Biblia Wujka (1923)/Księga Hioba 22
A odpowiadając Eliphas Themanitczyk, rzekł:
2 Izali człowiek może być przyrównan Bogu, choćby był nauki doskonałéj?
3 Co za pożytek Bogu jest, jeźli sprawiedliwym będziesz? albo co mu dajesz, jeźli będzie niepokalana droga twoja?
4 Aza bojąc się strofować cię będzie, i przyjdzie z tobą na sąd?
5 A nie dla złości twojéj wielkiéj, i nieskończonych nieprawości twoich?
6 Wziąłeś bowiem zastawę braci twéj bez przyczyny, a nagie odzierałeś z odzienia.
7 Nie podałeś wody spracowanemu, a głodnemu odejmowałeś chleb.
8 W nocy ramienia twego dzierżałeś ziemię, a mocniejszym będąc, otrzymowałeś ją.
9 Wdowy puściłeś próżne, a ramiona sierót podrzuzgotałeś.
10 Przetóż ogarniony jesteś sidłami, i trwoży cię strach nagły.
11 I mniemałeś, żeś nie miał oglądać ciemności, ani uciśnion być gwałtem wód wzbierających.
12 Aza nie myślisz, iż Bóg wyższy jest niż niebo, i nad wierzch gwiazd wywyższa się?
13 I mówisz: A cóż Bóg wie? i jakoby przez mgłę sądzi.
14 Obłoki tajnikiem jego, ani się rzeczom naszym przypatruje: a około zawias niebieskich przechodzi się.
15 Izaliż ścieżki wieków chcesz strzedz, którą deptali mężowie złościwi?
16 Którzy są zniesieni przed swym czasem, a rzeka grunty ich wywróciła.
17 Którzy mówili Bogu: Idź precz od nas: a jakoby nie mógł nic uczynić Wszechmogący, ważyli go.
18 Gdyż on był napełnił domy ich dobrami: których zdanie daleko niech będzie odemnie.
19 Ujrzą sprawiedliwi i weselić się będą, a niewinny będzie im urągał. [1]
20 Aza nie podcięte jest podniesienie ich, a ostatki ich ogień pożarł?
21 Zezwól mu tedy i miéj pokój, a przez to będziesz miał pożytki najlepsze.
22 Przyjmij z ust jego zakon, a połóż mowy jego w sercu twojem.
23 Jeźli się nawrócisz do Wszechmocnego, zbudowan będziesz, i oddalisz nieprawość od przybytku twego.
24 Da za ziemię krzemień, a za krzemień strumienie złote.
25 I będzie Wszechmogący przeciwko nieprzyjaciołom twoim: i śrebra nagromadzą tobie.
26 Tedy w Wszechmocnym rozkoszami opływać będziesz i podniesiesz ku Bogu oblicze twoje.
27 Będziesz go prosił, i wysłucha cię: i śluby twoje oddasz.
28 Postanowisz rzecz, i stanie się tobie: a po drogach twoich będzie świecić światłość.
29 Bo kto się poniży, będzie w sławie: a kto spuści oczy, ten zbawion będzie. [2]
30 Niewinny zbawion będzie, a zbawion będzie w czystości rąk swoich.