Biblia Wujka (1923)/Księga Izajasza 43
| Biblia Wujka Stary Testament - Księga Izajasza |
|---|
1 -
2 -
3 -
4 -
5 -
6 -
7 -
8 -
9 -
10 -
11 -
12 -
13 -
14 -
15 -
16 -
17 -
18 -
19 -
20 -
21 -
22 -
23 -
24 -
25
26 -
27 -
28 -
29 -
30 -
31 -
32 -
33 -
34 -
35 -
36 -
37 -
38 -
39 -
40 -
41 -
42 -
43 -
44 -
45 -
46 -
47 -
48 -
49 -
50
51 -
52 -
53 -
54 -
55 -
56 -
57 -
58 -
59 -
60 -
61 -
62 -
63 -
64 -
65 -
66
A teraz to mówi Pan, który cię stworzył, Jakóbie! i który cię utworzył Izraelu: Nie bój się; bom cię odkupił, i nazwałem cię imieniem twojem: mójeś ty.
2 Gdy pójdziesz przez wody, z tobą będę, a rzeki cię nie okryją: gdy będziesz chodził w ogniu, nie sparzysz się, i płomień nie będzie gorzał na tobie.
3 Bom Ja Pan, Bóg twój, Święty Izraelów, zbawiciel twój: dałem Egipt ubłaganie twoje, Ethyopią i Sabę za cię.
4 Odtąd jakoś się stał czci godnym w oczach moich i chwalebnym, Jam cię umiłował, i dam ludzie za cię, i narody za duszę twoję.
5 Nie bój się; bom Ja jest z tobą: od wschodu przyprowadzę nasienie twoje, a od zachodu zgromadzę cię.
6 Rzekę północnéj stronie: Daj, a południowéj : Nie hamuj. Przynieś syny moje zdaleka, a córki moje z kończyn ziemie.
7 I każdego, który wzywa imienia mego, ku chwale mojéj stworzyłem go, uformowałem go i uczyniłem go.
8 Wyprowadź lud ślepy a mający oczy, głuchy a mający uszy.
9 Wszyscy narodowie zgromadzili się spółem, i zebrały się pokolenia. Któż między wami opowie, a da nam słyszeć pierwsze rzeczy? Niechaj dadzą świadki swe, niech będą usprawiedliwieni, niech słyszą i rzeką: Prawda żywie.
10 Wyście świadkowie moi, mówi Pan, i sługa mój, któregom obrał, abyście wiedzieli i wierzyli mi, a wyrozumieli, żem Ja jest sam: przedemną nie jest utworzony bóg i po mnie nie będzie.
11 Jam jest, Jam jest Pan, a niemasz oprócz mnie zbawiciela, [1]
12 Jam opowiedział i zbawił, oznajmiłem, a nie było między wami cudzego: wyście świadkowie moi, mówi Pan, a Ja Bóg.
13 I od początku Ja sam, i niemasz, kto by z ręki mojéj wyrwał: udziałam, a kto to odwróci?
14 To mówi Pan, odkupiciel wasz, Święty Izraelów: Dla was posłałem do Babilonu i oderwałem wszystkie zawory i Chaldejczyki, którzy się chlubili w okrętach swoich.
15 Ja Pan, Święty wasz: Stworzyciel Izraelów, król wasz.
16 To mówi Pan, który dał po morzu drogę, a ścieżkę po bystrych wodach.
17 Który wywiódł poczwórne i konia, wojsko i mocnego: pospołu zasnęli, ani powstaną: starci są jako len i pogaśli.
18 Nie wspominajcie pierwszych rzeczy, i staradawnym nie przypatrujcie się.
19 Oto Ja czynię nowe rzeczy, a teraz wznidą, wżdy je poznacie: położę na puszczy drogę a rzeki na bezdrożnem. [2]
20 Chwalić mię będzie zwierz polny, smokowie i strusiowie, iżem dał wody na puszczy, rzeki na bezdrożnem, abych dał napój ludowi memu, wybranemu memu.
21 Lud ten utworzyłem sobie, chwałę moję będzie opowiadał.
22 Nie wzywałeś mię, Jakóbie! i nie pracowałeś dla mnie, Izraelu!
23 Nie ofiarowałeś mi barana całopalenia twego, i ofiarami twemi nie uczciłeś mię: nie kazałem ci służyć obiatą, anim ci pracy zadawał w kadzidle.
24 Nie kupiłeś mi za śrebro ziela wonnego, a łojem ofiar twoich nie napoiłeś mię: a przecię uczyniłeś, żem służył dla grzechów twoich, zadałeś mi pracą w nieprawościach twoich.
25 Jam jest. Jam jest sam, który zgładzam nieprawości twoje dla mnie, a grzechów twoich nie wspomnię.
26 Przywiedź mi na pamięć, a sądźmy się społu: powiedz, jeźli co masz, abyś usprawiedliwił.
27 Ojciec twój pierwszy zgrzeszył, a tłumacze twoi wykroczyli przeciwko mnie.
28 I splugawiłem książęta święte, dałem na wytracenie Jakóba, a Izraela na bluźnienie.