Wikiźródła

Biblia Wujka (1923)/Księga Izajasza 17

< Biblia Wujka (1923)


Poniżej znajduje się Księga Izajasza podzielona na rozdziały. Jeżeli chcesz skorzystać z całego tekstu zamieszczonego na jednej stronie, przejdź tutaj.

Biblia Wujka
Stary Testament - Księga Izajasza

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25
26 - 27 - 28 - 29 - 30 - 31 - 32 - 33 - 34 - 35 - 36 - 37 - 38 - 39 - 40 - 41 - 42 - 43 - 44 - 45 - 46 - 47 - 48 - 49 - 50
51 - 52 - 53 - 54 - 55 - 56 - 57 - 58 - 59 - 60 - 61 - 62 - 63 - 64 - 65 - 66


ROZDZIAŁ XVII.
 O uciążeniu Damaszkowem, o rozgniewaniu Bożem przeciwko Izraelowi: opowiada biadą tym, co prześladują a ściskają lud Boży.

Brzemię Damaszkowe. Oto Damaszek przestanie być miastem, a będzie jako gromada kamienia po obaleniu.

2 Opuszczone miasta Aroer będą dla trzód: i będą tam legać, a nie będzie, ktoby płoszał.

3 I ustanie pomoc od Ephraima, i królestwo od Damaszku: a ostatki Syryi będą jako sława synów Izraelowych, mówi Pan zastępów.

4 I będzie w on dzień: Umniejszona będzie sława Jakóbowa, a tłustość ciała jego wychudnie.

5 I będzie jako ten, który zbiera we żniwo, co zostawa, a ramię jego kłosy zbierać będzie; i będzie jako szukający kłosów w dolinie Raphaim.

6 I zostanie w nim jako grono wina, i jako na otrzęsionéj oliwie dwie albo trzy oliwki na wierzchu gałęzi, albo cztery albo pięć na wierzchu jego owocu jego, mówi Pan, Bóg Izraelów.

7 W on dzień nakłoni się człowiek do Stworzyciela swego, i oczy jego ku Świętemu Izraelowemu poglądać będą.

8 A nie przykłoni się do ołtarzów, które udziałały ręce jego: a na to, co uczyniły palce jego, nie pojrzy, na gaje i na zbory.

9 W on dzień będą miasta mocy jego pozostawione jako pługi, i zboża, które pozostały przed synmi Izraelskimi, i będziesz pustą,

10 Iżeś zapomniała Boga, zbawiciela twego, a nie wspomniałaś na mocnego pomocnika twego: przetóż szczepić będziesz szczepienie wierne, i będziesz siała nasienie obce.

11 W dzień szczepienia twego płonne wino, a rano nasienie twe zakwitnie: odjęte jest żniwo w dzień dziedzictwa, a będzie ciężko żałować.

12 Biada zgrai narodów mnogich, jako mnóstwo morza szumiącego: a zgiełk gminu, jako szum wód wielkich!

13 Zaszumią narodowie jako szum wód wzbierających: i sfuka go, uciecze daleko, i będzie porwany jako proch na górach przed wiatrem, i jako wicher przed wiatrem.

14 Czasu wieczornego, ali oto trwoga: a rano, i nie ostoi się: tenci jest dział onych, którzy nas pustoszyli, i los, którzy nas darli.

Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Biblia_Wujka_(1923)/Księga_Izajasza_17&oldid=929892”