Biblia Wujka (1923)/Księga Jeremiasza 44
Słowo, które się stało przez Jeremiasza do wszech Żydów, którzy mieszkali w ziemi Egipskiéj, którzy mieszkali w Magdalu i w Taphnis i w Memphis i w ziemi Phatures, rzekąc:
2 To mówi Pan zastępów, Bóg Izraelów: Wyście widzieli to wszystko złe, którem przywiódł na Jeruzalem i na wszystkie miasta Judzkie, a oto puste są dzisia, i niemasz w nich obywatela:
3 Dla złości, którą czynili, aby mię do gniewu przywiedli, aby szli a ofiarowali i służyli bogom cudzym, których nie znali i oni i wy i ojcowie wasi.
4 I posyłałem wszystkie sługi moje proroki, w nocy wstając a posyłając, i mówiąc: Nie czyńcie słowa brzydliwości takiéj, któréj nienawidzę.
5 A nie słuchali, ani nachylili ucha swego, aby się nawrócili od złości swoich a nie ofiarowali bogom cudzym.
6 I zlał się gniew mój i zapalczywość moja i zapaliła się po mieściech Judzkich i po ulicach Jerozolimskich, i obróciły się w pustki i w zburzenie wedle dnia tego.
7 A teraz to mówi Pan zastępów, Bóg Izraelów: Czemu wy czynicie złość tę wielką przeciw duszom waszym, aby wyginął z was mąż i niewiasta, dziecię i ssące, z pośrodku Judy, aby wam nie zostało szczątku żadnego?
8 Draźniąc mię uczynkami rąk waszych, ofiarując bogom cudzym w ziemi Egipskiéj, do którycheście weszli, abyście tam mieszkali, abyście wyginęli i byli przeklinaniem i urąganiem wszystkim narodom ziemie.
9 Azaście zapomnieli złości ojców waszych i złości królów Judzkich i złości żon ich i złości waszych i złości żon waszych, które czynili w ziemi Judzkiéj i po ulicach Jerozolimskich?
10 Nie oczyścili się aż do dnia tego i nie bali się, ani chodzili w zakonie Pańskim i przykazaniach moich, którem dał przed wami i przed ojcy waszymi.
11 Przetóż to mówi Pan zastępów, Bóg Izraelów: Oto Ja położę oblicze moje na was na złe, a wytracę wszystkiego Judę. [1]
12 I zabiorę ostatek Judy, którzy położyli twarzy swe, aby weszli do ziemie Egipskiéj i mieszkali tam: i zniszczeją, wszyscy w ziemi Egipskiéj, polęgą od miecza i od głodu, i zniszczeni będą od najmniejszego aż do największego, od miecza i od głodu pomrą, i będą na przysięgę i na dziw i złorzeczenie i hańbę.
13 I nawiedzę obywatele ziemie Egipskiéj, jakom nawiedził Jeruzalem mieczem, głodem i morem.
14 I nie będzie, ktoby uszedł i został z ostatku Żydów, którzy idą, żeby gośćmi byli, do ziemie Egipskiéj, ażeby się wrócili do ziemie Judzkiéj, do któréj oni podnoszą dusze swe, aby się wrócili i mieszkali tam: nie wrócą się, jedno którzy ujdą.
15 I odpowiedzieli Jeremiaszowi wszyscy mężowie, wiedzący, że ich żony ofiarowały bogom cudzym, i wszystkie niewiasty, których stało mnóstwo wielkie, i wszystek lud mieszkających w ziemi Egipskiéj, w Phatures, rzekąc:
16 Mowy, którąś mówił do nas imieniem Pańskiem, nie usłuchamy od ciebie,
17 Ale czyniąc uczynimy każde słowo, które wynidzie z ust naszych, żebyśmy ofiarowali królowéj niebieskiéj i ofiarowali jéj mokre ofiary, jakośmy czynili, my i ojcowie nasi, królowie nasi i książęta nasze w mieściech Judzkich i po ulicach Jerozolimskich, a najadaliśmy się chleba, i dobrze nam było, i nie widzieliśmy złego.
18 Lecz od onego czasu, któregośmy przestali ofiarować królowéj niebieskiéj, ofiarować jéj mokre ofiary, na wszystkiem nam schodzi, i zniszczeliśmy od miecza i od głodu.
19 Lecz, jeźli my ofiarujemy królowéj niebieskiéj, i ofiarujemy jéj mokre ofiary, azaśmy bez mężów naszych czynili jéj placki ku służbie jéj i ku ofiarowaniu jéj mokrych ofiar?
20 I mówił Jeremiasz do wszystkiego ludu przeciwko mężom i przeciw niewiastom i przeciw wszemu ludowi, którzy mu byli odpowiedzieli, rzekąc:
21 Aza nie ofiara, którąście ofiarowali w mieściech Judzkich i na ulicach Jeruzalem, wy i ojcowie wasi, królowie wasi i książęta wasze i lud ziemie? na toć wspamiętał Pan, i wstąpiło na serce jego.
22 I nie mógł Pan daléj znosić dla złości spraw waszych i dla obrzydłości, któreście czynili: i stała się ziemia wasza spustoszeniem i zdumieniem i przeklęctwem dlatego, że niemasz obywatela, jako ten dzień jest.
23 Dlatego iżeście ofiarowali bałwanom i zgrzeszyliście Panu i nie słuchaliście głosu Pańskiego, i w zakonie, w przykazaniach i w świadectwach jego nie chodziliście: dlatego przyszło na was to złe, jako ten dzień jest.
24 I rzekł Jeremiasz do wszego ludu i do wszech niewiast: Słuchajcie słowa Pańskiego, wszystek Juda, którzyście w ziemi Egipskiéj.
25 To mówi Pan zastępów, Bóg Izraelów, rzekąc: Wy i żony wasze mówiliście usty swemi i wypełniliście rękami waszemi, mówiąc: Czyńmy śluby nasze, któreśmy ślubili, żebyśmy ofiarowali królowéj niebieskiéj i ofiarowali jéj mokre ofiary: wypełniliście śluby wasze i skutkiemeście je wykonali.
26 Przetóż słuchajcie słowa Pańskiego, wszystek Judo! którzy mieszkacie w ziemi Egipskiéj: Otom Ja przysiągł na imię moje wielkie, mówi Pan, że nie będzie więcéj wzywane imię moje ustami żadnego męża Żyda, mówiącego: Żywie Pan Bóg, we wszystkiéj ziemi Egipskiéj.
27 Oto Ja będę czuł nad nimi na złe a nie na dobre : i zniszczeją wszyscy mężowie Judzcy, którzy są w ziemi Egipskiéj, mieczem i głodem, aż do szczętu wyginą.
28 A którzy ujdą miecza, wrócą się z ziemie Egipskiéj do ziemie Judzkiéj, mężów mało, i dozna wszystek ostatek Judy, który wszedł do ziemie Egipskiéj, aby tam mieszkał, czyje się słowo wypełni, mojeli albo ich?
29 A to wam znakiem, mówi Pan, że Ja was nawiedzę na tem miejscu, abyście wiedzieli, że się prawdziwie spełnią mowy moje przeciwko wam na złe.
30 To mówi Pan: Oto Ja podam Pharaona Ephree, króla Egipskiego, w rękę nieprzyjaciół jego i w rękę szukających dusze jego, jakom podał Sedecyasza, króla Judzkiego, w rękę Nabuchodonozora, króla Babilońskiego, nieprzyjaciela jego i szukającego dusze jego.