Biblia Wujka (1923)/Księga Izajasza 49
Biblia Wujka Stary Testament - Księga Izajasza |
---|
1 -
2 -
3 -
4 -
5 -
6 -
7 -
8 -
9 -
10 -
11 -
12 -
13 -
14 -
15 -
16 -
17 -
18 -
19 -
20 -
21 -
22 -
23 -
24 -
25
26 -
27 -
28 -
29 -
30 -
31 -
32 -
33 -
34 -
35 -
36 -
37 -
38 -
39 -
40 -
41 -
42 -
43 -
44 -
45 -
46 -
47 -
48 -
49 -
50
51 -
52 -
53 -
54 -
55 -
56 -
57 -
58 -
59 -
60 -
61 -
62 -
63 -
64 -
65 -
66
Słuchajcie, wyspy, a pilnujcie narodowie zdaleka! Pan z żywota powołał mię, z żywota matki mojéj wspomniał na imię moje.
2 I położył usta moje jako miecz ostry, pod cieniem ręki swéj zakrył mię i położył mię jako strzałę wyborną, w sajdaku swym skrył mię.
3 I rzekł mi: Sługa mój jesteś ty, Izraelu; bo się w tobie chlubić będę.
4 A jam rzekł: Próżnom pracował, bez przyczyny, i po próżnicy strawiłem siłę moję: przetóż sąd mój z Panem, a sprawa moja z Bogiem moim.
5 A teraz mówi Pan, który mię utworzył z żywota sługą sobie, abych nawrócił Jakóba k niemu, (a Izrael nie zbierze się: i jestem wsławion przed oczyma Pańskiemi, a Bóg mój stał się mocą moją.)
6 I rzekł: Mało na tem, abyś mi był sługą na wzbudzenie pokoleń Jakóbowych i na nawrócenie drożdży Izraelowych: oto dałem cię na światłość narodów, abyś był zbawieniem mojem aż do kończyn ziemie. [1]
7 To mówi Pan, odkupiciel Izraelów, Święty jego, do wzgardzonéj dusze, do obmierzłego narodu, do niewolnika panujących: królowie oglądają, a powstaną książęta, i kłaniać się będą dla Pana, iż wierny jest, i dla Świętego Izraelowego, który cię wybrał.
8 To mówi Pan: Czasu upodobanego wysłuchałem cię, a w dzień zbawienia ratowałem cię; i zachowałem cię a dałem cię za przymierze ludowi, abyś wzbudził ziemię a osiadł dziedzictwa rozproszone. [2]
9 Abyś mówił tym, którzy są w więzieniu: Wynidźcie: a tym, którzy w ciemności: Okażcie się. Będą się paść przy drogach, a po wszech równinach pastwiska ich.
10 Nie będą łaknąć ani pragnąć, i nie zarazi gorącość i słońce; bo który litość ma nad nimi, będzie je sprawował, a nad zdrojami wodnymi napawać je będzie.
11 I położę wszystkie góry moje, że będą drogą, a ścieżki moje będą podwyższone.
12 Oto ci zdaleka przyjdą, a oto oni z północy i od morza, a ci z ziemie od południa.
13 Chwalcie niebiosa, a raduj się, ziemio, śpiewajcie, góry, chwałę; bo pocieszył Pan lud swój, a zmiłuje się nad ubogimi swymi.
14 A Syon mówił: Opuścił mię Pan, a Pan zapomniał mię.
15 Izali może zapomnieć niewiasta niemowlęcia swego, aby się nie zlitowała nad synem żywota swego? A choćby ona zapomniała, wszakże Ja nie zapomnę ciebie.
16 Oto na rękach moich napisałem cię: mury twoje zawżdy przed oczyma memi.
17 Przyszli budownicy twoi; którzy cię każą i rozwalają, wynidą od ciebie.
18 Podnieś wokoło oczy twoje, a obacz: wszyscy ci zebrali się, przyszli do ciebie: Żywię ja, mówi Pan, że tymi wszystkimi jako ubiorem przybran będziesz, i obłożysz się nimi jako oblubienica.
19 Bo zburzenia twoje i spustoszenia twoje i ziemia wywrócenia twego teraz ciasne będą prze obywatele, a daleko będą odpędzeni, którzy cię pożerali.
20 Jeszcze rzekną do uszu twoich synom niepłodności twojéj: Ciasne mi jest miejsce, uczyń mi placu, abym mieszkał.
21 I rzeczesz w sercu twojem: Któż mi tych narodził? jam niepłodną i nierodzącą, zagnaną i w więzieniu: a te kto wychował? ja opuszczona i sama, a ci kędy byli?
22 To mówi Pan Bóg: Oto wzniosę na narody rękę moje, a do ludzi podniosę chorągiew moję: a przyniosą syny twoje na ręku, i córki twoje na ramionach poniosą.
23 I będą królowie piastuny twymi, a królowe mamkami twemi: twarz na ziemię spuściwszy kłaniać ci się będą, a proch nóg twoich lizać będą. A poznasz, żem Ja Pan, którego się nie zawstydzą ci, którzy nań czekają.
24 Izali odjęta będzie od mocnego korzyść? albo co mocarz poimał, wybawiono być może?
25 Bo tak mówi Pan: Zaiste i korzyść rycerzowi odjęta będzie, i co wziął mocarz, wybawiono będzie: a te, którzy cię sądzili, ja sądzić będę, i syny twoje ja zbawię.
26 I nakarmię nieprzyjacioły twoje ciały ich, a jako moszczem, upiją się krwią swoją. I dozna wszelkie ciało, żem Ja jest Pan, wybawiający cię, i odkupiciel twój, mocny Jakóbów.