Wikiźródła

Biblia Królowéj Zofii/Księga Rodzaju 49

< Biblia Królowéj Zofii


Poniżej znajduje się Księga Rodzaju podzielona na wersy i rozdziały. Jeżeli chcesz skorzystać z oryginalnego zapisu zamieszczonego na jednej stronie, przejdź tutaj.
(Na szaro oznaczono rozdziały, które się nie zachowały).[1]
Genesis

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26
27 - 28 - 29 - 30 - 31 - 32 - 33 - 34 - 35 - 36 - 37 - 38 - 39 - 40 - 41 - 42 - 43 - 44 - 45 - 46 - 47 - 48 - 49 - 50

Dodatkowe oznaczenia w tekście wprowadzone przez Antoniego Małeckiego
* – podkreślenie oryginalności zapisu, [słowo] – uzupełnienie tekstu, (słowo) – transkrypcja słowa na zrozumiałą formę, (?) – oznaczenie prawdopodobnego błędu popełnionego przez skrybę, słowo – miejsce warte zwrócenia uwagi, (!) – miejsce warte zwrócenia szczególnej uwagi, – koniec strony w kodeksie


1  Potem zawolal Iacob synow swich y rzekl gym: Szydzyczye (zidzicie) sze, acz wam wswyestuyó̗, czso ma wam przydz w naposzlednyeyszych dnyoch.

2  Sgromaczczye sze, a posluchayczye, synowye Iacobowy, posluchayczye Israhela, otcza swego.

3  Ruben, pyrzworodny moy syn, ty gesz szyla ma, a poczyó̗tek bolyeszczy mey. ti gesz pyrwy w darach, a wyó̗czszy w przykazanyu.

4  Przelanesz[2], yako woda. nye roszczy, bosz wstó̗pyl w losze otcza swego, a pokalyalesz poszczyelyó̗ gego!

5  Symeon a Lewy braczya, só̗dowy(e) nyesprawyedlywoszczy boyowni[3].

6  w radó̗ gich nye wnydze duszó̗* maa, a w sebranyu gich nye bó̗dze slawa ma. A w swem gnyewye zabylyszczye mó̗sza, a w swey woly podkopaly mur!

7  Przeklyó̗ti* gich wzgardzenye, bo gest ustawne, a gnyew gich, bo gest twardi. Roszdzelyó̗ ge w Yacobye, a rosploszó̗ ge w Israhely (!).

8  Iuda, czyebye bó̗dó̗ chwalicz braczya twoya. ró̗cze twogy ua gardlye twich nyeprzyyaczyol. klanyacz czy sze bó̗dó̗ synowye otcza twego.

9  Szczenyecz lwowi Iuda! ku plemyenya (?)[4] stó̗pylesz synu moy. odpoczywayó̗, wzpoleszalesz yako lew a yako lwicza, kto wzbudzy ge?

10  Nye bó̗dze odnyeszona lyaska od Iudy, a wogewoda s byodr gego, doyó̗t nye przydze gensze ma przydz a poslan bicz, tenczy bó̗dze czyekanye lyudzskye.

11  Wyó̗ zacz bó̗dze ku wynnyczy oszlyó̗tko oszlycze swey, a ku korzenyu wynneemu, o synu moy, oslycza* swó̗. umige w wynye a* odzenye swe, a we krwy gronowey plascz swoy.

12  Kresszesta*[5] oczy nysz wyno, a zó̗bi gego byelsze mleka.

13  Zabulon na brzegu morskyem bó̗dzye bidlycz, na stawadlach lodz, doszyó̗gayó̗cz asz do Sydona.

14  Izachar, obraczayó̗cz albo wzpolegayó̗cz[6] na granyczach,

15  wydzal gest pokoy, ysz gest dobri, a szyemyó̗, ysz gest bila przedobra: y podyó̗l ramyenyem swym ku nyeszenyu, y uczynyon gest sluga dany (dani)! —

16  Dan szó̗dzycz bó̗dze lyud swoy, yako y gyne pokolyenye w Israhely (!).

17  Bó̗ó̗dz Dan wó̗ó̗ysz rogati na drodze, czerastes[7] na szczyeszcze, kó̗ó̗sayó̗ kopita koynska*, abi geszdzecz spadl zaszyó̗.

