Biblia Wujka (1923)/Księga Jeremiasza 50
Słowo, które mówił Pan o Babilonie i o ziemi Chaldejskiéj, przez rękę Jeremiasza proroka:
2 Opowiadajcie między narody a puśćcie słuch, podnieście chorągiew, ogłaszajcie a nie tajcie, mówcie: Wzięt jest Babilon, zawstydzon jest Bel, zwyciężon jest Merodach, zawstydziły się ryciny jego, zwyciężone są bałwany jego.
3 Bo wyciągnął przeciw jemu naród z północy, który położy ziemię jego spustoszeniem, i nie będzie, ktoby mieszkał w niéj, od człowieka aż do bydlęcia: i ruszyli się a poszli.
4 W one dni i na on czas, mówi Pan, przyjdą synowie Izraelowi sami i synowie Judzcy spółem, idąc a płacząc, prędko pójdą i Pana, Boga swego, szukać będą.
5 Do Syonu drogi się pytać będą, tam twarzy ich, przyjdą, a przyłożeni będą do Pana przymierzem wiecznem, które żadnem zapomnieniem zgładzone nie będzie.
6 Trzodą straconą stał się lud mój, pasterzowie ich zwiedli je, uczynili, że się błąkali po górach: z góry na pagórek przeszli, zapomnieli legowiska swego.
7 Wszyscy, którzy naleźli, zjedli je, a nieprzyjaciele ich mówili: Nie zgrzeszyliśmy, dlatego że zgrzeszyli Panu, piękności, sprawiedliwości i oczekiwaniu ojców ich, Panu.
8 Uchódźcie z pośrodku Babilonu, a z ziemie Chaldejskiéj wychódźcie, a bądźcie jako kozłowie przed trzodą.
9 Bo oto Ja pobudzam i przywiodę na Babilon zgromadzenie narodów wielkich z ziemie północnéj, i nagotują się nań, a zatem go wezmą: strzała jego, jako męża mocnego zabijacza, nie wróci się próżno.
10 I będzie Chaldejska ziemia korzyścią, wszyscy, którzy ją będą burzyć, nasycą się, mówi Pan.
11 Bo się radujecie i wielkie rzeczy mówicie, rozchwytając dziedzictwo moje; boście się rozlegli jako cielcy po trawie, a beczeliście jako bycy.
12 Zawstydzona jest matka wasza bardzo, i porównana z prochem, która was porodziła: oto ostateczna będzie między narody, pusta, bezdrożna i wyschła.
13 Dla gniewu Pańskiego nie będą w niéj mieszkać, ale się wszystka obróci w pustynią: każdy idący przez Babilon, zdumieje się i świstać będzie nad wszemi plagami jego.
14 Gotujcie się na Babilon wokoło wszyscy, którzy łuk ciągniecie: zwojujcie go, nie folgujcie strzałom; bo zgrzeszył Panu.
15 Wołajcie nań wszędy: dał rękę, upadły fundamenty jego, skażone są mury jego; bo pomsta Pańska jest. Pomścijcie się nad nim; jako czynił, uczyńcie mu.
16 Wytraćcie siejące z Babilonu, i trzymającego sierp czasu żniwa: przed mieczem gołębice każdy się obróci do ludu swego, i każdy do ziemie swéj uciecze.
17 Stado rozproszone Izrael, lwowie wypędzili je: pierwszy, król Assur zjadł go: ten ostateczny, Nabuchodonozor, król Babiloński, kości jego połamał.
18 Przeto to mówi Pan zastępów, Bóg Izraelów: Oto Ja nawiedzę króla Babilońskiego i ziemię jego, jakom nawiedził króla Assur.
19 I przywiodę zaś Izraela do mieszkania jego, a będzie się pasł na Karmelu i na Basan i na górze Ephraim, i Galaad nasyci się dusza jego.
20 W one dni i czasu onego, mówi Pan, będą szukać nieprawości Izraelowéj, a nie będzie jéj: i grzechu Juda, a nie najdzie się; bo miłościw będę tym, które zostawię.
21 Na ziemię panujących wyciągnij, a obywatele ich nawiedź, rozpraszaj i zabijaj, co za nimi jest, mówi Pan, a czyń wedle wszystkiego, jakom ci rozkazał.
