Biblia Wujka (1923)/Księga Psalmów 76
| Biblia Wujka Stary Testament - Psalmy |
|---|
1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26 - 27 - 28 - 29 - 30 - 31 - 32 - 33 - 34 - 35 - 36 - 37 - 38 - 39 - 40 - 41 - 42 - 43 - 44 - 45 - 46 - 47 - 48 - 49 - 50 - 51 - 52 - 53 - 54 - 55 - 56 - 57 - 58 - 59 - 60 - 61 - 62 - 63 - 64 - 65 - 66 - 67 - 68 - 69 - 70 - 71 - 72 - 73 - 74 - 75 - 76 - 77 - 78 - 79 - 80 - 81 - 82 - 83 - 84 - 85 - 86 - 87 - 88 - 89 - 90 - 91 - 92 - 93 - 94 - 95 - 96 - 97 - 98 - 99 - 100 - 101 - 102 - 103 - 104 - 105 - 106 - 107 - 108 - 109 - 110 - 111 - 112 - 113 - 114 - 115 - 116 - 117 - 118 - 119 - 120 - 121 - 122 - 123 - 124 - 125 - 126 - 127 - 128 - 129 - 130 - 131 - 132 - 133 - 134 - 135 - 136 - 137 - 138 - 139 - 140 - 141 - 142 - 143 - 144 - 145 - 146 - 147 - 148 - 149 - 150
1 Na koniec, prze Idythuna, Psalm Asaphowi.
2 Głosem moim wołałem do Pana: głosem moim do Boga, i wysłuchał mię.
3 W dzień utrapienia mego szukałem Boga: rękami memi w nocy ku niemu, a nie jestem omylon: nie chciała się dać pocieszyć dusza moja.
4 Wspomniałem na Boga, i kochałem się: i rozmyślałem, i ustał duch mój.
5 Uprzedzały straże nocne oczy moje: trwożyłem się, a nie mówiłem.
6 Rozmyślałem dni starodawne, i roki wieczne miałem na pamięci.
7 I rozważałem w nocy w sercu mojem; i ćwiczyłem się, i umiatałem ducha mojego.
8 Izali na wieki Bóg odrzuci? czy nie przyda, aby jeszcze był łaskaw?
9 Czyli do końca odetnie miłosierdzie swoje od rodzaju aż do rodzaju? Czyli Bóg zapamięta zmiłować się?
10 Albo w gniewie swym zatrzyma litości swoje?
11 I rzekłem: Terazem począł; ta jest odmiana prawice Najwyższego.
12 Wspominałem na sprawy Pańskie; bo będę pamiętał na dziwy twoje od początku.
13 I będę rozmyślał o wszystkich sprawach twoich: i będę się ćwiczył w wynalazkach twoich.
14 Boże, w świątości droga twoja; któryż Bóg wielki, jako Bóg nasz?
15 Tyś jest Bóg, który dziwy czynisz: oznajmiłeś między narody moc twoję.
16 Odkupiłeś ramieniem twojem lud twój: syny Jakób i Józeph.
17 Ujrzały cię wody, Boże, ujrzały cię wody, i ulękły się: i wzruszyły się przepaści.
18 Wielkość szumu wód: obłoki głos wypuściły: ale i strzały twoje przechodzą: głos gromu twego na około.
19 Błyskawice twoje okrąg ziemie oświecały; wzruszyła się i zatrzęsła się ziemia.
20 Na morzu droga twoja, i ścieżki twoje na wodach wielkich: a śladów twoich znać nie będzie.
21 Prowadziłeś lud twój jako owce przez rękę Mojżesza i Aarona. [1]