Biblia Wujka (1923)/Księga Psalmów 105


Poniżej znajduje się Księga Psalmów podzielona na rozdziały. Jeżeli chcesz skorzystać z całego tekstu zamieszczonego na jednej stronie, przejdź tutaj.

Biblia Wujka
Stary Testament - Psalmy

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26 - 27 - 28 - 29 - 30 - 31 - 32 - 33 - 34 - 35 - 36 - 37 - 38 - 39 - 40 - 41 - 42 - 43 - 44 - 45 - 46 - 47 - 48 - 49 - 50 - 51 - 52 - 53 - 54 - 55 - 56 - 57 - 58 - 59 - 60 - 61 - 62 - 63 - 64 - 65 - 66 - 67 - 68 - 69 - 70 - 71 - 72 - 73 - 74 - 75 - 76 - 77 - 78 - 79 - 80 - 81 - 82 - 83 - 84 - 85 - 86 - 87 - 88 - 89 - 90 - 91 - 92 - 93 - 94 - 95 - 96 - 97 - 98 - 99 - 100 - 101 - 102 - 103 - 104 - 105 - 106 - 107 - 108 - 109 - 110 - 111 - 112 - 113 - 114 - 115 - 116 - 117 - 118 - 119 - 120 - 121 - 122 - 123 - 124 - 125 - 126 - 127 - 128 - 129 - 130 - 131 - 132 - 133 - 134 - 135 - 136 - 137 - 138 - 139 - 140 - 141 - 142 - 143 - 144 - 145 - 146 - 147 - 148 - 149 - 150


PSALM CV.
U Żydów 106.
Kościół święty Chrześciański upomina ku chwale Boskiéj dobroci, która tym, co się o niéj pytają, jest gotową, przywodzi téż na pamięć niewdzięczność przodków naszych Żydów, i Boskie dobrodziejstwa.

Alleluja.

Wyznawajcie Panu; boć dobry, na wieki miłosierdzie jego.

Któż wysławi możności Pańskie? da w posłuch wszystkie chwały jego? [1]

Błogosławieni, którzy strzegą sądu: a czynią sprawiedliwość na każdy czas.

Wspomnij na nas, Panie, w upodobaniu ludu twego: nawiedź nas przez zbawienie twoje:

Abyśmy oglądali dobra wybranych twoich, i rozweselili się weselem ludu twego: abyś był pochwalon z dziedzictwem twojem.

Zgrzeszyliśmyć z ojcy naszymi: niesprawiedliwieśmy czynili, nieprawość popełnili.

Ojcowie nasi w Egipcie nie zrozumieli dziwów twoich: nie pamiętali na wielkość miłosierdzia twego: i draźnili, gdy wstępowali w morze, w morze Czerwone.

I wybawił je dla imienia swego, aby okazał możność swoję.

I sfukał morze Czerwone i wyschnęło: i przewiódł je przez głębokości jako przez puszczą.

10 I wybawił je z ręki tych, którzy ich nienawidzieli, i wykupił je z ręki nieprzyjacielskiéj.

11 I okryła woda te, którzy ich ciążyli: jeden z nich nie został.

12 I uwierzyli słowom jego: i wysławiali chwałę jego.

13 Prędko odprawili: zapomnieli uczynków jego, a nie czekali rady jego.

14 I byli zjęci chciwością na puszczy: i kusili Boga na miejscu bezwodnem. [2]

15 I dał im prośbę ich: i przepuścił nasycenie na dusze ich. [3]

16 I rozdraźnili Mojżesza w obozie: Aarona, świętego Pańskiego.

17 Otworzyła się ziemia, i pożarła Dathana: i okryła zbór Abironów. [4]

18 I zapalił się ogień w ich zborze: płomień popalił grzeszniki.

19 I uczynili cielca przy Horeb: i kłaniali się rycinie. [5]

20 I przemienili chwałę swą w podobieństwo cielca, jedzącego trawę.

21 Zapomnieli Boga, który je zbawił: który czynił wielkie rzeczy w Egipcie:

22 Dziwy w ziemi Cham, straszne rzeczy na Czerwonem morzu.

23 I rzekł, że je miał wytracić: by był Mojżesz, wybrany jego, nie zastawił się w przełomieniu przed oczyma jego; aby był odwrócił gniew jego, żeby ich nie wytracał. [6]

24 I za nic sobie nie mieli ziemie pożądliwéj: nie wierzyli słowu jego.

25 I szemrali w namiotach swoich, nie słuchali głosu Pańskiego.

26 I podniósł rękę swoję na nie, aby je położył na puszczy: [7]

27 A żeby porzucił nasienie ich między narody: i rozproszył je po ziemiach.

28 I poświęcili się Beel-Phegorowi: i jedli ofiary umarłych.

29 I wzruszyli go ku gniewu wynalazkami swemi: i stał się w nich większy upadek.

30 I stanął Phinees i ubłagał, i przestała porażka. [8]

31 I poczytano mu ku sprawiedliwości, od narodu do narodu aż na wieki.

32 I wzruszyli go ku gniewu u wód sprzeciwieństwa: i utrapiony był Mojżesz dla nich:

33 Że rozdrażnili ducha jego: i wyraził usty swemi. [9]

34 Nie wygładzili poganów, o które im był Pan rzekł.

35 I pomieszali się z pogany, i nauczyli się uczynków ich:

36 I służyli rycinom ich, i stało się im na upad.

37 I ofiarowali syny swoje i córki swoje czartom.

38 I wylewali krew niewinną: krew synów swoich, i córek swoich, które ofiarowali rycinom Chananejskim: i splugawiona była ziemia krwiami:

39 I zeszpecona ich uczynkami: i cudzołożyli w wynalazkach swoich.

40 I rozgniewał się Pan zapalczywością przeciw ludowi swemu: i obrzydził sobie dziedzictwo swoje.

41 I podał je w ręce poganom: i panowali nad nimi, którzy je mieli w nienawiści.

42 I ciążyli je nieprzyjaciele ich: i byli uniżeni pod rękami ich.

43 Często je wybawiał; ale oni do gniewu go przywodzili radami swemi: i poniżeni byli dla nieprawości swoich.

44 I widział, kiedy byli uciśnieni: i wysłuchał ich modlitwę.

45 I wspomniał na Testament swój: i żal mu było według wielkości miłosierdzia swego. [10]

46 I dał je na miłosierdzie przed oczyma wszystkich, którzy je byli poimali.

47 Wybawże nas, Panie, Boże nasz, a zgromadź nas z narodów, abyśmy wyznawali imieniowi twemu świętemu: a chlubili się w chwale twojéj.

48 Błogosławiony Pan, Bóg Izraelski, od wieku aż na wieki: a niechaj rzecze wszystek lud: Stań się, stań się.




  1. Eccl. 43, 35. (Przypis własny Wikiźródeł Błąd w druku; odsyłacz do Księgi Mądrości Syracha, nie występującej w tym wydaniu Biblii.)
  2. Exod. 17, 2.
  3. Num 11, 31.
  4. Num 16, 32.
  5. Exod. 32, 4.
  6. Exod. 32, 10.
  7. Num. 14, 32.
  8. Num 25, 7.
  9. Num. 20, 10.
  10. Deut. 30, 1.