Biblia Wujka (1923)/Księga Hioba 13
Oto wszystko to widziało oko moje, i słyszało ucho moje, i zrozumiałem każdą rzecz.
2 Wedle wiadomości waszéj i ja wiem: i nie jestem niźli wy podlejszym.
3 A wszakóż do Wszechmocnego mówić będę, chcę się z Bogiem gadać:
4 Pierwéj pokazawszy, żeście wy budownicy kłamstwa i naśladownicy nauk przewrotnych.
5 I byście byli lepiéj milczeli, żeby was było miano za mądre.
6 Słuchajcież tedy strofowania mego a rozsądek ust moich pilnie obaczajcie.
7 Azaż Bóg potrzebuje waszego kłamstwa, żebyście za nim mówili zdrady?
8 Czyli się na osobę jego oglądacie? a miasto Boga sądzić usiłujecie?
9 Albo mu się podobać będzie, któremu nic tajno być nie może? albo będzie oszukan jako człowiek waszemi zdradami?
10 On was strofować będzie; bo się w skrytości oglądacie na osobę jego.
11 Wnet, skoro się ruszy, zatrwoży was, a strach jego przypadnie na was.
12 Pamiątka wasza przypodobiona będzie popiołowi, i obrócą się w błoto szyje wasze.
13 Pomilczcie trochę, że będę mówił, co mi kolwiek na myśl przyjdzie.
14 Czemuż targam ciało swe zębami moimi, a duszę swą noszę w rękach moich?
15 By mię téż zabił, w nim ufać będę: a wszakóż drogi moje przed obliczem jego strofować będę.
16 A on będzie zbawicielem moim; bo nie przyjdzie przed oblicze jego żaden obłudnik.
17 Słuchajcie mowy mojéj, a gadki przyjmujcie w uszy swoje.
18 Jeźli będę sądzon, wiem, że mię najdą sprawiedliwym.
19 Kto jest, coby się dał sądzić zemną? niech przyjdzie: przecz milcząc niszczeję?
20 Dwu tylko rzeczy nie czyń mi, a tedy się przed obliczem twojem nie skryję:
21 Rękę twoję oddal odemnie a strach twój niech mię nie straszy.
22 Wzów mię, a ja odpowiem tobie: albo więc mówić będę, a ty mi odpowiadaj.
23 Jako wiele mam nieprawości i grzechów? złości moje i występki ukaż mi.
24 Przecz kryjesz oblicze twoje, i mniemasz mię być nieprzyjacielem twoim?
25 Przeciw listkowi, który wiatr porywa, pokazujesz moc swoję, źdźbło suche gonisz?
26 Piszesz bowiem przeciwko mnie gorzkości i chcesz mię zniszczyć grzechami młodości mojéj.
27 Włożyłeś w pęto nogi moje i strzegłeś wszystkich ścieżek moich i śladom nóg moich przypatrowałeś się.
28 Który jako zgniła rzecz zniszczeć mam, a jako szata, którą mole jedzą.