Biblia Wujka (1923)/Księga Ezechiela 6
I stała się mowa Pańska do mnie, rzekąc:
2 Synu człowieczy! obróć oblicze twoje ku górom Izraelskim, a prorokować będziesz na nie.
3 I rzeczesz: Góry Izraelskie, słuchajcie słowa Pana Boga! To mówi Pan Bóg górom i pagórkom, skałom i dolinom: Oto Ja przywiodę na was miecz i wytracę wyżyny wasze.
4 I rozwalę ołtarze wasze, i będą połamane bałwany wasze, i porzucę pobite wasze przed bałwany waszemi.
5 I dam trupy synów Izraelowych przed bałwany waszemi, a rozrzucę kości wasze około ołtarzów waszych.
6 We wszech mieszkaniach waszych miasta spustoszone będą, a wyżyny zburzone i rozwalone: i zaginą ołtarze wasze i połamane będą, i ustaną bałwany wasze i skruszone będą zbory wasze i wygładzone będą dzieła wasze.
7 I padnie zabity w pośrodku was, i dowiecie się, żem Ja Pan.
8 A pozostawię z was te, którzy ujdą miecza między narody, gdy was rozproszę po ziemiach.
9 I wspomnią na mię wyzwoleni wasi między narodami, do których więźnie są zagnani, żem skruszył serce ich cudzołożące i odstępujące odemnie, i oczy ich cudzołożące za bałwany swemi: i omierzną sami sobie dla złości, które czynili wszelakiemi brzydkościami swemi.
10 I doznają, że Ja Pan nie próżnom mówił, żem im to złe miał uczynić.
11 To mówi Pan Bóg: Uderz rękę twoję a przytrąć nogę twoję i mów: Ach na wszystkie obrzydłości złe domu Izraelowego; bo od miecza, od głodu i od moru polęgą.
12 Kto daleko jest, morem umrze, a kto blisko, od miecza upadnie, a kto pozostanie i oblężon będzie, głodem umrze: i wykonam rozgniewanie moje na nich.
13 A doznacie, żem Ja Pan, gdy będą pobici wasi między bałwanami waszemi około ołtarzów waszych, na wszelkim pagórku wysokim i po wszech wierzchach górnych i pod każdem drzewem gaistem i pod wszelkim dębem gałęzistym, na miejscu, gdzie palili kadzidła wonne wszym bałwanom swym.
14 I wyciągnę rękę moję na nie, i uczynię ziemię spustoszoną, i opuszczoną od puszczy Deblatha po wszech mieszkaniach ich. A doznają, żem Ja Pan.