Nędznicy/Część piąta

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Victor Hugo
Tytuł	Nędznicy
Wydawca	Księgarnia S. Bukowieckiego
Data wyd.	1900
Druk	W. Dunin
Miejsce wyd.	Warszawa
Tłumacz	anonimowy
Tytuł orygin.	Les Misérables
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cała część piąta Cała powieść Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI
Indeks stron

[7]

Wiktor Hugo.

---

---

NĘDZNICY.

---

CZĘŚĆ PIĄTA.

JAN VALJEAN.

---

WARSZAWA.

Nakład Księgarni S. Bukowieckiego

Marszałkowska № 100.

1900.

[189]

KSIĘGA PIERWSZA.

Wojna w czterech ścianach.

I. 

Co robić w przepaści jeśli nie rozmawiać? 

 9

II. 

Pięciu mniej, jeden więcej 

 12

III. 

Marjusz dziki, Javert małomówny 

 19

IV. 

Położenie coraz niebezpieczniejsze 

 22

V. 

Z artylerzystami niema żartów 

 26

VI. 

Użycie niechybnego strzału i starego talentu myśliwskiego 

 30

VII. 

Zorza 

 32

VIII. 

Strzał, który nie chybia celu, a nikogo nie zabija 

 37

IX. 

. 

 39

X. 

Gavroche w ogniu 

 42

XI. 

Jakim sposobem brat staje się ojcem 

 46

XII. 

Mortuus pater filium moriturum expectat 

 56

XIII. 

Sęp pastwą 

 58

XIV. 

Zemsta Jana Valjean 

 62

XV. 

Zdobycie barykady 

 66

XVI. 

Orest naczczo, Pylades pijany 

 72

XVII. 

Więzień 

 76

[190]

KSIĘGA DRUGA.

Wnętrzności Lewiatana.

I. 

Ziemia zubożona przez morze 

 83

II. 

Historia dawna ścieku 

 88

III. 

Bruneseau 

 92

IV. 

Nieznane szczegóły 

 96

V. 

Postęp teraźniejszy 

 100

VI. 

Postęp przyszły 

 102

KSIĘGA TRZECIA.

Błoto, lecz dusza.

I. 

Kanał i jego niespodzianki 

 111

II. 

Wyjaśnienie 

 119

III. 

Człowiek tropiony 

 122

IV. 

On także niesie swój krzyż 

 128

V. 

I piasek, jak kobieta, ma swoje zdradne przebiegi 

 133

VI. 

Topiel 

 139

VII. 

Niekiedy chcąc wylądować, rozbijamy się u brzegu 

 142

VIII. 

Poła rozdartego surduta 

 145

IX. 

Marjusz wydaje się umarłym komuś, co się zna na tem 

 151

X. 

Powrót marnotrawnego syna 

 167157

XI. 

Javert się zachwiał 

 160

XII. 

Dziadek 

 163

KSIĘGA CZWARTA.

 Javert zbity z toru.

171

[377]

KSIĘGA PIĄTA.

Wnuk i dziadek.

I. 

W którym znowu widzimy drzewo obite blachą 

 9

II. 

Marjusz, wyszedłszy z jednej wojny domowej, gotuje się do drugiej 

 14

III. 

Marjusz atakuje 

 20

IV. 

Panna Gillenormand w końcu nie uważa za złe, że p. Fauchelevent wszedł z czemś pod pachą 

 24

V. 

Bezpieczniej chować pieniądze w lesie, niż u notaryusza 

 30

VI. 

Dwaj starcy każdy po swojemu robią co mogą, by Cozetta była szczęśliwą 

 32

VII. 

Skutki marzeń zmieszane ze szczęściem 

 42

VIII. 

Dwaj ludzie, których niepodobna oszukać 

 45

KSIĘGA SZÓSTA.

Noc bezsenna.

I. 

16 luty 1833 roku 

 53

II. 

Jan Valjean ciągle ma rękę na pasku 

 64

III. 

Nieodłączny 

 75

IV. 

Immortale jecur 

 78

[378]

KSIĘGA SIÓDMA.

Ostatnie krople kielicha goryczy.

I. 

Siódmy krąg piekieł i ósme niebo 

 87

II. 

Ciemności mogące się zawierać w odkryciu 

 107

KSIĘGA ÓSMA.

Mroki.

I. 

Izba na dole 

 119

II. 

Dalsze cofanie 

 125

III. 

Przypominają sobie ogród przy ulicy Plumet 

 129

IV. 

Przyciąganie i gaśnienie 

 135

KSIĘGA DZIEWIĄTA.

Cienie ostatnie, najjaśniejsza jutrzenka.

I. 

Litość dla nieszczęśliwych, ale pobłażanie dla szczęśliwych 

 141

II. 

Ostatnie drgania lampy bez oleju 

 144

III. 

Pióro cięży temu, który podnosił wóz ojca Fauchelevent 

 147

IV. 

Butelka atramentu, która zamiast czernić, bieli 

 151

V. 

Noc, po za którą jest dzień 

 173

VI. 

Trawa zasłania, deszcz zaciera 

 185

---

[8]

Дозволено Цензурою.

Варшава, 5 Февраля 1899 года.

[10]

---

Druk W. Dunina, Warszawa, Nowy Świat 35.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Victor Hugo i tłumacza: anonimowy.