Biblia Wujka (1923)/Księga Izajasza 10
| Biblia Wujka Stary Testament - Księga Izajasza |
|---|
1 -
2 -
3 -
4 -
5 -
6 -
7 -
8 -
9 -
10 -
11 -
12 -
13 -
14 -
15 -
16 -
17 -
18 -
19 -
20 -
21 -
22 -
23 -
24 -
25
26 -
27 -
28 -
29 -
30 -
31 -
32 -
33 -
34 -
35 -
36 -
37 -
38 -
39 -
40 -
41 -
42 -
43 -
44 -
45 -
46 -
47 -
48 -
49 -
50
51 -
52 -
53 -
54 -
55 -
56 -
57 -
58 -
59 -
60 -
61 -
62 -
63 -
64 -
65 -
66
Biada, którzy ustawują prawa niezbożne, i piszący, niesprawiedliwość napisali!
2 Aby ucisnęli na sądzie ubogie, i gwałt uczynili sprawie poniżonych ludu mego: aby były wdowy łupem ich, a sieroty aby odzierali.
3 Cóż uczynicie w dzień nawiedzenia i utrapienia zdaleka przychodzącego? do czyjego się ratunku ucieczecie? i gdzie zostawicie sławę waszę?
4 Abyście się nie zgarbili pod okowami, a z pobitymi żebyście nie upadli? W tem wszystkiem nie odwróciła się zapalczywość jego, ale jeszcze ręka jego wyciągniona.
5 Biada Assurowi! rózga gniewu mego i kij on jest, w ręce ich rozgniewanie moje.
6 Do narodu zdradliwego poślę go: a na lud zapalczywości mojéj rozkażę mu, aby pobrał łupy i rozchwytywał korzyści, i uczynił go podeptanym jako błoto na ulicach.
7 Lecz on nie tak będzie mniemał, i serce jego nie tak będzie rozumiało; ale serce jego będzie na starcie i na wytracenie niemało narodów.
8 Bo rzecze: Aza książęta moje pospołu królmi nie są?
9 Aza nie jako Charkamis, tak Kalano? a jako Arphad, tak i Emath? aza nie jako Damaszek, tak i Samarya?
10 Jako nalazła ręka moja królestwa bałwańskie, tak i bałwany ich z Jeruzalem i z Samaryi.
11 Izali, jakom uczynił Samaryi i bałwanom jéj, nie także uczynię Jeruzalem i bałwanom jego?
12 I będzie, gdy wykona Pan wszystkie sprawy swoje na górze Syon i w Jeruzalem: Nawiedzę owoc wielmożnego serca króla Assur i sławę wysokości oczu jego.
13 Albowiem rzekł: Mocą ręki mojéj uczyniłem i mądrością moją wyrozumiałem: i odjąłem granice narodom i złupiłem książęta ich i stargnąłem jako mocny wysoko siedzące.
14 I nalazła ręka moja jako gniazdo siłę narodów: a jako zbierają jaja, które są opuszczone, takem ja zebrał wszystkę ziemię: a nie było, ktoby ruszył piórem i gębę otworzył i zaraczał.
15 Izali się będzie przechwalać siekiera przeciw temu, kto nią rąba? albo się podwyższy piła przeciw temu, który nią trze? jako gdyby się podnosiła rózga na tego, który ją podnosi, i gdyby się podnosił kij, który wżdy jest drewno.
16 Dlatego ześle panujący Pan zastępów na tłuszcze jego suchoty, a pod sławą jego rozpalone będzie gorzało jako zapalenie ognia.
17 I będzie światłość Izraelowa w ogniu, a Święty jego w płomieniu: i będzie spalono i pożarto ciernie jego i tarnie dnia jednego.
18 A sława lasu jego i Karmela jego od dusze aż do ciała zniszczona będzie, i będzie tułaczem od strachu.
19 Ostatek téż drzewa lasu jego dla trochy policzon będzie, i dziecię je popisze.
20 I będzie dnia onego: Nie przyczyni ostatek Izraela i ci, którzy się wybiegali z domu Jakóbowego, polegać na tym, który je bije: ale polegać będzie na Panie, Świętym Izraelowym w prawdzie.
21 Ostatek się nawróci, ostatek mówię, Jakóba do Boga mocnego.
22 Bo, choćby było ludu twego, Izraelu, jako piasku morskiego, ostatek nawróci się z niego, dokonanie skrócone wyleje sprawiedliwość. [1]
23 Bo dokonanie i skrócenie uczyni Pan, Bóg zastępów, w pośrodku wszystkiéj ziemi.
24 Przetóż to mówi Pan, Bóg zastępów: Nie bój się, ludu mój! obywatelu Syon, Assura: rózgą ubije cię, a laskę swą podniesie na cię na drodze Egipskiéj.
25 Bo jeszcze maluczko i trochę, a skończy się rozgniewanie i zapalczywość moja nad złością ich.
26 I wzbudzi nań Pan zastępów bicz, nakształt porażki Madyan na skale Oreb, i rózgę swą na morzu, i podniesie ją na drodze Egipskiéj.
27 I będzie dnia onego: Zjęte będzie brzemię jego z ramienia twego, i jarzmo jego z szyje twojéj, i zgnije jarzmo od oliwy.
28 Przyjdzie na Ajath, przejdzie do Magron, u Machmas porzuci naczynie swoje.
29 Przebiegli w lot, Gaba mieszkanie nasze: zdumiała się Rama, Gabaath Saulowe uciekło.
30 Wykrzykaj głosem twoim, córko Galim! pilnuj Laisa, ubożuchna Anathoth!
31 Przeprowadziła się Medemena: obywatele Gabim zmacniajcie się.
32 Jeszcze dzień jest, że mogą stać w Nobie: będzie potrząsał ręką swoją ku górze córki Syon, pagórkowi Jeruzalem.
33 Oto panujący Pan zastępów stłucze łagwicę w strachu, a wysokiego wzrostu wycięci będą, wynieśli będą poniżeni.
34 I obalone będą gęstwy lasu żelazem, i Liban z wysokimi upadnie.