, synu memu, szlubyla (zlubiła) syó̗ dzewka wasza, dayczye gemu yó̗ zonó̗ó̗,
9 a sgednaymi spolu swadzbó̗, a dawayczye nam wasze dzewky, a nasze sobye poymuyczye,
10 a bidlyczye z namy. Takyesz w zemy naszey dzalayczye, kupczyczye, a bó̗dz wam poddana.
11 Tedi Sichem rzekl ku otczu a ku braczy gey: Nalazlemczy myloszcz wasszó̗, czsokoly wi chceczye, tocz wam dam.
12 gedno my dzewkó̗ day czye, acz bodze moyó̗ zonó̗.
13 Otpowyedzyely synowye Iacobowy Sichem a gego otczu, rzekó̗cz: Prze nyepowolenye, czsosz uczynyl naszey szestrze,
14 nye mozemi gey dacz nyeobrzezanemu, any uczynycz, czso wi proszyczye.
15 Ale bó̗dzem dobrze s wamy mocz syó̗ klubowacz[4], acz bó̗dzeczye chczyecz obrzezowaez koszdego pacholyka myedzy wamy.
16 tedi bó̗dzem pospołu bidlycz, a bó̗dzem wszitko geden lud.
17 A nye bó̗dzeczyely syó̗ chczyecz obrzezowacz, tedi pobyerzemi swe dzewky, a poydzemi odtó̗ó̗d.
18-19 Tedi Emor a gego syn nyczs nye omyaska szyó̗ tego uczynycz, czso ony chczyely.
20 A s tym szedl do myasta y mowyl ludu, rzekó̗cz:
21 Lyudze czyto só̗ spokoyny. nyechacz kupczó̗ w zemy, bo chczó̗ s namy bicz, a bó̗dzemy gich dzewkye* poymowacz,
22-23 gedno obrzezemi nasze pacholky podług gich obiczaya, abichom wszitczy bily geden lud w bidlenyu.
24 Powolyly só̗ wszitczi a obrzezaly pacholyky.
25 Tedi gdisz bilo trzeczy dzen, gdisz w nawyó̗czszey boleszczy bily, dwa syni* Iacobowa, Symeon a Lewy, wszó̗wszy myeczye, szly do myasta a sbylasta wszitky mó̗sze
26 Emor a Sichem, y wszó̗lasta swó̗ syostró̗.
27 A zatym drudzy synowye Iacobowy byezawszy, y pobyly wszitko myasto, az bilo pusto, mszczó̗cz gambi swey syosiri.
28 Y pobraly lub (łup) wyelyky od nych, owce, skot, woly y gyne wszitko, czso myely.
29 a dzatky y zoni gich zwyó̗zawszy zabraly.
30 Tedi rzekl Iacob ku Symeonowy a Lewy: Zamó̗czylyszczye myó̗, a wyelykó̗ nyenawyszcz uczynylyszczy* Canayskym a Ferezeyskym, bo nasz gest malo, a ony syó̗ sbyoró̗, a zagladzó̗ mnye y wszitek moy dom.
31 Ony otpowyedzely: Aza só̗ nasze syostri we zlem zywoczye bily?
- ↑ Podział na wersy wprowadzony przez zespół Wikiźródeł za Biblia Królowej Zofii (Szaroszpatacka) wraz ze staroczeskim przekładem Biblii Stanisław Urbańczyk i Vladimír Kyas Ossolineum 1965–1971
- ↑ Dodanie wersetu trzeciego na podstawie Biblii Tysiąclecia.
- ↑ Pomyłka tu w przekładzie: Absentibus filiis.
- ↑ foederari, Wulg. Więc pewnie myłka zamiast: ślubować.