22 Głos bitwy w ziemi, i ztarcie wielkie.
23 Jako złamany jest i skruszony młot wszystkiéj ziemie? jako się obrócił w pustynią Babilon między narody?
24 Usidliłem cię, i poimanyś, Babilonie! a nie wiedziałeś: zastano cię i poimano, iżeś Pana draźnił.
25 Otworzył Pan skarb swój i wyniósł naczynia gniewu swego; bo sprawę ma Pan, Bóg zastępów, w ziemi Chaldejskiéj.
26 Pójdźcie do niéj od krajów ostatecznych, otwórzcie, aby wyszli, którzyby ją deptali, zbierajcie z drogi kamienie a składźcie w kupy a zatraćcie ją, i niech nie będzie szczątku.
27 Rozpraszajcie wszystkie mocarze jéj, niech zstępują na zabicie. Biada im; bo przyszedł dzień ich, czas nawiedzenia ich.
28 Głos uciekających i tych, którzy uszli z ziemie Babilońskiéj, aby opowiadali w Syonie pomstę Pana, Boga naszego, pomstę kościoła jego.
29 Dajcie znać przeciw Babilonie mnogim, wszystkim, którzy ciągną łuk, stańcie przeciw jemu wokoło, a żaden nie ujdzie: oddajcie mu według dzieła jego, wedle wszystkiego, co czynił, czyńcie mu; bo się wynosił przeciw Panu, przeciw Świętemu Izraelowemu.
30 Przeto polęgą młodzieńcy jego na ulicach jego, i wszyscy mężowie waleczni jego umilkną dnia onego, mówi Pan.
31 Owo Ja do ciebie, hardy! mówi Pan, Bóg zastępów; bo przyszedł dzień twój, czas nawiedzenia twego.
32 I powali się hardy i upadnie, a nie będzie, ktoby go wzwiódł: i zapalę ogień w mieściech jego, i pożre wszystko około niego.
33 To mówi Pan zastępów: Potwarz cierpią synowie Izraelscy i synowie Judzcy spółem: wszyscy, którzy je poimali, trzymają, a nie chcą ich puścić.
34 Odkupiciel ich mocny, Pan zastępów imię jego, sądem będzie bronił rzeczy ich, aby przestraszył ziemię, a wzruszył obywatele Babilońskie.
35 Miecz na Chaldejczyki, mówi Pan, i na obywatele Babilońskie i na książęta i na mądre jego.
36 Miecz na wieszczki jego, którzy zgłupieją, miecz na mocarze jego, którzy się bać będą,
37 Miecz na konie jego i na wozy jego i na wszystko pospólstwo, które jest wpośród jego, a będą jako niewiasty: miecz na skarby jego, które będą rozchwycone.
38 Susza będzie nad wodami jego, i wyschną; bo ziemia rycin jest, a w potworach się przechwalają.
39 Przeto będą mieszkać smokowie z dzikimi mężami, i będą w niéj mieszkać strusiowie: a nie będą w niéj mieszkać daléj aż na wieki, ani będzie zbudowana aż do pokolenia i pokolenia.
40 Jako Pan wywrócił Sodomę i Gomorrę i bliskie jéj, mówi Pan, nie będzie tam mąż mieszkać, ani przebywać w niéj syn człowieczy. [1]
41 Oto lud idzie z północy, a naród wielki i królowie mnodzy powstaną z krajów ziemie.
42 Łuk i pawężę pochwycą, okrutni są a niemiłosierni: głos ich jako morze zaszumi, a na konie wsiędą, jako mąż gotowy ku bitwie przeciw tobie, córko Babilońska!
43 Usłyszał król Babiloński wieść o nich, i osłabiały ręce jego, poimał go ucisk, boleść jako rodzącą.
44 Oto jako lew wystąpi z nadętości Jordanu do piękności mocnéj; bo uczynię, że znagła pobieży do niéj, a któż będzie wybrany, któregobych przełożył nad nią? bo kto mnie jest podobny? a kto mię zniesie? a który to jest pasterz, coby się sprzeciwił twarzy mojéj? [2]
45 Przeto słuchajcie rady Pańskiéj, którą umyślił przeciw Babilonowi, i myśli jego, które myślił na ziemię Chaldejską, jeźli ich nie ściągną malutcy z trzody, jeźli nie będzie rozmiecono z nimi mieszkanie ich.
46 Od wrzasku poimania Babilonu wzruszyła się ziemia, i wołanie między narody usłyszano jest.