18  Sbawyenya twego czyekacz panye bó̗dze.

19  Gad podpasaly*[8] boyowacz bó̗dze przed nym, a on podpasan bó̗dze s tilu.

20  Asser, tlusti chleb gego, a da roskoszy krolom.

21  Neptalym, geleyn* wipuszczoni, dawayó̗czi wimowi kraszy,

22  Syn nadrastayó̗czi Iosef, syn nadrastayó̗czy a krasni w opatrzenyu. czorky bó̗dó̗ byegacz po muru.

23  Alye uczyó̗szyli gego y korzyk só̗ sze, a zawydzely gemu czy, gyszto myely strzali.

24  Szyedzeli*[9] w szylnem ló̗czisku gego, a rospadli só̗ sze przekowi loktow u ró̗ku gego przes ró̗cze mocznego Iacoba. Odtó̗ó̗d pastrz (pasterz) wiszedl gest, kamyen Israhelsky.

25  Bog otcza twego bó̗dzecz pomocznyk twoy, a wszechmogó̗czycz poszegna tobye poszegnanym nyebyeszkym s wyrzchu, poszegnanym przeswyecznim leszó̗czego we spod, poszegnanym wyna i plodu.

26  Poszegnanya[10] twego n poszylona só̗ s poszegnanya otczow gego, pirzwey nysz przyszla gest szó̗ó̗dza (żądza) pagorkow wyecznych. Bó̗dze na glowye Iosephowye, a na czyemyenyu poszwyó̗tnego[11] myedzi braczyó̗ swó̗.

27  Benyamyn, wykl[12] chwatayó̗czy, z zarayn (zarań) sznye lub (łup), a wyeczor zbutuge (?)[13] lub.

28  Czy to wszitczi w pokolyenyu Israhel dwanaszczye. Tocz gest gym mowyl oczyecz gich, y poszegnal gest gym, kaszdemu poszegnanym osobnym.

29  A przykazal gym arzkó̗cz: Iacz wnydó̗ k lyudu memu. pogrzebiczye myó̗ s mymy otczy w yaskyny ssowytey, yaszto gest w polyu Efironowrye Eteyskyego*,

30  przeczyw Mambre, w szemy kauaneyskyey, yó̗szto gest kupyl Abraham s polyem od Efrona Eteyskyego ku myenjni grobow.

31  A tu só̗ gy pogrzebly y Saró̗ gego szonó̗. A tu tesz pogrzebyon gest Isaak a Rebeka, szona gego. A tu tesz y Lya pogrzebyona leszy.

32  A dokonaw przykazanya, gymszeto syni uczyl, sklonyw nogy swe na loszu, i skonczal gest. y przyloszon gest k lyudu swemu.





  1. ↑ Przypis własny Wikiźródeł Podział na wersy wprowadzony przez zespół Wikiźródeł za Biblia Królowej Zofii (Szaroszpatacka) wraz ze staroczeskim przekładem Biblii Stanisław Urbańczyk i Vladimír Kyas Ossolineum 1965–1971
  2. ↑ Effusus es, Wulg.
  3. ↑ Vasa iniquitatis bellantia.
  4. ↑ Wulg.: ad praedam.
  5. ↑ Wulg.: pulchriores sunt.
  6. ↑ Znowu glossa wśród textu!
  7. ↑ Wulg.: cerastes, żmija.
  8. ↑ Wulg.: accinctus.
  9. ↑ Sedit, W.
  10. ↑ Wypuścił: oćca.
  11. ↑ Wulgata: Nazaraci.
  12. ↑ Miało być: wilk.
  13. ↑ Wulg.: dividet. Więc zbituje.




Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Biblia_Królowéj_Zofii/Księga_Rodzaju_49&oldid=3723932”