Biblia Wujka (1923)/Księga Psalmów 32
| Biblia Wujka Stary Testament - Psalmy |
|---|
1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26 - 27 - 28 - 29 - 30 - 31 - 32 - 33 - 34 - 35 - 36 - 37 - 38 - 39 - 40 - 41 - 42 - 43 - 44 - 45 - 46 - 47 - 48 - 49 - 50 - 51 - 52 - 53 - 54 - 55 - 56 - 57 - 58 - 59 - 60 - 61 - 62 - 63 - 64 - 65 - 66 - 67 - 68 - 69 - 70 - 71 - 72 - 73 - 74 - 75 - 76 - 77 - 78 - 79 - 80 - 81 - 82 - 83 - 84 - 85 - 86 - 87 - 88 - 89 - 90 - 91 - 92 - 93 - 94 - 95 - 96 - 97 - 98 - 99 - 100 - 101 - 102 - 103 - 104 - 105 - 106 - 107 - 108 - 109 - 110 - 111 - 112 - 113 - 114 - 115 - 116 - 117 - 118 - 119 - 120 - 121 - 122 - 123 - 124 - 125 - 126 - 127 - 128 - 129 - 130 - 131 - 132 - 133 - 134 - 135 - 136 - 137 - 138 - 139 - 140 - 141 - 142 - 143 - 144 - 145 - 146 - 147 - 148 - 149 - 150
1 Psalm Dawidowi.
Weselcie się sprawiedliwi w Panu: prawym przystoi chwała.
2 Wyznawajcie Panu na cytrze, grajcie mu na instrumencie o dziesiąci stronach.
3 Śpiewajcie mu pieśń nową, dobrze mu grajcie w krzyczeniu.
4 Albowiem prawe jest słowo Pańskie: i wszystkie sprawy jego w wierności.
5 Miłuje miłosierdzie i sąd: miłosierdzia Pańskiego pełna jest ziemia.
6 Słowem Pańskiem niebiosa utwierdzone są: a Duchem ust jego wszystka moc ich:
7 Zgromadzając jako w skórzanym worze wody morskie, kładąc w skarby przepaści.
8 Niech się boi Pana wszystka ziemia: a przed nim niech się wzruszą wszyscy mieszkający na świecie.
9 Albowiem on rzekł, i uczynione są: on rozkazał, a stworzone są.
10 Pan rozprasza rady narodów: a wniwecz obraca myśli ludzkie, i odmiata rady książęce.
11 A rada Pańska trwa na wieki: myśli serca jego od narodu do narodu.
12 Błogosławiony naród, którego jest Pan Bóg jego: lud, który obrał za dziedzictwo sobie.
13 Pojrzał Pan z nieba, ujrzał wszystkie syny ludzkie.
14 Z nagotowanego mieszkania swego pojrzał na wszystkie, którzy mieszkają na ziemi.
15 Który uformował każde z osobna serca ich: który rozumie wszystkie ich sprawy.
16 Nie bywa wybawion król przez wielką moc, a olbrzym nie będzie wybawion wielkością siły swojéj.
17 Omylny koń ku wybawieniu: a w obfitości mocy swojéj nie będzie wybawion.
18 Oto oczy Pańskie nad bojącymi się go: i nad tymi, którzy nadzieję mają w miłosierdziu jego:
19 Aby wyrwał od śmierci dusze ich, i żywił je w głodzie.
20 Dusza nasza znosi Pana; bo jest pomocnikiem i obrońcą naszym.
21 Albowiem w nim się rozweseli serce nasze: a w imieniu świętem jego mieliśmy nadzieję.
22 Niechaj będzie miłosierdzie twoje, Panie, nad nami, jakośmy nadzieję mieli w tobie.