Biblia Królowéj Zofii/Księga Rodzaju 34


Poniżej znajduje się Księga Rodzaju podzielona na rozdziały. Jeżeli chcesz skorzystać z całego tekstu zamieszczonego na jednej stronie, przejdź tutaj.
(Na szaro oznaczono rozdziały, które się nie zachowały).[1]
Genesis

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26
27 - 28 - 29 - 30 - 31 - 32 - 33 - 34 - 35 - 36 - 37 - 38 - 39 - 40 - 41 - 42 - 43 - 44 - 45 - 46 - 47 - 48 - 49 - 50

Dodatkowe oznaczenia w tekście wprowadzone przez Antoniego Małeckiego
* – podkreślenie oryginalności zapisu, [słowo] – uzupełnienie tekstu, (słowo) – transkrypcja słowa na zrozumiałą formę, (?) – oznaczenie prawdopodobnego błędu popełnionego przez skrybę, słowo – miejsce warte zwrócenia uwagi, (!) – miejsce warte zwrócenia szczególnej uwagi, – koniec strony w kodeksie


Potem bila wisla Dyna, dzewka Lyey, chczó̗cz opatrzycz sswó̗ wardó̗gó̗.

2-3  Yó̗ó̗sz gdisz uszrzal Sychem, syn Emorow, wnó̗k Eweow, y poczó̗l yó̗ mylowacz. y wszó̗l yó̗ y spal s nyó̗ó̗ przesdzó̗cznye.[2]

Tedi szedl ku Emor, otczu swemu, y rzekl: Weszmy my otcze dzewkó̗ tó̗to, acz my bó̗dze zonó̗ moyó̗.

To gdisz usłyszal Iacob od swich synw[3], geszto przyszly od dobitka, nyczs nye rzekl, doyó̗cz syó̗ nye wroczyl*.

Potem gdi Emor, oczyecz Sychem, szedł chczó̗cz s Iacobem mowycz:

w ten czasz poydó̗ synowye gego s pola, a uszliszawszy tó̗ przygodó̗, barzo syó̗ rozgnyewaly przeto, ze tó̗ rzecz uczynyl w Israhelu, a popelnyl skutek zapowyedni.

Y mowyl Emor k nym: Sychem, synu memu, szlubyla (zlubiła) syó̗ dzewka wasza, dayczye gemu yó̗ zonó̗ó̗,

a sgednaymi spolu swadzbó̗, a dawayczye nam wasze dzewky, a nasze sobye poymuyczye,

10  a bidlyczye z namy. Takyesz w zemy naszey dzalayczye, kupczyczye, a bó̗dz wam poddana.

11  Tedi Sichem rzekl ku otczu a ku braczy gey: Nalazlemczy myloszcz wasszó̗, czsokoly wi chceczye, tocz wam dam.

12  gedno my dzewkó̗ day czye, acz bodze moyó̗ zonó̗.

13  Otpowyedzyely synowye Iacobowy Sichem a gego otczu, rzekó̗cz: Prze nyepowolenye, czsosz uczynyl naszey szestrze,

14  nye mozemi gey dacz nyeobrzezanemu, any uczynycz, czso wi proszyczye.

15  Ale bó̗dzem dobrze s wamy mocz syó̗ klubowacz[4], acz bó̗dzeczye chczyecz obrzezowaez koszdego pacholyka myedzy wamy.

16  tedi bó̗dzem pospołu bidlycz, a bó̗dzem wszitko geden lud.

17  A nye bó̗dzeczyely syó̗ chczyecz obrzezowacz, tedi pobyerzemi swe dzewky, a poydzemi odtó̗ó̗d.

18-19  Tedi Emor a gego syn nyczs nye omyaska szyó̗ tego uczynycz, czso ony chczyely.

20  A s tym szedl do myasta y mowyl ludu, rzekó̗cz:

21  Lyudze czyto só̗ spokoyny. nyechacz kupczó̗ w zemy, bo chczó̗ s namy bicz, a bó̗dzemy gich dzewkye* poymowacz,

22-23  gedno obrzezemi nasze pacholky podług gich obiczaya, abichom wszitczy bily geden lud w bidlenyu.

24  Powolyly só̗ wszitczi a obrzezaly pacholyky.

25  Tedi gdisz bilo trzeczy dzen, gdisz w nawyó̗czszey boleszczy bily, dwa syni* Iacobowa, Symeon a Lewy, wszó̗wszy myeczye, szly do myasta a sbylasta wszitky mó̗sze

26  Emor a Sichem, y wszó̗lasta swó̗ syostró̗.

27  A zatym drudzy synowye Iacobowy byezawszy, y pobyly wszitko myasto, az bilo pusto, mszczó̗cz gambi swey syosiri.

28  Y pobraly lub (łup) wyelyky od nych, owce, skot, woly y gyne wszitko, czso myely.

29  a dzatky y zoni gich zwyó̗zawszy zabraly.

30  Tedi rzekl Iacob ku Symeonowy a Lewy: Zamó̗czylyszczye myó̗, a wyelykó̗ nyenawyszcz uczynylyszczy* Canayskym a Ferezeyskym, bo nasz gest malo, a ony syó̗ sbyoró̗, a zagladzó̗ mnye y wszitek moy dom.

31  Ony otpowyedzely: Aza só̗ nasze syostri we zlem zywoczye bily?





  1. Przypis własny Wikiźródeł Podział na wersy wprowadzony przez zespół Wikiźródeł za Biblia Królowej Zofii (Szaroszpatacka) wraz ze staroczeskim przekładem Biblii Stanisław Urbańczyk i Vladimír Kyas Ossolineum 1965–1971
  2. Przypis własny Wikiźródeł Dodanie wersetu trzeciego na podstawie Biblii Tysiąclecia.
  3. Pomyłka tu w przekładzie: Absentibus filiis.
  4. foederari, Wulg. Więc pewnie myłka zamiast: ślubować.