Biblia Wujka (1923)/Księga Jeremiasza 16


Poniżej znajduje się Księga Jeremiasza podzielona na rozdziały. Jeżeli chcesz skorzystać z całego tekstu zamieszczonego na jednej stronie, przejdź tutaj.

Biblia Wujka
Stary Testament - Księga Jeremiasza

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25
26 - 27 - 28 - 29 - 30 - 31 - 32 - 33 - 34 - 35 - 36 - 37 - 38 - 39 - 40 - 41 - 42 - 43 - 44 - 45 - 46 - 47 - 48
49 - 50 - 51 - 52


ROZDZIAŁ XVI.
O przyszłéj nędzy ludu Żydowskiego prze grzechy i bałwochwalstwa ich, aż zaś potem przez rybitwy i łowce przywiedzie je Pan do ziemie swéj, gdzie społu z pogany będą się spowiadać grzechów swoich.

I stało się słowo Pańskie do mnie, mówiąc:

Nie pójmiesz żony, i nie będziesz miał synów i córek na tem miejscu.

Bo to mówi Pan o synach i o córkach, które się rodzą na tem miejscu, i o matkach ich, które je porodziły, i o ojcach ich, z których plemienia się zrodziły w téj ziemi:

Śmierciami chorób pomrą, nie będą opłakani, ani pogrzebieni, gnojem po wierzchu ziemie będą: a mieczem i głodem będą wytraceni: i będzie trup ich potrawą ptastwu powietrznemu i zwierzowi ziemnemu.

Bo to mówi Pan: Nie wchódź do domu uczty, ani chódź na płakanie, ani ich pocieszaj; bom odjął pokój mój od ludu tego, mówi Pan, miłosierdzie i zmiłowanie.

I pomrą wielcy i mali w téj ziemi: nie pogrzebą ich, ani ich płakać będą: i nie będą się rzazać, ani łysiny czynić dla nich.

I nie będą między nimi płaczącemu łamać chleba, dla pociechy nad umarłym: ani im dadzą napoju z kubka dla pociechy, dla ojca jego i matki jego.

Do domu téż uczty nie wchódź, abyś siedział z nimi i jadł i pił.

Bo to mówi Pan, Bóg zastępów, Bóg Izraelów: Oto Ja odejmę z miejsca tego przed oczyma waszemi i za dni waszych głos wesela i głos radości, głos oblubieńca i głos oblubienice.

10 A gdy opowiesz ludowi temu te wszystkie słowa, i rzeką do ciebie: Dlaczego Pan mówił na nas to wszystko złe wielkie? Co za nieprawość nasza? i co za grzech nasz, któryśmy zgrzeszyli Panu, Bogu naszemu?

11 Rzeczesz do nich: Że mię opuścili ojcowie wasi, mówi Pan, i chodzili za bogi cudzymi i służyli im i kłaniali się im: a mnie opuścili i zakonu mego nie strzegli.

12 Lecz i wy gorzéjeście czynili, niż ojcowie wasi; bo oto chodzi każdy za przewrótnością serca złego swego, żeby mię nie słuchał.

13 A wypędzę was z téj ziemie do ziemie, któréj nie znacie wy i ojcowie wasi, a tam służyć będziecie bogom cudzym we dnie i w nocy, którzy wam nie dadzą odpoczynku.

14 Przetóż oto dni idą, mówi Pan, i nie rzeką więcéj: Żywie Pan, który wywiódł syny Izraelskie z ziemie Egipskiéj:

15 Ale: Żywie Pan, który wywiódł syny Izraelskie z ziemie północnéj i ze wszech ziem, do którychem je wypędził; bo wrócę je do ziemie ich, którąm dał ojcom ich.

16 Oto Ja poślę wiele rybitwów, mówi Pan, i będą je łowić: a potem poślę im łowców mnogich, i będą je łowić z każdéj góry i z każdego pagórka i z jaskiń skalnych.

17 Bo oczy moje nade wszemi drogami ich: nie zataiły się od oblicza mego, i nie była zakryta nieprawość ich od oczu moich.

18 I oddam najprzód dwojakie nieprawości i grzechy ich, iż splugawili ziemię moję trupami bałwanów swoich, i obrzydłościami swemi napełnili dziedzictwo moje.

19 Panie, mocy moja i siło moja i ucieczko moja w dzień utrapienia! do ciebie przyjdą narodowie od kończyn ziemie i rzekną: Zaprawdę fałsz odziedziczyli byli ojcowie nasi, marność, która im nie pomogła.

20 Izali uczyni sobie człowiek bogi? a oni nie są bogowie.

21 Przetóż oto Ja pokażę im tym razem: pokażę im rękę moję i moc moję, i doznają, że imię moje Pan.